ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ζ΄(4)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ζ΄(4)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Η σχέσις διανοουμένου και θρησκείας είναι οία και η μεταξύ υιού και πατρός,  σχέσι αγάπης και μίσους. Σύγκρουσις προστασίας και ελευθερίας, Κρόνου και Διός.  

Η ταπείνωσις δεν είναι πνευματική αρετή αλλά πνευματική άσκησις και ανάγκη. Πόσοι και πόσοι δεν είναι αυτοί που δεν αντέχουν συγκατοικείν με τον εαυτό των αναζητώντας μέσω παθών και έξεων μια ψευδαίσθησι έστω αποδράσεως απ’ αυτόν;

Ταπεινός επειδή μόνο δηλαδή αλαφρωμένος και κεκαθαρμένος δύνασαι πνευματικώς αναβαίνειν. Γι αυτό μη βιάζεις και μονοπωλείς τα θαύματα, είναι εγκληματικό. Της ατύπου θεάς τύχης δώρα είναι αυτά, δεν έχουν κανένα επίγειο ή ουράνιο χορηγό πλην εκτός των υποκριτών και των απατεώνων.   

Ήλθε κάποτε και ο εν ονόματι του θεού. υποσχόμενος εξαλείψαι παρά τοις ανθρώποις τον φόβο και την θλίψι. Τελικά επέτυχε του ποιήσαι μόνο τα κόμματα του θεού πάμπλουτες πολυεθνικαίς, τον φόβο πανικό και την θλίψι κατάθλιψι.

Αυτοί οι πτωχοί τω πνεύματι τελικά κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά. Επειδή δεν είναι απαραίτητα και οι πιο ταπεινοί, μη φθονεροί και μη συμφεροντολόγοι. Τουναντίον. Η αγάπη των δούρειος ίππος του μυστικού πόθου των για κυριαρχία.

 
2. Επενόησαν ώστε έτσι ένα θεό στα μέτρα των, ένα τερατώδη θεό που δεν είχε τον θεό του. Το λογικοφανές που σκοτώνει το λογικό. Το μεταφυσικό άλλοθι που επιτρέπει και συγχωρεί κάθε φυσικό κακό εκ μέρους των ορκισμένων πιστών του.  

Καλοπροαίρετοι ίσως, καταθλιπτικοί δε και δειλοί. Έτσι προτίμησαν την αιχμαλωσίαν κι ευθανασίαν της θρησκευτικής πίστεως από την ελευθερίαν και αγωνίαν της σοφίας.

Σοφός είναι αυτός που κάνει τα ολιγότερα σφάλματα και έχει προστάτη τον καλύτερο δαίμονα. Ο  δε υποχόνδριος ίσως πιο δειλός, θρησκόληπτος και αποτυχημένος άνθρωπος.

Οι άσοφοι και βάρβαροι ως νάρκισσοι λατρεύουν ένα παντοδύναμο και πάνσοφο θεό χορηγό ουράνιων ενέσεων σοφίας. Τύφλα έχειε και η ελληνική σοφία.  Κι έπειτα, χά, και τί μετράοι η αλήθεια της σοφίας μπροστά στο ψεύδος της εξουσίας;

Αλλά τον χειρότερο τύραννο και καθόλου θεό δεν θυμίζει ένας θεός που θέλει να κυβερνά χωρίς αντιπολίτευσι. Στα λόγια μόνο παράδεισος, προστασία και σωτηρία. στην πράξι κόλασι, τρομοκρατία, εξαπάτησι και βάναυσος βιασμός.    

3. Ποιηταί, στοχασταί, πολιτικοί, θεολόγοι, αερολόγοι, εργολάβοι του απέραντου κενού, επιβήτορες της πνευματικής ουράνιας ερήμου.  

Καλότυχαι είναι μόνο αι εύφοραι κοιλάδες και αι ανέμελαι πεδιάδες, όλη τη μέρα παιχνίδια και φιλιά με τους ήλιους της αειφορίας. Έξω καρδιά αυταί, έξω και πνευματική καχεξία και ψυχική στεναχωρία.   

Την χαρά της ημέρας εξασφαλίζουν ίσως τα χρήματα όμως την νυκτερινή ανάπαυσι και κάθαρσι μόνο η καθαρά και ατρόμητος συνείδησι.

Στη λύπη μη βυθίζου, φίλε μου, στην δε χαρά μη ίπτασο. Εκεί όπου οι άσοφοι θαυμάζουσι οι σοφοί πλήττουσι. Στην τροχιά του μέτρου σου μένε και εργάζου τιμών τους πατέρες σου θεούς, τους δαίμονες της ουράνιας μοίρας σου.  

Πάτα φρένο και εις τας ξεφρένους ηδονάς. Η ακραία και πέραν του μέτρου ηδονή σε αδειάζει, σε αφήνει τελικά μαλθακό, εκτεθειμένο και ανυπεράσπιστο στην ακραία λύπη. Επειδή όλα είναι γλυκόπικρος κύκλος και πάς ανήφορος έχει και ανάλογο κατήφορο.    

 
4. Ας μου δίνουν αι φωτειναί ουράνιαι δυνάμεις τα πρέποντα. και κυνήγια εύστοχα στα παρθένα δάση της υπομονής.

Αν και κάποιες φορές η δύναμις της μοίρας ισχύει τόσο που ανατρέπει κι αυτήν ακόμα την βούλησι των θεών. (Ουδέποτε όμως πεθαίνει η χάρις αυτών.)  

Τύχη και θάνατος διδάσκουν την ισότητα, δεν κάνουν διακρίσεις. Μακροθυμία και δικαιοκρισία είναι το νέκταρ της σοφίας. Κακόν δε η εν θερμώ προπέτεια και η ανεγκέφαλος ορμή.

Παρατηρητική, αυστηρά οιονεί γυνή και φιλόψογος επιβλέπουσα τα πάντα έρχεται η άτεγκτος δίκη. Όποιος δε δεν βλέπει εμπρός του και δεν τολμά ποτέ βιώνει μια αμήχανο απάθεια και μια βεβαία καταδίκη.

Όλβιος όστις εγήρασεν ευγενώς και ελληνοπρεπώς απολακτίσας την επίκτητον αβρααμικήν φενάκην, την ρασοφόρον πονηρίαν και δοκησισοφίαν. Ούτος και ο αληθής σοφός ο δουλεύων ελευθέρως, ταπεινώς και αδιαλείπτως πάνω στον εαυτό του, τον θεό και τον άνθρωπο.