ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. (Μέρος ¨θ¨ 5 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  (Μέρος ¨θ¨ 5 )   

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

 

Όποιος δεν πέρασε από Ελλάδα δεν είναι άνθρωπος. όποιος δεν αγάπησε την ελληνική ιδέα δεν είναι πολιτισμένος. Για το πολιτικό κατάντημα της σημερινής Ελλάδος, παράδειγμα προς αποφυγήν, είναι συνυπεύθυνοι πάσα η ανθρωπότης, μηδενός Έλληνος ή βαρβάρου εξαιρουμένου.

Οι πατριώται κάνουν την πατρίδα όχι το όνομα. Το χρήμα αγοράζει και πουλάει την πατρίδα, είναι πάνω από την πατρίδα. Είναι από μόνο του μια πατρίδα χωρίς πατρίδα. Μια διαπλανητική υπεραγορά χωρίς ανθρωπιά. Μια απανθρωποποιημένη οικονομική ζούγκλα. Είναι το άχαρο που τρέφεται με κατεστραμμένες χαρές, το άψυχο από κατεστραμμένες ψυχές.

Και μη ξενίζου. Αφού ποιος θα το πίστευε ότι και η δημοκρατία θα ξέπεφτε τόσο, θα γινόταν όπως και ο μονοθεϊσμός το νέο υπερναρκωτικό της μοντέρνας δουλείας! Αλλά όταν το ψέμα κυριαρχεί το αλόγιστο και η προδοσία γράφει την ιστορία και την θρησκεία.

 Έτη φωτός απέχουν, ψυχικά και πνευματικά, ελευθερόφρονες και δουλόφρονες, οι εθνικόφρονες και οι αρνησιπάτριδες. Αλλά μέχρι να πάρωμε πτυχίο θεού έτσι θα ταλανευόμεθα μεταξυ καλού και κακού, μεταξύ ζωών και θανάτων.  

Αλλά ποιος και πού να σού τα διδάξει και παραδειγματίσει αυτά; Οι κυπτοκέφαλοι; Δεν έχομε ηγεσία ελληνική, άνθρωπε, δεν έχομε κάν θρησκεία γιατί δεν έχομε και αγωγή και αρετή.

Και τί έχομε; Μα κληρικοκρατία έχομε μόνο, κληρικοκρατία αναχρονιστική, σκοταδιστική, καιροσκοπική, κερδοσκοπική, ερήμην θεού και λαού, με επίχρισμα θεολογίας τε και θρησκείας. Ένα μεταφυσικό δόλωμα, μια ουράνια παγίδα τυφλών ψυχών.

 
2. Χαίρου αλλά ποτέ μη γίνου δέσμιος της χαράς. Λυπού αλλά ποτέ δέσμιος της λύπης. Αυτό λέγεται ανδρεία, η χρυσή μεσότης των φιλοσόφων, η ολύμπια αρετή των ηρώων και η αρχοντική ισορροπία των θεών.

Τα κεριά της λιποψυχίας και τα λιβάνια της κακομοιριάς σας χάρισμά σας είπε ο αμύμων θεός των ελευθέρων συνειδήσεων. Κρίμα με τόσους σάπιους δημόσιους λειτουργούς, πολιτικούς και ψηφοφόρους. Γύφτικοι ψήφοι προνομιούχοι της παρακμής, ευρωγυφτολαθροκρατία.

Δούλος και δουλόφρων μόνο τον φόβο έχει δικό του, τίποτ’ άλλο. Αλλά κι αυτόν τον φόβο, γιατί ψευτοζή μέσα στον φόβο, φοβάται μη τον χάσει που τον έχει συνηθίσει. Μια ανίατος ηθική αναπηρία.

Γι αυτό ο κίνδυνος και ο τρόμος πουλάει τόσο. Το ξέρει αυτό η εξουσία, πολιτικοί, παπάδες, δημοσιογράφοι μέχρι και μετεωρολόγο το ξέρουν. Είναι το παντεσπάνι των.

Μια σπηλαιώδης πλανητική φυλακή. Ξυπνάς γυμνός, κοιμάσαι γυμνός, χωρίς εθνικό χρώμα ελευθερίας και ευθύνης. Η ψηφοβουλή σου, οι ναοί σου, μια σημαδεμένη τράπουλα, η μάνα-εξουσία πάντα κερδίζει όποιο κόμμα και κερδίζει στην ψηφορία. και πάντα από χέρι χάνει όποιος ψηφίζει.  

3. Το ψεύδος μαυρίζει την ψυχή. Εξουσία και δουλεία την διαφθείρει Η βία την καθηλώνει. Η υποκρισία την αλλοιώνει. Μήτε τύραννος μήτε δούλος ουδενός σημαίνει Έλλην, σημαίνει ελευθερία. Το δ’ ελληνίζειν η κορυφαία καταξιωτική κατάστασις και κατάκτησις του ανθρώπου.

Να χαίρεσαι την οικογένεια, αν έχεις. Να χαίρεσαι και όταν δεν έχεις. Χαρά υπάρχει παντού εν ελευθερία, τηι τελεία της ψυχής υγεία. Δι’ ό και το ηρωικώς υπέρ πατρίδος θνήσκειν θεωρητέον προτιμότερον του εν ατιμία και δουλεία ζην. Μεγίστη γαρ δια τούτο και σύνοψις των ανθρωπίνων αρετών η φιλοπατρία.

Λόγια βαρειά όλο ουσία, χωρίς κακία και πονηρία. Αυτός που αγαπά του θεού το δίκαιο λέγεται πιστός. Αυτός που ξέρει να μοιράζεται το δίκαιό του λέγεται σοφός. Η θρησκεία θέλει αγελαίους άβουλους οπαδούς, η σοφία σκεπτόμενους πολίτες.

Τα πάντα ρει. Οι άνθρωποι είναι ευματάβολοι κι αυτοί. Οι καλοί δεν είναι μόνιμα καλοί. Και οι κακοί κάποιες στιγμές έχουν σκέψεις φωτεινές. Ο σοφός δέον επανατοποθετείσθαι κάθε φορά όταν απαιτείται. Χρή εξετάζειν το αληθές και αεί μετέχειν στην καλή πλευρά των ανθρώπων και των πραγμάτων.

Η ανοικτή φιλοσοφία προάγει την αληθή θεοφροσύνην, η δογματική θρησκοληψία την δεισιδαίμονα θεοδοξίαν.  Κι έπειτα ¨κακοεργίης ευεργεσίη μέγ’ αμείνων¨. Ο ανοικτός πολιτισμός της ελευθερίας είναι η του θεού αλήθεια. Η μισή δε αλήθεια της θρησκείας είναι παρά ένα ολοκληρωμένο ψέμα.

 
4. Το λίπος της ηδονής και της ευτυχίας, η πάχυνσις της ψυχής, αποφράσσει τους ουράνιους αγωγούς της ηθικής ημών τροφοδοσίας.  Άλλως πως ειπείν, ηθικοπνευματικόν έμφραγμα.  Με τον ύπνο της οκνηρίας τρέφονται οι χειρότεροι εφιάλται. Για τους νάρκισσους, χημικός θάνατος πολυτελείας.

Κάθε ενορία και φιλοσοφικόν παράρτημα, κάθε πόλις και φιλοσοφική σχολή, θα σώσει ότι αξίζει να σωθή.  Ο στοχασμός να ρέει σαν παραδεισένιος ποταμός. Κισσός, Κηφισσός. Όπως τότε. Έλλην ή μεταβολιστής φωτός. Έλλην ο γευσιγνώστης των ουρανίων.

Καθαρεύουσα σκέψις, καθαρεύουσα γλώσσα, καθαρεύουσα ψυχή. Όσον πολλαί αι γνώμαι κι αι συνειδήσεις, τόσοι και οι δαίμονες και οι θεοί. Η καλοπροαίρετος διαφωνία γονιμοποιεί το πνεύμα και αναπτύσσει την σκέψιν. Αλλά όχι ως εγωιστικός αυτοσκοπός.

Γι αυτό και στην μεταθανάτια κρίσι και κατάταξι των ψυχών τα φιλοσοφικά και πολιτικά φρονήματα έρχονται πρώτα σε ηθική, πνευματική και ανθρωπιστική αξία και βαρύτητα ενώ τα θρησκευτικά ως κλειστό σύστημα σκέψεως υποδεέστερα.

Ο άνθρωπος είναι το κορυφαίο θαύμα του σύμπαντος. Είναι το φυσικό πρόσωπο του απρόσωπου θεού, φωτογραφία του κάλλους και αυτόγραφο της αθανασίας. Όταν εννοήση αυτό ο άνθρωπος θα έχει ήδη γίνει θεός. Αγαθός ελληνοθεός που θα χειρίζεται επ’ αγαθώι ανακαινίζοντας όλα τα θαύματα του σύμπαντος.