ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (180)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (180) 

 

1) συνημμένα: τίνος ρήματος (μετοχή παρακ.) είναι και γιατί έχει δύο μί;

2) επιθ. αναπόφευκτος: (ο,η): τα συνθετικά και η σημασία του.

3) επιθ. ανηλεής (ο,η): τα συνθετικά και η σημασία του.

4) επιθ. αναπόδραστος (π.χ. ανάγκη) (ο,η): πώς ετυμολογείται.


5) επιρρ. αυθορμήτως ή αυθόρμητα: ποια τα συνθετικά και τα αντίθετά του.

6) ρ. ανασκευάζω, ανακαινίζω, αναπαλαιώνω: τα συνθετικά των.

7) προστακτικό επιρρ. ¨κουλουβάχατα¨: Ποια η προέλευσί του και ποιο το αντίστοιχο για την αρχαία ελληνική γλώσσα.

8) επιθ. απύθμενος (ο,η): ποια είναι τα συνθετικά του.    

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (179)  EΔΩ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα και Καλή Εβδομάδα από ξενοδόχωφ
2) α(στερητικό)+ απο+φεύγω(=φεύγω από κάποια κατάσταση-δεν έχει επίδραση επάνω μου)=Αυτό απ'το οποίο δενμπορούμε ν'αποδράσουμε
3) Α (στερητικό)+ έλεος= αυτός που δεν έχει έλεος
4) α(στερητικό)+ απο+δράση= κάτι που τη δράση του (επήρεια/αποτέλεσμα ) δεν μπορούμε ν'αποφύγουμε
5 )Από + ορμή ή από το αυθωρεί (=αμέσως)+ ορμή, αυτό που γίνεται χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, σχεδόν αυτόματα, εκεί που μιλάει η καρδιά πριν το μυαλό, άμεσα και ανεπιτήδευτα. Αντίθετο θα μπορούσε να είναι το "επιτηδευμένα", "προσχεδιασμένα","προμελετημένα".
6)(ξ)Ανά+ σκευάζω= Ξαναφτιάχνω/διορθώνω/αναιρώ μια πράξη ή κάτι που έχω πει.
(ξ)ανά+ καινό (= νέο)=Επισκευάζω/συντηρώ κάτι και φαίνεται σαν καινουργιο
(ξ)ανά + παλαιώνω=Επισκευάζω/συντηρώ κάτι για να φαίνεται όπως παλιά που η΄ταν καινούργιο
8) Α (στερητικό) + πυθμένας (= πάτος /τέρμα)=Κυριολεκτικά αυτό που έχει μεγάλο βάθος, μεταφορικά αυτό που δεν έχει τέλος (π.χ. το θράσος του ΕΛΙΑΜΕΠ)