ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ
Είδα χθες βράδυ ένα όνειρο ότι ζούσα στην εποχή που η Τρέμη δεν ήταν ΚΚΕ για να λέει τις ειδήσεις στην ΕΡΤ, η Λιάνα η Κανελλη ήταν ακόμα Καραμανλικιά και τσιράκι του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο Θεοδωρικάκος γραμματέας της ΚΝΕ να λέει "δεν έχουμε ρούβλια" και ο Λαλιώτης θείο βρέφος να πανηγυρίζει για το τέλος της ιστορίας.
Τότε που ο Κοσκωτάς έδινε ολούθε πανωτόκια από τα κέρδη του εμπορίου όπλων στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ-αλλά τον φάγανε μόνο όταν μπήκε στα media κάτι εδώ ολιγάρχες. Από τους καλούς, ξέρετε.
Και μετά το γύρισε στους βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι και μια Μόνα που έστελνε όλο το βράδυ από εκεί ποίηση μέσα από ένα icq, το messanger της εποχής, για να τον ξορκίσει μπας και δεν τρελαθεί.
Εικόνες ίδιες και απαράλαχτες, ολοζώντανες, σαν του χθεσινού βραδινού δελτίου των 8, όπως παλιά που εγώ βάραγα φάπες στην τηλεόραση μόνο για να μην ανεβοκατεβαίνει η εικόνα της. Μόνο που τώρα ο Θεωδορικάκος ψαχνόντανε για τίποτα ρούβλια, μπας και το σώσει.
Ανατρίχιασα!!!
Ξύπνησα και έτρεξα κάθιδρος στο πισίδι μου να βρω το λήμμα "ρούβλια" στον Ονειροκρίτη, αλλά δεν έβγαινε άκρη από την "επιστήμη".
Οπότε και ενώ ξανάπεσα και ονειρεύτηκα διαφορετικά, μπας και βγάλουμε ποτέ άκρη.Το μοιράζομαι μπας και δεν τρελαθούμε.
Να δεις τελικά που δεν θα τον ψηφίσει ούτε ο Τομ Χανκς ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου