ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ
Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (208)
1) ουσ. αιθήρ (ο). Ποια η ετυμολογία του;
2) ουσ. κάλλος (το): Γιατί έχει δύο λάμδα ενώ το επιθ. ¨καλός¨ ένα; Μήπως πρόκειται για συνεκφορά δύο λέξεων;
3) ουσ. σελίς, (σελίδα) (η): Με την προσθήκη ενός συμφώνου μεταξύ σίγμα και έψιλον βρίσκεις την σημασία της λέξεως και ένια συνθετικά της.
4) ουσ. άπειρον (το): τα συνθετικά και η σημασία του.
5) ουσ. αρετή (η): αν αφαιρέσεις το τρίτο γράμμα και ψάξεις ένα επίθετο που αρχίζει από αρτ- βρίσκεις και την σημασία του.
6) ουσ. υγεία και μαγεία (η) σε τί διαφέρουν;
7) ουσ. γαμετή (η) λέγεται η αρχαία σύζυγος. Πώς εξηγείται;
8) ρ. παίρνω. Από πιο μη ελληνικό ουσιαστικό κατάγεται;
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (207) ΕΔΩ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος
1) αιθήρ < κ-αθαρός αήρ. (πρβ. αιθρία (η)).
2) κάλλος < καλ-ός + λ-όγ-ος.
3) σελίς < σ-κ-ελίς. (πρβ. σκέλος, σκελετός, σκλη-ρός, σκ-α-λίζω.)
4) άπειρον < ά + πέρας = το χωρίς όριον, πόλον.)
5) αρετή < άρτιος = ο άψογος, άσφαλτος ών.
6) υγεία < γυία (αναγραμματισμός) (τα κινητά μέλη του σώματος) = η καλή φυσική κατάστασις, ευεξία, ευ-λ-υγ-ισία, ευεξία των κινητών μελών του σώματος και κατ’ επέκτασιν όλου του οργανισμού. (πρβ. γόνυ, γόνατο, γονυκλισία, γονυπετής.) Μαγεία < μα + (υ)γεία = μηχανική, τεχνητή ευεξία.
7) γαμετή < γάμος = η εκ του γάμου αποκ-τη-θείσα συμβία.
8) παίρνω < τουρκ. ουσ. παράς (ο) ήτοι η πρώτη σημασία του = παίρνω χρήματα. κατ’ επέκτασιν γενικώς λαμβάνω.
2 σχόλια:
1) ουσ. αιθήρ (ο). Ποια η ετυμολογία του;
.Ετυμολογικά η σημασία της λέξεως Αιθήρ είναι το ανώτατο και καθαρότατο στρώμα του αέρος. Παράγεται από το ρήμα αίθω που σημαίνει ανάβω, αναφλέγω, φέγγω, φλέγομαι, καίομαι «αίθω γάρ ού μόνον το καίω, αλλά και το λάμπω» .
Ο Πλάτων στον «Κρατύλο» ετυμολογεί την λέξη λέγοντας ότι παράγεται από «αεί θεί» που σημαίνει αυτό που κινείται συνεχώς. (Κρατύλος 440 b)
Ο Αιθήρ σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι και το Πυρ που δίνει ζωή, είναι ο σπινθήρας της ζωής για κάθε πλάσμα.
Ο Αριστοφάνης τον αποκαλεί ζωοδότη των πάντων «Αιθέρα σεμνότατον, βιοθρέμμονα πάντων» (Νεφ. 570) .
2)η λέξη "κάλλος" σημαίνει "ομορφιά",ενώ το επίθετο "καλός" σημαίνει "αγαθός,άριστος σε κάτι,δεξιοτέχνης". Μπορείς να τα συνδέσεις ως "όμορφοι τρόποι,συμπεριφορά" αν το καλός βγαίνει από το κάλλος, 'η αντιστροφα ο ορθός τρόπος παράγει ομορφιά
3)αν προσθέσουμε το ¨κ¨,εκτός του σκόρδου, μπορείς να κάνεις τον συνειρμό με τη λέξη ¨σκέλος¨,οπότε η σελίδα είναι σκέλος (=Μέρος,κομμάτι) βιβλίου, τετραδίου κλπ
4)Α (στερητικό)+ πέρας(=τέλος)=το χωρίς τέλος,όρια,
5)Αρτιο=σε πληρη σύνδεση με το άριστο
Υ.Γ. Στύβω τη φαντασία μου, σαν ανάποδη τρίφωτος λυχνία μου φαίνεται η Λέσβος
Χοστ
Δημοσίευση σχολίου