Ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΥΜΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΜΠΕΡΛΙ ΠΡΟΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ ΑΧΤΑΡΜΕΙΣ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΥΜΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΜΠΕΡΛΙ ΠΡΟΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ ΑΧΤΑΡΜΕΙΣ (Χρονογράφημα Tsiforos style)

Η βροχή έπεφτε έξω right through, όσο στο γραμμόφωνο έπαιζε σιγανά ένα κομμάτι μουσικής που συνόδευε τον στίχο :

"...Σειρά λέει, πριν αρχίσω την απολογία μου, επειδή σας ξέρω τι μελό είστε να πάω να φορέσω τίποτα κουρελούδες, τίποτε μασκαρέματα λυπητερά να ντυθώ, σαν αυτά που φορούν και οι αγαπημένοι σας θεατρίνοι, να σας συγκινήσω κομμάτι.

Πολλές τζιριντζάντζουλες * κάνεις προτού παραδοθείς, την καμπούρα, τα κουρέλια και του χάρου τη μουτσούνα κι ότι γουστάρεις μα μην αργοπορείς

(Ο Δικαιόπολις, εκείνη η μουχρίτσα των Αριστοfuns που έκανε μετά καριέρα από κάτι προσωπικές συμφωνίες ειρήνης με το ΔΝΤ της τοτε εποχής, τους Πέρσες με τα χρυσά τους που μοίραζαν εδώ μέσω Σπάρτης για να εκτοπίσουν τις Αθηναϊκές κουκουβάγες, απάντησε έξω από το σκηνικό του Ευριπίδη):

Συγχωρήστε με, ω Αθηναίοι, που θα παρουσιαστώ μπροστά σας ντυμένος ζητιάνος, αλλά και η κωμωδία κάτι ξέρει από δικαιοσύνη
Ευριπιδάκι, κουρέλι, κουρελάκι στα γόνατά σου πέφτω να ζητήσω από το παλιό σου δράμα ένα κουρελάκι για να μιλήσω.

- Ευριπίδη μέσα είσαι?
- Όχι. Έξω. Το κεφάλι μου είναι έξω και μαζεύει στιχάκια κι ο ίδιος μέσα γράφοντας με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω.
- Ευριπίδη, σε παρακαλώ άνοιξέ μου, αν άνοιξες ποτέ σου σε άνθρωπο.
- Δεν ευκαιρώ...
- ή έβγα με την περιστρεφόμενη σκηνή
- Α Τότε εντάξει!
(Βγήκε όσο ο άλλος συνέχισε):
-Δώσε μου τίποτε κουρέλια να ντυθώ από τα κρεμαστάρια, τα σφαχτάρια τα ρούχα σου και κείνη την τραγική μελωδία με το σουγιά στο κόκαλο και το λουρί στα σβέρκο, και για μπαστούνι μια βέργα λυγαριά, μια ρίζα δεντρολίβανο.

Μιλώ σα δικηγόρος του εχθρού μας, χαρίζοντας το σβέρκο μου στην πόλη κι αν δεν αρέσω του χορού μας κλάφτε με όλοι.

- Μια ρίζα δεντρολίβανο και κανένα καπνισμένο τσουκάλι να σε χαίρεται η μανούλα σου που καθαρίζει φρέσκα φασολάκια γύρισε και είπε στον Ευριπιδάκο η μουχρίτσα, συνεχίζοντας με το

Ευριπιδάκι, κουρέλι κουρελάκι, η ζητιανιά ας είναι το ρεφρέν μου, της εξορίας το σκουφί στο κεφαλάκι ακούμπησέ μου.
Οι θεατές μας να ξέρουν την αλήθεια, μα ο χορός σα χαζός να μας κοιτάει καθώς θα λέμε στα μωρά μας παραμύθια να μη μας φάει η μαρμάγκα..."
έλεγε σε ήχο πλάγιο, Σαββοπουλικό.

Κάπου εκεί χτύπησε το τηλέφωνο για να διακόψει την σκηνή.
Ακολούθησε ο κάτωθι διάλογος:

-(Τσιφόρος): Έλα μόρτη, πάλι βλέπω από δω πάνω ότι ρεμβάζεις με τα παλιά.

-(Εγώ): Παλιές συνήθειες, αγάπες και εμμονές μάστορα. Αφού τα ξέρεις, τι ρωτάς. Σε τι μπορώ να σε εξυπηρετήσω από τα εδώ εγκόσμια?

-(Τσιφ): Κοίτα, ήρθε πρόσφατα εδώ πάνω εκείνος ο Νόνιος και άρχισε πάλι να κολλάει άγρια στον Χατζηδάκι και τον Θεοδωράκη με κάτι παλαβά. Και είπα να σε πάρω για επιβεβαίωση, γιατί με βάλανε οι υπόλοιποι, Παπανδρέου, Καραμανλής, Φλωράκης, Κυρκος και οι λοιποι, τους ξέρεις, κριτή σε ένα ποιητικό αγώνα ανάμεσα τους μπας και ηρεμήσει το ζαβό.

-(Μουά): Ευχαρίστως! Πάντα χαρά μου να σου κάνω τον ανταποκριτή στα ρεπορτάζ σου εκεί πάνω. Περί τίνος πρόκειται?

-(Τσιφ): Ο νέοπας λέει ότι πριν από οτιδήποτε άλλο η νέα σας πρεσβευτίνα, η Κιμπερλι, θα καταθέσει λέει τα διαπιστευτήρια της σε κάποιον Αργυρό σε ένα μαγαζί της παραλιακής για να πάρει μετά αμπάριζα τα προεδρικά μέγαρα και τα Μαξίμου για να μεταφέρει την γραμμή, κάνοντας τον Μητσοτάκη σας να βγάζει άφτρες. Αληθεύει?

-(Εγώ): μισό να ελέγξω...

Έβαλα τον GPTιδη, τον Grok του Musk και το deepseak να κάνουν αγώνα δρόμου στον έλεγχο της πληροφορίας. Αφού ήπιανε δύο στρέμματα Μόρνο έκαστο, βγήκε το ομόφωνο πόρισμα τους

-(Εγώ, πάλι): Έτσι είναι, όπως τα λέει! Μεγάλη φαν του Αργυρού η παρ' ολίγον νύφη του ημιπλανητάρχη μας. Τον βλέπω να εκτοπίζει και την Αγγελοπούλου από την θέση του πρεσβευτή καλής θέλησης στα έξω αφεντικά. Γκραν σουξέ πες τους. Ίσως και ένας νέος έρωτας μεγάλος, θα δείξει...

Μου το έκλεισε χωρίς τζιριτζάντζουλες και τα λοιπά καθώς πρέπει των εδώ κομιλφό, κατά τα Τσιφόρια ειωθότα του.
Έξω η βρόχα συνέχιζε να πέφτει ραιθρού, με την βελόνα στο γραμμόφωνο κολλημένη στο

..."Οι θεατές μας να ξέρουν την αλήθεια, μα ο χορός σα χαζός να μας κοιτάει καθώς θα λέμε στα μωρά μας παραμύθια να μη μας φάει η μαρμάγκα..."

Σιγά μην μας την πούνε την αλήθεια, μονολόγησα. Θα τους φάει πριν η μαρμάγκα του Grok που έφτασε, με την μακακία που μας δέρνει, να κρίνει και κάτι ποιητικούς αγώνες στο υπερπέραν, για να μας κυβερνάνε εδώ κάτι νέοΔικαιόπολις Αχταρμείς, όσο τρέχουν κάτι ατομικά business plans τους δια του Αργυρού.

Τρομάρα μας...

Κρίμα που δεν ήταν ακόμα στην γραμμή ο μάστορας για να μοιραστώ και αυτή την σκέψη μαζί του

* τζιριτζάντζουλες = κόλπο, νάζι, κάμωμα