ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΦΑΝΦΑΡΑ.
Brake. Αφιέρωμα στην ημέρα ποίησης!
Φαρμάκι έχω στην ψυχή
φέρνει μαυρίλα θολερή
στα στήθια μου.
Νύχτα αξημέρωτη ξανά,
με το πιοτό της με κερνά,
εβίβα μου!
Κρύο δεν κάνει τσουχτερό,
μα πως αλλιώς θες να στο πω:
Αυτά τα λεν κομμουνισταί
που μ'εχουνε άχτι φοβερό
που την ανάπτυξη θωρώ
να'ρχεται τώρα, με ρυθμό,
(έχει σκαλωσει στον Ισθμό)
Οσο θα ψάχνω τουμποφλό
για να ξεφράξω τον Ισθμό
για θέση έχω τρομερό
Πω πω πω πω…Πω πω πω πω
(στον ψυχολόγο θα το πω,
σκασιλα μου!)
Τούτοι
εδώ είναι ικανοί να βγάλουν πάλι τον Μητσοτάκη με μονοκίνι το ΣΚ για να
πεισθούμε ότι έχει μια δροσούλα μόνο, σχεδόν κουφόβραση, ξερωγώ...
Πω πω πω πω, πωπωπωπω...
1 σχόλιο:
Κλασσικό δείγμα ο γλίτσας σιελοκινούμενος γεωσκώληξ του πόσο χαμηλά μπορεί να ξεπέσει ο άνθρωπος, ο Έλλην (λέμε τώρα), ο άνδρας, ο πολιτικός. Και μόνο ν' ασχοληθείς μαζί του λερώνεις το στόμα σου και βρωμίζεις την σκέψι σου.
Δημοσίευση σχολίου