ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ (Όσα πρέπει να ξέρεις και ντρέπεσαι να τα ρωτήσεις)

 

Το 99% του δικτύου υποδομών του διαδικτύου περνά από υποβρύχια καλώδια, που έχουν ποντιστεί από ιδιωτικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών όπως στον πιο πάνω χάρτη. 

 

Υπολογίζεται ότι πάνω από 10.000 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοοικονομικές συναλλαγές πραγματοποιούνται κάθε ημέρα μέσω αυτών των «εθνικών οδών του βυθού». Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το κύριο παγκόσμιο σύστημα χρηματοοικονομικών συναλλαγών, το SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications), το οποίο έχει πρόσφατα απαγορευτεί για πολλές ρωσικές τράπεζες. Η ασφάλεια αυτών των συναλλαγών είναι ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα. 

 

Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα που έχει αγνοηθεί εδώ και καιρό. Η εξαιρετική γεωγραφική συγκέντρωση των καλωδίων τα καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτα. Υπάρχουν περισσότερες από 420 υποθαλάσσιες κύριες γραμμές στον κόσμο (θα είναι περίπου 600 το 2027), συνολικού μήκους 1,3 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, πάνω από τρεις φορές την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη. Το ρεκόρ με: 39.000 χιλιόμετρα μήκος έχει το καλώδιο SEA-ME-WE 3, το οποίο συνδέει τη Νοτιοανατολική Ασία με τη Δυτική Ευρώπη μέσω της Ερυθράς Θάλασσας. Εκεί που πετάνε τώρα στρακαστρούκες και drones οι Χούθι.

 

Τα υποθαλάσσια καλώδια Διαδικτύου έχουν κρίσιμη σημασία, όσο και οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο βυθός έγινε περισσότερο από ποτέ ένα πεδίο μάχης που πρέπει να προστατευθεί. Οι δυτικές ένοπλες δυνάμεις εξετάζουν ένα εφιαλτικό σενάριο συνολικής διακοπής του Διαδικτύου στην Ευρώπη, καθώς το 99% του παγκόσμιου δικτύου διέρχεται από υποθαλάσσια καλώδια.

 

Οι δορυφόροι αντιπροσωπεύουν μόνο το 1% των ανταλλαγών δεδομένων. Ο λόγος είναι απλός: κοστίζουν περισσότερο από τα καλώδια και είναι απείρως πιο αργοί, όσο και να προσπαθεί ο Musk για να τους μονοπωλήσει με τα StarLinks μπιχλιμπίδια του.

 

Εκατό υποβρύχια καλώδια σπάνε κάθε χρόνο

 

Αυτές οι υποδομές είναι εξίσου σημαντικές σήμερα με τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Προστατεύονται όμως εξίσου; Τα σύγχρονα υποβρύχια καλώδια χρησιμοποιούν οπτικές ίνες για τη μετάδοση δεδομένων με την ταχύτητα του φωτός. Ωστόσο, ενώ τα καλώδια είναι γενικά ενισχυμένα κοντά στην ακτή, η μέση διάμετρος ενός υποθαλάσσιου καλωδίου με μερικές χιλιάδες ίνες μέσα του, δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή ενός σωλήνα κήπου.

 

Εδώ και αρκετά χρόνια, οι μεγάλες δυνάμεις διεξάγουν έναν «υβριδικό πόλεμο», μισό ανοιχτό, μισό μυστικό, για τον έλεγχο αυτών των καλωδίων. Καθώς η Ευρώπη εστιάζει όλο και περισσότερο στις απειλές για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, οι επενδύσεις στην ασφάλεια και την ανθεκτικότητα της φυσικής υποδομής που αποτελούν τη βάση των επικοινωνιών της με τον κόσμο φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητα μόλις τώρα.

 

Ο φόβος για δράση θα δημιουργήσει μόνο την ευπάθεια αυτών των συστημάτων κατασκοπείας, διακοπές της ροής δεδομένων και υπονόμευση της ασφάλειας της ηπείρου. Κατά μέσο όρο, γίνονται πάνω από εκατό "σπασίματα" υποβρυχίων καλωδίων κάθε χρόνο, που προκαλούνται γενικά από τα ψαροκάικα που τραβούν τις άγκυρες. Είναι δύσκολο να μετρηθούν οι σκόπιμες επιθέσεις, αλλά οι κινήσεις ορισμένων πλοίων έχουν αρχίσει να τραβούν την προσοχή από το 2014, με τη διαδρομή τους να ακολουθεί υποβρύχια καλώδια τηλεπικοινωνιών.

 

Οι πρώτες επιθέσεις της σύγχρονης εποχής χρονολογούνται από το 2017: Πρόκειται για τα καλώδια μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ και μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ, που δέχτηκαν κακόβουλες επιθέσεις αγνώστων. Αν και αυτές οι επιθέσεις παραμένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό, δεν είναι λιγότερο ανησυχητικές από αυτήν που εκδηλώθηκε προχθές στα ανοιχτά της Δανίας (ή Γερμανία κατηγόρησε τον Πουτιν όσο ο Πρετεντερης υποψιάζεται δάκτυλο του..Ρωμανού και σε αυτήν) και αποδεικνύουν την ικανότητα των εξωτερικών δυνάμεων να διαχωρίσουν σχετικά εύκολα την Ευρώπη από τον υπόλοιπο κόσμο. 

 

Το 2007, Βιετναμέζοι ψαράδες έκοψαν ένα υποθαλάσσιο καλώδιο για να ανακτήσουν σύνθετα υλικά και προσπάθησαν να τα μεταπωλήσουν. Το Βιετνάμ έχασε με αυτόν τον τρόπο σχεδόν το 90% της συνδεσιμότητας με τον υπόλοιπο κόσμο για μια περίοδο τριών εβδομάδων. 

 

Ένας σεισμός το 18 στα ανοιχτά της Αλγερίας διέκοψε για 4 ημέρες την διασύνδεση της ΕΕ με τις ΗΠΑ, αφήνοντας ξεκρέμαστο το internet και κάποια αμόρε ένθεν κακείθεν των ακτών του Ατλαντικού τελείως στον άσσο. 

 

Η ανάπτυξη υποβρυχίων συστημάτων ανίχνευσης απειλών βρίσκεται στην ΕΕ ακόμη σε ερευνητικό στάδιο (συμμετέχουν 5-6 ελληνικές εταιρείες σε σχετικά προγράμματα Horizon), όπως και των συστημάτων συντήρησης και επισκευών σε μεγάλα βάθη αυτών των κρίσιμων υποδομών για την λειτουργία του πλανήτη, που αναπτύσσονται από γυάλινες ίνες πάχους μιας τρίχας. Aκομα οι επισκευές τους στηρίζονται σε λίγες εξειδικευμένες ομάδες με ρομποτικά βαθυσκάφη, όπως η του Έλληνα Κουστό Θωκταρίδη, που πλέον τρέχουν και δεν φτάνουν.