ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ
Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (186)
1) ουσ, ανοσιούργημα (το): Τα συνθετικά και η σημασία του.
2) άπτερος Νίκη. Δηλαδή;
3) επιθ. αδιόρατος (ο,η): τα συνθετικά του και η ερμηνεία του.
4) ρ. μαγαρίζω: η ετυμολογία του.
5) επιθ. υπερφίαλος (ο,η): Τα συνθετικά του και η κυριολεκτική του σημασία.
6) επιρρ. απαρέγκλιτα. Τα συνθετικά και η σημασία του.
7) ουσ. έξωσι (ς) (η): τί σχέσι έχει με το ωστικό κύμα;
8) ουσ. αρχ. αοιδός (ο): πώς ετυμολογέίται και τί σημαίνει
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (185) ΕΔΩ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος:
1) ανοσιούργημα < αν(ευ) + όσιον(<ίσον) + έργον: η ανίερος και βδελυρά πράξις. (πρβ. δημιούργημα, αριστούργημα, τερατούργημα.)
2) άπτερος < ά(νευ) + πτερόν = η χωρίς πτερά φυγής και άρα αμετακίνητος, αιωνία (νίκη.)
3) αδιόρατος < α(νευ) + δια + ορώ = αυτό που δεν διαβλέπεται, δεν διακρίνεται.
4) μαγαρίζω < (ίσως) από το γομάρι < γόμος< γεμίζω, φορτώνω, με την υποτιμητική έννοια του βρωμερού και ακαθάρτου ζώου γαϊδάρου για ξύλοφόρτωμα και αγγαρίες. Βρωμίζω κάποιον σαν ακάθαρτο ζώο δηλαδή.
5) υπερφίαλος < υπέρ + φιάλη (< πι-άλη < πίνω + λα-μβάνω ) = ο υπερ-βολικά ανόητος, κενός, ώσπερ άδεια φιάλη-μπουκάλα.
6) απαρέγκλιτα < α(νευ) + ρ. παρεκκλίνω (παρά + εκ + κλίνω) = το μη παραβιάζειν, εκφεύγειν της ορθής πορείας.
7) έξωσι < έξω (<εκ-τός) + ωθώ-σπρώχνω. (πρβ. άπωσι < απωθώ, άνωσις κ.λ.π.)
8) αοιδός < α + οίδα (πρβ. ειδ – ήσεις) = ο τα α - ιέν (αιώνια) ειδώς, ο βαθύγνωμος, ο σοφός.
2 σχόλια:
1) ουσ, ανοσιούργημα (το): Τα συνθετικά και η σημασία του.
Ανόσια πράξη, βδελυρή ενέργεια....από το ανόσιον έργο. Και ανόσιος ο άναγνος, ανίερος, μιαρός.
4) ρ. μαγαρίζω: η ετυμολογία του.
μιαίνω, μολύνω....όμως μεγαρίζω σημαίνει «λατρεύω σε μέγαρα» και αναφερόταν σε λατρευτικές εκδηλώσεις μέσα σε σπήλαια προς τιμήν της θεάς Δήμητρας...και εκεί οδηγούμαστε σε άλλου είδους "μονοπάτια".
1)A (στερητικό)+όσιο(σεπτό,αγνό,καλό,αγαθό)+η κατάληξη"ούργημα",που δηλώνει απότέλεσμα πράξης/σκέψης
2)Α9στερητικό0+πτερό(φτερό)=Χωρίς φτερά.Το άγαλμα της θεάς Νίκης, που ε΄η θεά δεν έχει φτερά.
3)Α(στερητικό0+διά+ορατός(=φανερός)=Η πράξη της οποίας τα κίνιτρα δεν είναι ορατά/αντιληπτά (με την πρώτη ματιά)...Στις μέρες μας το λένε "κρυφή αντζέντα".
5)Υπέρ(=πέρα ,παραπάνω,πλέον,επιπλέον)+ μιά λέξη που δεν ξέρω=Αυτός που τραβάει παραπάνω από το κανονικό την κουβέντα, ο παρλαπίπας,ο φλύαρος(ίσως αυτό να είναι το 2ο συνθετικό της λέξης,αλλά όρκο δεν παίρνω)..
6)Α9στερητικό0+παρά+ έγκλιση(εν=μέσα+καλώ=αναφέρω,ονοματίζω)=Αυτό που τητείται χωρίς καμμία παρέκκλιση από το αρχικό σχέδιο
*0Από το ρήμα "άδω"=τραγουδώ,ο τραγουδιστής.
ΞΕΝΟΔΟΧΩΦ επαναπατρισθείς εις Αθήνα
Δημοσίευση σχολίου