ΕΝΑΣ ΑΞΥΡΙΣΤΟΣ ΑΜΛΕΤ ΣΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΠΑΡΙΣΙΑ
(ωδή στα υπαρξιακά μουσαναντένια τριών ημερών μέτρα)
Ξεγέλασες τους άπαντες γι ανάπτυξη με φούντες
λες κι η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών (που ήταν δικά μας λόγια)
Τα ξόρκιζες σαν φάρμακα μιας άσωτης σιωπής.
Περνούσες τα καλόκαιρα γυμνός και αραγμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες γουρλωμένος
Σαν επαρχίας μαθητής,
Στα πόθεν έσχες "ξέχασες" τα ένδοξα Παρίσια!
(Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος σου παντού ήταν βερεσέ)
Διεκδικούσες θαύματα που ρίχνανε κορίτσια
Με παραισθήσεις fake news κι εικόνες μαγικές.
Μα μια βραδιά που ντύθηκες σαν Άμλετ με γενακι
Έσβησες μ’ ένα φύσημα στα φώτα της σκηνής!
Στους μονολόγους νόμισες αινίγματα πως λύνεις
Μια τέχνη μόνο φαίνεσθαι, παλιά και σκοτεινή.
Άντε και τώρα μάζευτα και σύρε στα Παρισια
Εξόριστος για πάντοτε, πίσω να μη κοιτάς.
Οι φούντες σου εκάηκαν γρήγορα σαν χασίσια
Μας φλόμωσες στα ψέματα σαν μάγος σε σκηνές.
(Ένα μόνο σου 'μεινε να κάνεις στα Παρισια:
Να αναρωτιέσαι αξύριστος:
Να ζεις ή να μην ζεις.
4 σχόλια:
ΕΠΟΣ
Εφυγες σε αλλα επιπεδα.
Κανω λαθος η υπαρχει μια στροφη σε πιο κουλτουρε?
Καλησπέρα φίλε Νικάνδρικ...είπα να σοβαρευτώ λιγάκι. Αλλά να δούμε πόσο θα καθίσω σοβαρός.! χα χα
Σωστός.Αν και με την επισιτιστικη κρίση τον βλέπω εδώ αντί να βοηθήσει τον ερντι. Την γκαντεμιά του θα την κάνουμε υπεροπλο.Κουλοβερμπατρον.
Εσύ Ρεμπώ, βρε Λυκ, κι αυτός εκεί πάντα ρόμπα. Αλλά οι ποιητικοί έρωτες, είπαμε, δεν κρύβονται, χα, χα. Εκεί ανταμώνουν μεγαλόσχημοι και ταπεινοί.
Υ.Γ.
Μόλις κέρδισες το πρώτο Μ.Γ. βραβείον, μια εικόνα του στάρετς Παϊσιου.
Αυτό κι αν δεν είναι πια οβραίικη τσιγκουνιά!)
Δημοσίευση σχολίου