33 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΆΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ: ΓΙΑΤΊ ΚΑΤΑΡΡΈΟΥΝ ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ;;

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

33 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΆΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ: ΓΙΑΤΊ ΚΑΤΑΡΡΈΟΥΝ ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ;;

 

Πάνω-κάτω τις ίδιες ημέρες από την έναρξη της Οκτωβριανής επανάστασης, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για μια "διαφορετική " ανάλυση των αιτιών και των συνεπακόλουθων της κατάρρευσης πριν 33 χρόνια, της ΕΣΣΔ.

 

Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν αναφέρομαι εδώ στο να αλλάξουν κάπου κυβέρνηση αλλά για Κατάρρευση με κρότο και το Κ κεφαλαίο. Όπως έγινε με την Ρωμαϊκή, την Βυζαντινή, την Οθωμανική ή την Βρετανική παλιότερα. Ή όπως με την Σοβιετία πιο πρόσφατα.

 

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί και να διαφωτίσει κάπως και στο πόσο κοντά είμαστε σε μια επόμενη κατάρρευση, πχ αυτή των ΗΠΑ. Μαζί ή λόγω της τρέχουσας (7η ή 8η στην καταγεγραμμένη ιστορία, έχω χάσει το μέτρημα) κατάρρευσης της παγκοσμιοποίησης. Αυτής που άνθισε τα τελευταία 40 χρόνια, κάτω από την μέχρι πρότινος κυρίαρχη ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, που ήδη αποσύρεται ως είχε για ... γενικό ρεκτιφιέ.

 

Δύσκολη η κάθε πρόβλεψη αν δεν έχει προηγηθεί, με κάποιο τρόπο και μεθοδολογία, η αντίστοιχη ανάγνωση και διάγνωση της ιστορίας και της δυναμικής παρόμοιων αντίστοιχων καταρρεύσεων στο παρελθόν. Που σχεδόν όλες κατέρρευσαν από κάποια μικρή αιτία . Μια Κερκόπορτα ή τώρα ίσως κάτι ακόμα μικρότερο, μερικών χιλιοστών του χιλιοστού, όσο ένας ιός. 

 

Σχεδόν όλες οι μέχρι τώρα αντίστοιχες καταρρεύσεις, σχετίζονται με κάποια επερχόμενη ριζική αλλαγή στο κυρίαρχο καύσιμο/ενέργεια, αυτό που τις απογείωσε (οι σκλάβοι, τα ξύλα το κάρβουνο, το πετρέλαιο κλπ). Τώρα γίνεται πάλι κάτι αντίστοιχο. Έχει σειρά η ενδιάμεση εποχή του φυσικού αερίου.

 

Παρακολουθώ την την δουλειά, σχετικά με αυτό το θέμα, του καθηγητή Peter Touchin, εισηγητή του όρου "Κλειωδυναμική" στην διεπιστημονική προσπάθεια ερμηνείας των φαινομένων της Ιστορίας, με μεθόδους δανεισμένες και από τις Φυσικές Επιστήμες. Το δικό μου ενδιαφέρον προκύπτει από την ιδιότητά μαθηματικού που τον ενδιαφέρουν τα πολύπλοκά εγγύς/εκτός ισορροπίας συστήματα, αυτά που με δυο λόγια έχουμε συνηθίσει να τα λέμε "μαθηματικά του χάους" .

 

Και ως παρατηρητής της βιβλιογραφίας και των δεδομένων, ανυπομονώ πλέον για την συνέχεια σε μια διαδικασία που ήδη πυροδοτήθηκε: Η παγκοσμιοποίηση που επινόησαν οι νεοφιλελε με ηγέτη τις ΗΠΑ πριν 38 χρόνια φαίνεται ότι τα έφαγε τα ψωμιά της. Την έφαγε, μάλλον, η πολυπλοκότητα των τοξικών χρηματοπιστωτικών προϊόντων που άφησε να αναπτυχθούν, για να χρηματοδοτήσουν ένα τρόπο ζωής που συντηρείται από μεγάλες κοινωνικές ανισότητες έναντι άφθονου τοξικού χρήματος στην διάθεση των ελίτ για να το επενδύσουν. Λόγω του κύριου δηλαδή λόγου της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, που δεν μπόρεσε να αντιδράσει ή να προσαρμοστεί έγκαιρα στην αλλαγή του συστήματος παραγωγής χρήματος που επέβαλε ο Νιξον το 71!

 

Όπως και όλες τις άλλες αυτοκρατορίες που κατέρρευσαν, φτάνουμε μάλλον τώρα στο "Τέλος του Τέλους της Ιστορίας". Τώρα απλώς παρακολουθούμε όλα τα φαινόμενα που μπορούν να οδηγήσουν στην παρακμή του ηγέτη της, των ΗΠΑ, που πάντα συνοδεύονται και με αύξηση του αυταρχισμού (καλή ώρα όπως θα δούμε από εδώ και πέρα ως εφαρμογή του τραμπισμού και στις ΗΠΑ), αλλά και των περιφερειακών συγκρούσεων δευτεροκλασάτων δυνάμεων, μόνιμα παρατηρημενο ιστορικό φαινόμενο πριν από κάθε τέτοια κατάρρευση. 

 

Με πιο ενδιαφέρον το ερώτημα:

 

Και μετά τι;; Που θα κάτσει η μπίλια μάστορα στην νέα ισορροπία που θα αναδυθεί μετά από μια τέτοια πάρα πολύ πιθανή κατάρρευση, που μπορεί να παρασύρει και άλλες συνδεδεμένες δυνάμεις;;

 

Θέμα ανοιχτό για συζήτηση. Μια προσέγγιση της Δελιβάνη, που ακολουθεί άλλη μεθοδολογία, λιγότερο ποσοτική, καταλήγει σε κάποιες ενδείξεις-σχεδόν βεβαιότητες.

 

Εγώ δεν έχω όλες τις απαντήσεις, και οι προφανείς (η Κίνα θα πουν οι περισσότεροι, όπως και η Δελιβάνη, θα είναι ο νέος πλανητάρχης ) δεν είναι καθόλου μα καθόλου σίγουρες ως μια απλή διαδικασία εναλλαγής ρόλου επί του ίδιου μοντέλου παγκόσμιοποίησης. Γιατί αυτό το μοντέλο παγκοσμιοποίησης τελείωσε ήδη!

 

Φαίνεται ότι για τα επόμενα 30-40 χρόνια που χρειαζόμαστε για να αλλάξουμε πάλι καύσιμο (προς το υδρογόνο τότε) θα πρέπει να πορευτούμε με ισορροπίες ενός κόσμου πολλών, περισσότερους του ενός, πόλων επιρροής μέσω κάποιου νέου τύπου νομίσματος, διαφορετικού σε κάθε πόλο. 

 

Το ενδιαφέρον (ιστορικά) στοιχείο είναι ότι και ως προς αυτήν την παράμετρο έχουμε πάλι μια αλλαγή στον τρόπο που θα παράγεται το χρήμα, που όλα δείχνουν ότι θα είναι ψηφιακό. Σε μια ζώνη, περί την Κίνα που ήδη προηγείται, φαίνεται ότι θα συνεχίσει να κυριαρχεί η έκδοση ψηφιακού χρήματος από τις Κεντρικές Τράπεζες. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο πλέον για το αν θα ισχύσει και στην άλλη ζώνη, αυτή υπό τις ΗΠΑ, που έχει καθυστερήσει 4-5 χρόνια ως προς τον ανταγωνισμό της.

 

Έτσι τα πάντα εξαρτώνται από την συνέχιση ή όχι του ίδιου συστήματος παραγωγής χρήματος στην Δύση, μέσω ενός κολοσσιαίων διαστάσεων τραπεζικού δανεισμού για να επιταχυνθεί η "Πράσινη Ανάπτυξη" των ΑΠΕ προς την εποχή του υδρογόνου. Θα αντέξει το παλιό σύστημα ή όχι όταν ο στόχος είναι γεμάτος αντιφάσεις και γεωπολιτικές ανατροπές λόγω της αύξησης ζήτησης σπάνιων μετάλλων, που δεν αρκούν;;

 

Και από τον βαθμό ελέγχου των πολυεθνικών του διαδικτύου, που ήδη αποτελούν ορατό κίνδυνο και για την λειτουργία της δημοκρατίας αλλά και για την συνέχιση λειτουργίας των κρατικών δομών εντός των συνόρων τους.

 

Η ΕΕ δεν φαίνεται να μπορεί να είναι ένας άλλος τέτοιος κυρίαρχος πόλος και λόγω της ενεργειακής της εξάρτησης, που δεν θα μειωθεί πολύ μέχρι το 2030-40, αλλά και όσο κυριαρχούν ακόμα οι πολιτικά και οικονομικά καθυστερημένες ιδέες της προηγούμενης παγκόσμιοποίησης. Και κάτι νάνοι - ηγέτες που προσπαθούν ακόμα να τις επιβάλουν έστω και με την βία, κουνώντας το δάχτυλο, με αφορμή ένα κορονοιό που απέτυχαν να σταματήσουν. Ή από μια πολεμική ανάφλεξη που προκάλεσαν μέσα στην Ευρώπη οι ίδιοι, χωρίς να πολυκαταλαβαινουν ούτε το γιατί ούτε-ούτε-δεν-δεν στο που θα καταλήξει στο τέλος της. Και ως ουραγός πλέον και χωρίς κανένα δικό της προωθητικό όραμα, ακολουθεί η ΕΕ τις ΗΠΑ στην δυτική ζώνη, με ισχυρές όμως δυνάμεις της, όπως η Γερμανία, να θελουν ερωτοτροπούν με την Κίνα, επειδή το προηγούμενο μοντέλο ανάπτυξης της Γερμανικής οικονομίας κατέρρευσε. . 

 

Έτσι, το ίδιο το ευρωπαϊκό μόρφωμα είναι και αυτό σε θέση να πυροδοτήσει κάποια ευρύτερη ή ακόμα και παγκόσμια κατάρρευση, δια την κατάρρευσης του με ολέθρια αναμενόμενα αποτελέσματα.

 

Όλα αυτά είναι μετρήσιμα και "μοντελοποιούνται" και με τα εργαλεία του Touchin ή άλλα παρόμοια, για να "δούμε" την πιθανή έκβαση αυτού του πολύπλοκου πολυπαραγοντικού ανταγωνιστικού παιγνίου, που εκτυλίσσεται γύρω από αυτές τις δύο βασικές παραμέτρους: τον έλεγχο της ροής της ενέργεια και των μηχανισμών παραγωγής/διακινησης χρήματος. 

 

Τι προβλέπεται;;

 

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει (με την αυστηρή μαθηματική έννοια) καμία ένδειξη στο που θα ισορροπήσει η νέα δυναμική ακριβώς, είτε καταρρεύσει ένα μέρος του είτε όχι! Το συνολικό σύστημα είναι ήδη κοντά στα σημεία κατάρρευσης του, οπότε γίνεται "χαοτικό", μη γραμμικό με πέντε ταυτόχρονες κρίσεις να συγκλίνουν: ενεργειακή, οικονομική, logistics, παραγωγής και λίγο μετά μια υγειονομική. Και την συνεπακόλουθη επισιτιστική πλεον πολύ πιθανή!

 

Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενη η οδηγία που εκδόθηκε στην Κίνα, τον νικητή της έκβασης του νέου ψυχρού πολέμου, κατά την Δελιβάνη, να αποθηκεύσουν οι πολίτες της ... τρόφιμα ή όταν η ίδια ως κράτος συσσωρεύει σιτηρά, ενώ καταναλώνει ρύζι. 

 

Έτσι μόνο η διαίσθησή κάτι μου λέει εμένα για το τι μπορεί να είναι αυτό το "μετά" και πως πρέπει να πράξουμε σε αυτή την πινέζα του χάρτη "glocaly". Αυτό που συνάγεται από μια προηγούμενη παράγραφος, αυτή που με κάνει να θλίβονται και ως Ευρωπαίο και κάνα δυο ιδέες έξω από το κουτί των ακαδημαϊκών εγχειριδίων (πχ όπως στο *)

 

Πυροβολείτε ελεύθερα στα σχόλια, αν ήδη εμπιστεύεστε και την δική σας διαίσθηση. Είναι το μόνο, μαζί με την αυτογνωσία, που δεν μοντελοποιείται, παραμένοντας εκτός της εμβέλειας οποιουδήποτε τεχνητού συστήματος που θέλει να υποκαταστήσει την φυσική ανθρώπινη ευφυΐα.

 

Και αυτό είναι μαθηματικά καρατσεκαρισμένο.

 

Εμμονικα, θα έλεγα, επιμένει αυτό  ΕΔΩ , και αφήστε τον Πούτιν να σας λέει τώρα αυτά που σας λέμε εμείς εδώ και καιρό.