SUMMARY (ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

SUMMARY (ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ)

Αν κάποιος μπορεί να σκεφτεί στοιχειωδώς και ψύχραιμα, στην ερώτηση "Ποιος είναι ο μεγαλύτερος χαμένος αυτού του πολέμου στην Ουκρανία", θα απαντούσε:

 

Το δολάριο!

 

Ήδη, από την σχεδόν 100% χρήση του ως παγκόσμιου νομίσματος διεθνών συναλλαγών (ή αλλιώς παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος) πριν 5 χρόνια, τώρα αυτό το ποσοστό μετά βίας πιάνει το 60%, με μια τάση να μειώνεται συνεχώς.

 

Τελευταίο "χτύπημα" η σημερινή απόφαση της άλλοτε πίστης φίλης του θείου Σαμ, της Σαουδικής Αραβίας, που πλέον θα πουλάει και έναντι γουάν.

 

Έκπληξη στα επιτελεία! Αμηχανία και προφητείες μετά Χριστόν σχεδόν σε όλους τους "διεθνείς αναλυτές" για ένα κόσμο που αλλάζει τελείως. Οι πιο χαζοί λένε "λόγω του πολέμου στην Ουκρανία". Αυτοί απευθύνονται στους πλέον χαζούς, ξέρεις, αυτούς που δεν ρωτάνε ποτέ το πραγματικό γιατί. Δηλαδή του τι ακολουθεί μετά.

 

Το ίδιο και μεγάλο μέρος του πολιτικού μας προσωπικού, που συνεχίζει να παίρνει "θέσεις" εκ των υστέρων, αφού συνήθως παρατηρεί την Γιαδικιαρογλου που κοιτάει την Πετροβασίλη μέχρι να σκάσει μια κρίση.

 

Αδύνατον να κατανοήσουν και αυτοί ότι ο δεύτερος μεγαλύτερος χαμένος αυτού του πολέμου είναι το ευρώ. Και επειδή τώρα πληρώνει την ενεργειακή κρίση, χωρίς δυνατότητα αντίδρασης, αλλά και γιατί είναι τελείως ανίκανο να πάρει την θέση του δολαρίου και μέρος από την παλιά λάμψη του. Παρ ολο που χρησιμοποιείται σήμερα κάπως περισσότερο ως διεθνές νόμισμα συναλλαγών, η αξία του ευρώ πέφτει ως προς το παραπεον δολάριο!

 

Ανήκουστα όλα αυτά για τις θεωρίες και τις αναλύσεις με τα εργαλεία που ίσχυαν στην προηγούμενη παγκοσμιοποίηση. Αυτή που έδειχνε ότι τελειώνει το 18, επιτάχυνε την πτώση της ο κορονοϊος και έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της, μαζί με τον νεοφιλελευθερισμό της προηγούμενης 30ετιας, ο Μπάιντεν. Με τις αποφάσεις των G7 στην Κορνουάλη, την ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και τώρα στην Ουκρανία, όπου πολύ μεθοδικά εξώθησε τον Πούτιν σε μια απαράδεκτη εισβολή.

 

Το γιατί για όλα αυτά δεν αποκαλύπτονται (μάλλον αποκρύπτονται κιόλας);;

 

Αν δεν γίνει κατανοητός ο τρόπος που η δυναμική της ιστορίας διαμορφώνει τώρα τις ζώνες της αρχιτεκτονικής της μετα-παγκοσμιοποιησης, ή αν θες, πες την επόμενη παγκοσμιοποίηση, αυτό είναι το σύνηθες. Η έκπληξη εκ των υστέρων. 

 

Αυτός ο τρόπος κίνησης των αλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο στηρίζεται μόνο σε:

 

Δυο τουλάχιστον εμπορικές ζώνες επιρροής. Του δολαρίου και του γουάν, με την ισχύ τους να καθορίζεται από τον έλεγχο της ροής της ενέργειας. Του μεταβατικού στρατηγικού καυσίμου μέχρι το 2050, του φυσικού αερίου, που μεταφέρεται κυρίως με μέσω αγωγών. Αυτοί απαιτούν έλεγχο με γεωγραφικό συνεχές. Η νέα εποχή απεχθάνεται τις "τρύπες" στον χάρτη.

 

Το διαδίκτυο. Το πραγματικά κρίσιμο πεδίο αναμέτρησης των δύο αυτών ζωνών, μιας και τα επόμενα νομίσματα, τα ψηφιακά κάθε είδους, θα κυκλοφορούν ΜΟΝΟ εκεί! Το κλασσικό τραπεζικό σύστημα με τα swift και τις φούσκες τοξικών που υπερσυγκεντρωσε, δείχνει να είναι πλέον σε κατάσταση εγγυς εκτός ισορροπίας. Ένα κλικ δηλαδή πριν την πλήρη του κατάρρευση!

 

Φυσικά εκεί, στο διαδίκτυο, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και την δυναμικότερη παρέμβαση των τοπικών κοινωνιών για να πουν "μπαστα! Έχουμε και εμείς φωνή και την δυνατότητα να την κάνουμε δυνατή μέσω και των δικών μας glocal λύσεων". Αργεί αυτό ακόμα...

 

Και λόγω αυτής της ζοφερής για τις ελίτ της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης προοπτικής, της κατάρρευσης, θα προκαλούνται στο επόμενο διάστημα συνεχείς κρίσεις. Όπως αυτές τις ανέλπιστες που είδαμε πρόσφατα στα logistics ή την ενέργεια, και χωρίς να αποκλείεται και η επισιτιστική κρίση σε πολύ μεγάλες περιοχές του πλανήτη.

 

Τρέχουν για να κερδίσουν όσα μπορούν τώρα, αποκρύπτοντας την αλήθεια για τους μηχανισμούς που κινούν τώρα την ιστορία ή λέγοντας ακραίους παραλογισμούς τύπου Άδωνι ή Στουρνάρα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Μπας και έτσι καταφέρουν και βρεθούν πάλι σε κάποια σχέση ισχύος στον κόσμο και την οικονομία του "μετά".

 

Και αφού έκανα και εγώ ως διαπιστωσακιας το καθήκον μου με το πιο πάνω σεντόνι (που εμονικα λέει τα ίδια όπως και πολλά άλλα παρόμοια σε αυτό το ιστολόγιο τα τελευταία χρόνια), εύλογα θα δεχτώ και εγώ το ερώτημα που δεν απαντούν και οι άλλοι:

 

Και τώρα τι κάνουμε;;

 

Προφανώς και δεν έχω όλες τις απαντήσεις μιας και ξέρω με σιγουριά ελάχιστα. Όπως πχ ότι χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο η Ελλάδα, σε αντικατάσταση εκείνου του 74/81 με το οποίο πορευτήκαμε μέχρι τώρα, για να πορευτούμε ως χώρα από εδώ και πέρα.

 

Και ότι χρειαζόμαστε και μια άλλη Ευρώπη, πιο κοντά στις αρχικές ιδρυτικές αξίες της ΕΕ, που εγκαταλείφθηκαν για να υπερισχύσει η εφαρμογή των νεοφιλελέ κοπής δημοσιονομικών κανόνων, που απέτυχαν.

 

Και ότι απαιτείται τώρα άλλος τρόπος παραγωγής του νέου χρήματος από αυτόν που επέβαλε στα μουλωχτα ο Νιξον το 71, σφυρίζοντας την έναρξη της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης. Και ότι φέτος ο χειμώνας ήταν πάλι πιο δύσκολος από τον περσινό, και εγώ ένα χρόνο μεγαλύτερος. Όλα αυτά, πλην του τελευταίου που δεν σας αφορά, πρέπει να τα βρούμε μέσα από την εμβάθυνση της δημοκρατίας και της συμμετοχής στα κοινά των πολλών.

 

Διαφορετικά θα λες συνέχεια "ουαου ρε, αυτό δεν το περίμενα!".