ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΜΒΟΣ Ή ΠΟΛΥΤΕΧΝ(Ε)ΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΡΗΜΟΣΠΙΤΑΙ!

Γράφει ο ΜΕΙΔΙΑΣ :

                                                            ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΜΒΟΣ 

                                                                     Ή

ΠΟΛΥΤΕΧΝ(Ε)ΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΡΗΜΟΣΠΙΤΑΙ!   

(Επαρχιακόν, κεντρικόν φαρμακείον. Πατήρ φαρμακοποιός , Υιός φαρμ/ός, Πρεσβύτης πελάτης.) 

ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ. Δύο Ταροντάλ κι ένα  νεουρομπιόν, παρακαλώ. Χωρίς βιασύνη !

ΠΑΤΗΡ φ. Εεεε καλώς τον. Πως διάγομεν τον εσωστρεφή χειμώνα;

Π.  Χαράς ευαγγέλια για φαρμακοποιούς, εσωστρέφειες για τους άλλους και τα καλύτερα προσεχώς.  

ΠΦ. Κατά τα άλλα;  

Π. Αγώνας κι αγωνία. Βαρυχειμωνιά.      

ΠΦ. Ορθός στα πόδια σου αν είσαι, αυτό είναι το παν. Νομίζω.     

Π. Ορθός ορθώς και ομιλείς. Υγεία, γύια, γόνυ, γόνατο,είναι συγγενή ετυμολογικά, ¨Υγεία, στα γόνατά σου, τα πόδια ¨ σου, σημαίνει. Αν και το ηθικό φρόνημα προέχει ολόρθον είναι.  Αν λείπη αυτό, και ορθός όρθιο πτώμα είσαι.

ΥΙΟΣΦ. Φιλοσοφημένος ο κύριος.

Π.Φ. (Επεμβαίνων.) Και όπως έλεγε και ο Καίσαρ δια τον Κικέρωνα, ¨λόγιος ανήρ και  φιλόπατρις.¨

Π. (Υποκλίνεται.) Ευχαριστώ τα μέγιστα. 

ΠΦ. Εκτιμώ απεριορίστως τους αρχαιοπρεπώς ομιλούντας, αι αρχαιοπρεπείς καταλήξεις τα γλώσσης μας και τα απαρέμφατα έχουν μια μεγαλοπρέπεια, το πνεύμα μιας άλλης χρυσής εποχής του πνεύματος. Άλλη αυτοκρατορική αίσθησι. Εκτιμώ...

Π. Έλα μην το παρατραβάς. Φυσικό είναι την εκτίμησι απογειούσθαι όταν οι ανωτέρω τυγχάνει είναι και πελάται σου…

ΠΦ. Χα, χα! Πώς τα λες, εσπερινέ μου επισκέπτα! Λατρεύω το πως χρησιμοποιείς τα απαρέμφατα!  

Π. Απλά προσπαθώ αποφεύγειν προτάσσειν όπως οι αρχαίοι πρόγονοι, και ο φίλος μου ο Απαρεμφατικός ,  τα παρεμβαλλόμενα μόρια ¨να, που, θα¨ μεταξύ δυο συνεχομένων ρημάτων του αυτού προσώπου (υποκειμένου) . Τα οποία πεδικλώνουν την γλώσσα δημιουργώντας γλωσσικά εκτρώματα, του τύπου: ¨α φαμ’, α δουμ΄, α πουμ’, α λθούμ ¨, και προκαλώντας ανάσχεσι της ροής του λόγου. Γλωσσοδέτες οιονεί. Άσε που χάνεται η ρίζα των λέξεων (π.χ. ¨πέσε,¨ του ρ. ειπέ ή του ρ.πέφτω;)  ¨Θέλουμε να έλθουμε ¨ δεν λέει ποτέ  ο αρχαίος Έλλην ούτε ο Ευρωπαίος. Αλλά μόνο το ¨Θέλουμε¨ και το απαρέμφατο (ελθείν)¨ για όλα τα πρόσωπα  Όλες οι ευρωπαϊκές γλώσσες το έχουν αυτό από την αρχαιοελληνική μέσω της λατινικής κληρονομήσει. Μόνο αι σλαβικαί και η τουρκική δεν έχει.  Και οι επί αιώνας οι άνευ ελευθέρας ελληνικής παιδείας ταλαίπωροι, οθωμανόδουλοι και ευρώδουλοι, νεοέλληνες….   

Υ..Φ. Πνευματώδης ο κύριος!  

Π.Φ. Εσύ, τέκνον εμόν,  εξυπηρέτει και κάνα πελάτη, μη φαληρίσωμεν προώρως.

Υ. Φ.Εδώ και δυο χαμένες ώρες, πάτερ, μόνο το Φάληρο βλέπω.  Αραιοκατοικημένο πολύ. 

Π.Φ. (Στρεφόμενος πάλι προς Π.) Άλλη φορά μιλάμε για το απαρέμφατο. Τώρα για το   ¨ηθικό φρόνημα¨ θέλω μαθείν (Είδες; Μαθαίνω!) Πως το εννοείς;   

Π. Πηγάζει από τον άδολο υγιή πατριωτισμό.

Π.Φ. Πατριωτισμό;       

Π. Ακριβώς. Διότι αυτός εστί η επιτομή των αρετών και η συνισταμένη των ηθικών αξιών.  Η κιβωτός του ανθρωπισμού, το ομηρικόν ¨αμύνεσθαι περί πάτρης¨….   

Π.Φ. Μάλιστα. Τώρα που το σκέπτομαι... Ανεκτίμητη μάνα η πατρίς, και όμως όλοι παραμελούμε την παραβλέποντας την αξία της , κακώς βέβαια, θεωρώντας την δεδομένη και εξασφαλισμένη.    

Π.  Που όμως δεν είναι. Και θέλει θυσίες. Και να σκεφθής ότι ακόμα και η θρησκεία και η δημοκρατία είναι κενό γράμμα, υποκρισία και έμμεσος προδοσία, αν παραμελή και υποτιμά την πατρίδα.

Π.Φ.  Αλλά η σημερινή Ευρώπη, η παγκοσμιοποίησι  τα θεωρεί αναχρονιστικά, ξεπερασμένα, εθνικισμούς όλα αυτά. Πατρίδες σου λέει, έλα τώρα… μα   στον αιώνα των διαστημικών  ταξιδιών!

Π. Κι όμως η πατρίδα είναι η εικόνα του θεού. αγαπά αλλά και ζηλεύει και εκδικείται όπως ο εθνικός θεός του Ισραήλ τα παιδιά τα που δεν την αγαπούν ορθά και πιστά. Δυστυχώς ο άφρων δεν εκτιμά αυτό που έχει ώσπου το έχασε. Η εκτίμησι των ανοήτων έρχεται συνήθως ¨κατόπιν εορτής.¨

ΠΦ. Όπως εμείς δυστυχώς οι οποίοι θυσιάσαμε την πατρίδα μας για την Ευρώπη. Γιατί να τώρα που η πατρίδα μας αυτή μας εκδικείται.  Ανοικτά σύνορα, σού λέει εσύ; Χα. Οικονομική καταστροφή, λαθροεισβολή, μετανάστευσι, ξένη κατοχή, Ράιχ, εγώ.      

Π. Αει γειά σου! Δημοκρατικά Πολυτεχνεία, πολυτεχνίτες εσείς τότε;  Ερημοσπίτες ευρώδουλοι, δημοκρατική κουρελαρία  εισπράξτε τώρα.  

ΠΦ. Χα. Για το καλό μας, ντε! Και για το καλό της μητέρας Ευρώπης αμαρτήσαμε, θυσιάζοντας την εθνική μας κυριαρχία. Είμαστε κάτι ψυχάρες εμειιιιιίς!  

Π.  Κι όμως όλο και ¨πιο ευρωπαϊσμό¨ θέλουν οι πολιτικοί μας, να εμβαθύνομε  λένε σ’ αυτόν όπως και στην δημοκρατία.

ΠΦ. Μα πόσο άλλο εμβάθυνσι, αμάν, κρατήρες ολόκληρους ανοίξαμε και προκοπή δεν είδαμε.  Λίγο εμβάθυνσι ακόμα  και πάει, θα εξαυλωθώμεν , θα σβήσωμε τελείως απ’ τον γεωφυσικό χάρτη.   

Π. ¨Τον κουτό και τον ευρωχωριάτη η ξένη έννοια τον τρώει¨...  ή αλλιώς, ¨τι του λείπει του ευρωψωριάρη; φούντα με μαργαριτάρι!¨

ΠΦ. Γι αυτό και ανοίξαμε διάπλατα την πόρτα της ξενόδουλης δημοκρατικής μας δυστυχίας και εθνοπροδοσίας .  Περάστε κόσμε! ¨Αλβανοί, Πακιστανοί έως και Σομαλοί, μη βιάζεσθε, όλοι θα πάρετε, εεεε περάσετε,¨ λέμε. 

Π. Ευρωπορδέλο καταντήσαμε. Αποχωρητήριο του Ράιχ. Γελάει όλος ο κόσμος μαζί μας, με την δημοκρατική μας ηλιθιότητα. Μα αυτή δεν είναι πόρτα, ο Τιτανικός και ο Ατλαντικός μαζί είναι. 

Π.Φ. Α, βρε πως τα λες!

Π. Και κλείσιμο εθνικό αυτή η κερκόπορτα δεν έχει. Γιατί ούτε δημοψηφίσματα την συγκινούν ούτε διαδηλώσεις. Δέρνει Έλληνες συνταξιούχους, κάνε κολεγιές με τον γυφτοσταλινοΜαδούρο, ενώ βάζει τον ένδοξο ελληνικό στρατό, αντί απέναντι των Τούρκων, χέστρες λαθρομεταναστών πλένειν! Γελάς;

ΠΦ.  Για να μην κλάψω. Αφού δια γέλωτας και κλάματα ούτως ή άλλως είμαστε.   

Π. Αυτό να  ειπής.

ΠΦ.  (Χαιρετά δια νεύματος εκ του μακρόθεν ένα νεοεισελθόντα πελάτη.) Λοιπόν;.

Π. (Στοχαστικά.) Φοβού άρα τις ψευδοϋπερπατρίδες όπως το κομμουνοευρωΡάιχ   που πολεμούν την πραγματική πατρίδα. Μεγαλύτερος ολοκληρωτισμός και σκλαβιά απ’ αυτές δεν υπάρχει.

ΠΦ. Αυτό να λέγεται.

Π.  Τώρα είναι αργά. Γίναμε επισήμως κράτος-αποικία- προτεκτοράτο- μπανανία  υπό πλήρη ευρωπροτεσταντικήν πολιτική-δημοκρατική  κατοχή κα έλεγχο, αν αυτό σου λέει κάτι.  

ΠΦ. (Σείων την κεφαλή του.) Αν μού λέει; ¨Δούλος απλήρωτος¨ και ¨Δός μου το ψωμάκι σου, να σ’το δίνω λίγο-λίγο.¨ Αυτό μού λέει.

Π. Όχι, γιατί οι περισσότεροι Έλληνες δεν το ξέρουν ακόμα.

ΠΦ.  Δεν θέλουν να το πιστέψουν μάλλον. Γι αυτό βλέπουν μόνο Κυριακού-Κοντομηνά- Αλαφούζο.  

Π. Να το ¨ χωνέψουν¨  ήθελες ειπείν. Το αποτέλεσμα πάντως είναι το ίδιο.

ΠΦ. Το ίδιο, παναθεμά το! .  

Π. Αυτό το ¨Να το, Να,το , Να το, Το Προτεκτοράτο!¨  και ¨ Ζήτω η νέα ευρωτουρκοκρατία!  Τι ντροπή! 

ΠΦ.  (Αναστενάζει.) Εθνική κατάντια όντως . Ξέρεις τι είναι εθνικός στρατός και σώματα ασφαλείας υπακούειν  τυφλά, επαγγελματικά,  σ’ εντολές εξωτερικού που στρέφονται κατά της εδαφικής ακεραιότητος της ίδιας της πατρίδος και του λαού της; 

Π. Όλοι γύρω σου, τα όμορά σου κράτη,  διεκδικείν ληστρικά τα εδάφη σου και δια σε, όχι μόνο απαγορευμένο έξωθεν κάτι ανάλογο, το υπερασπισθήναι τα δίκαιά σου , έστω και λεκτικά, αλλά να λες  ¨Ό,τι θέλετε σεις, αφεντάδες μου,  ¨στόμα έχω και μιλιά δεν έχω!¨

ΠΦ. Παρανοϊκό, μαζοχιστικό, αυτοκτονικό. Μιλάμε για την απόλυτη εθνική ραγιαδοξεφτίλα. Αν υπήρχε νόμπελ εθνομαλακίας, θα ήμασταν φαβορί!    

Π. Υπάρχει κι αυτό. λέγεται  κατ’ ευφημισμόν, όπως το ¨Εύξεινος (αντί άξενος) πόντος,¨  Νόμπελ ειρήνης!...  ¨  

ΠΦ. Από δω και πέρα, μου φαίνεται,  θα λέμε¨ Καλή λευτεριά, Ελλάς¨ ,¨Καλή λευτεριά, Μακεδονία, Θράκη, Αιγαίον, Κρήτη, Δωδεκάνησα, Ήπειρος! Οι μελλοντοπαλαιστίνιοι σε χαιρετούν!¨   Ρε, πως καταντήσαμε, οι σάπιοι απόγονοι της ενδόξου γενιάς του 1940 και των βαλκανικών πολέμων , η κωλογενιά του Πολυτεχνείου, τρομάρα μας ! Πολυτεχν(ε)ίτες κι ερημοσπίτες, κυριολεκτικά. 

Π. (Στοχαστικά, ψιθυριστά  και καθησυχαστικά.) Η αλήθεια είναι αυτή. Και η αλήθεια πληγώνει αλλά ευτυχώς ποτέ δεν υποδουλώνει όπως το ψέμα. . . Γιατί είναι από την φύσι της σωτήρια επαναστατική. Αν την αντέξης και δεν την προδώσης τελικά,  εννοείται.

Π.Φ. (Δακρύζει.) Δεν υπάρχουν λόγια. Δεν υπάρχουν… Και γιατί η Ελλάς, παρακαλώ; Δεν φθάνει που από πλανητική αυτοκρατορία εκπολιτιστών μάς στρίμωξαν και φυλάκισαν σ’ αυτή την χερσόνησο-γωνιά, θέλουν μας κι από δω, την κοιτίδα μας,  εκτοπίσαι; Μα τόση λήθη, αχαριστία και προδοσία! Δεν υπάρχει, λέμε.      

Π. Μα δεν καταλαβαίνεις, φίλτατε;  Επειδή έστω και είς Έλλην ζωντανός, είναι τόσο επικίνδυνος για τις δυνάμεις του κακού που ηγεμονεύουν αυτή την στιγμή τον κόσμο όσο και χρήσιμος, ωφέλιμος για την σωτηρία και την ανάστασί του. Ελλάς εστί θεός, αλήθεια, Νέμεσις και θεία Δίκη. Γι αυτό κι αυτοί είναι του δόγματος ¨Ερρέτω η Ελλάς!¨

Π.Φ. Ξέρω. Όπως και ξέρω ότι η μητρική ουράνια γλώσσα της αλήθειας είναι μόνο η ελληνική!  

Π.  Αφού είναι η γλώσσα των θεών και των ανθρωπογαλαξιών, ω συνέλληνα! Αλφάβητο τριπλής χρήσεως όπως το ελληνικόν :   γράμματα γραφής, αριθμοί αριθμητικής και νότες μουσικής εν ταυτώ!!! Υπάρχει κάτι ανάλογο στον κόσμο άλλο; Δεν υπάρχει. Και ούτε πρόκειται.

Π.Φ. Αυτό δεν το ήξερα.  

Π. Μέσα σε μια λέξι και μόνο,  όπως την λέξι ¨ήλιος¨  (ήλος=καρφί, ¨επί τον τύπον των ήλων,¨ προσήλωσι, κ.λ.π. ) κρυπτογραφείται ολόκληρη η ηλιοκεντρική αστρονομική θεωρία. Καρφί γαρ σημαίνει σταθερότης-ακινησία. ώστε εάν ο ήλιος είνε ακίνητος, οι πλανήται, άρα και η γη, κινούνται πέριξ αυτού και όχι το αντίθετο  ( γαιοκεντρική θεωρία.) Τι άλλο θες;

ΠΦ. (Σκουπίζει τα δάκρυα.) ¨Εξ όνυχος τον λέοντα.¨ όπως λένε. Ούτε κι αυτό το ήξερα.   

Π. Ελλιπής παιδεία και πληροφόρησι λέγεται αυτό. Ξέρεις, γενικά μιλάω,  τα τόσα άχρηστα (πνευματικός σανός) και αγνοείς τα ανάλογα σπουδαία και χρήσιμα. Κατά μείζονα λόγο δεν φταις εσύ. Πάντα το μειονέκτημα των Ελλήνων ήτο ελλειμματική μνήμη και παιδεία. Γι αυτό πέφτουν όλοι οι βάρβαροι, τύραννοι και δούλοι, επάνω του αρχαιόθεν. Για  να μη μορφωθή όπως πρέπει ο Έλλην αυτός, και να μη θυμηθή…  Γιατί αν θυμηθή φαγών την κατάλληλη,  των προγόνων του πνευματική τροφή, - ως έχων μάλιστα και την γονιδιακή προδιαγραφή και προδιάθεσι ως υιός θεού αγαθού-, θα έλθωσι τα πάνω κάτω στην γη! Θα συνεγείρη αυτός, με τον Ηράκλειο ηρωισμό και τον διονυσιακό του  οίστρο, επανασταστικώς όλη την ανθρωπότητα. Γιατί μόνο αυτός ο Έλλην ενστικτωδώς ξέρει ευρίσκειν τον κεντρικό ψυχικό διακόπτη των ανθρώπων, αυτόν που μεταμορφώνει ενθουσιαστικά τον πεπτωκότα άνθρωπο σε υπεράνθρωπο ολύμπιο δαίμονα. Και… όταν συμβή αυτό…

ΠΦ.  Χα, χα! Ποιος είδε τότε τον θεό και δεν φοβήθηκε…

Π. Τότε αδελφοποιημένοι όλοι  παντού, Έλληνες και φιλέλληνες θα δηλώσουν, έχοντας  ανακαλύψει τις πανάρχαιες,  κοινές, φυλετικές και ιστορικοπολιτισμικές των ρίζες.  Και τότε είναι ότε και οι ουρανοί αυτοί, γηθοσύνη και αγαλλιάσει, ανοιγήσονται,  και οι Έλληνες των ιδεών θεοί, έως αν μη έφυγον ποτέ, επανεμφανισθήσονται, ωσάν αποδημητικά, χαρμόσυνα, καλοδεχούμενα πουλιά στην γη . Μόνο που οι σημερινοί του κόσμου τύραννοι πέπρωται ευρήσθαι τότε με το κεφάλι τσακισμένο κάτω. Γι αυτό και φροντίζουν έγκαιρα –γενοκτονίες, συκοφαντίες, πλαστογραφίες σωρό, για να μην έχουν Έλληνα ούτε ζωγραφιστό μπροστά στα πόδια τους. Αλλά δεινόν (δια το παρά φύσιν) προς τα κέντρα (το κατά φύσιν) λακτίζειν... Διότι κάνει μεν ο Κρόνος τα παλαβά του αλλά κι καλός θεούλης των Ελλήνων έχει κι αυτός προ-κάνει τους λογαριασμούς του...

Π.Φ. Πω πω, τι βάλσαμο εμψυχωτικό, τα λόγια σου, πατριώτη, τι ευωδία θεία των μουσών! Έλα να σε φιλήσω. (Τον ασπάζεται.) Πόσο βοηθάνε και πόσο τα έχουμε ανάγκη εμείς οι πιστοί, καθαροί Έλληνες,  αυτές τις μαύρες ημέρες της πιο μεγάλης εθνικής δοκιμασίας! …  

Π. Ελληνική παράδοσις. Αυτή είναι, φίλε μου, ανέκαθεν η σκάλα η θεϊκή, αυτή  που ενώνει γη και ουρανό, άνθρωπο και θεό, ζωή και αθανασία.   

ΠΦ. Ασύλληπτο, απίστευτο.

Π. Η πίστι των δειλών, των ηλιθίων και των δούλων δεν χωρά εδώ αλλά η δια βίου μόρφωσι και μόνο.  Έλλην και ελληνικός εστί το άλας της γης . Και ¨Ιδιότητα δεν έχει η ανθρωπότης τιμιωτέραν, εις των θεών ευρίσκονται τα πέραν¨ ως θα έλεγεν κι ο Αλεξανδρινός ποιητής.

Φ.Π. Υπερηφάνεια, η μεγαλύτερη, αλλά και τρομερό, ασήκωτο, ηρωικό βάρος ευθύνης το γνωρίζειν και υπηρετείν μια τέτοια αλήθεια. Κι έχεις και την νεοταξική ιδεολογική τρομοκρατία βομβαρδίζειν σε μέρα νύχτα: Συνωμοσιολογία, φαντασιοπληξία, τα ανεβάζουν, αρχαιοπληξία  τα κατεβάζουν  λοιδορώντας εν χορώ αυτοί οι δήθεν ψευτοπολιτισμένοι  και ανθέλληνες, μαζί και τα εγχώρια μίσθαρνα ψευτοπροοδευτικά τσιράκια των, τα ελληνικά και εθνικά μας έθιμα και παραδόσεις. Κι έχουν οι άτιμοι ομολογουμένως όλα τα μέσα και τους τρόπους...  

Π. Εχέτωσαν. Αλλά τι; Ολυμπιονίκαι του ψεύδους απλά είναι  αυτοί και τίποτα παραπάνω. Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ομοεθνία διδάσκουν , φοινικικά αλφάβητα, καυκάσια λευκή φυλή αντί μεσογειακής , Μαϊμουδόνες  αντί Μακεδόνων και πάει λέγοντας.  Δοκιμάζουν το θάρρος μας και την αντοχή της ιεράς φυλής μας, οι άτιμοι. Αφού στην Ελλάδα γεννήθηκαν όλα.  Κι όλα από δω περνούν και εδώ μια μέρα θα επιστρέψουν και πάλι μαζί με την ακλόνητη αλήθεια. Η οποία είναι αυτή:  Στο ωραιότερο και φιλικότερο προς τον άνθρωπο κλίμα της γης, η πιο ωραία και αγαθή φυλή θεών δημιουργών εκπολιτιστών έπλασε την ωραιοτέρα και ευφυεστέρα φυλή ανθρώπων, συνεργατών και συνεχιστών του εκπολιτιστικού των έργου. Και τούτων εκτελεσθέντων ανεχώρησαν και πάλι εις τους ουρανούς του συνεχίσαι το διαγαξιακόν δημιουργικόν των έργον. Απ’ όπου φυσικά και πάλι μια μέρα θα επιστρέψουν, λυτρωτικά και αποθεωτικά, για την ανθρωπότητα.

ΠΦ. Γένοιτο, αγαπητέ μου! Αχ, να το χαρή η ψυχούλα μου αυτό όπου και αν βρίσκοιτο τότε!

Π. Γιατί όχι; Ελλάς παντού. Τα μουσεία των εθνών όλα γεμάτα απ’ το δικό μας ένδοξο αρχαιολογικό υλικό-παρελθόν. Η γη στα σπλάχνα της, στοργικά φυλάσσει την ιστορική μας μοναδική αλήθεια, συνέχεια  και κληρονομιά. Κι όσοι ψυχάς έχουν κολασμένας βαρβάρων οσάκις δεν μένουν άναυδοι βλέποντας αυτό , ζήλεια, φθόνο  και λυσσασμένην αναδύουν κακίαν… 

ΠΦ. Άφρονες νεόπλουτοι. Φθονεροί και χαιρέκακοι. Περασμένα μεγαλεία σού λένε αυτά , χα, εμείς τώρα είμαστε στα πράγματα. Γίγαντες μπροστά σας κι εσείς μπροστά μας νάνοι, νάνοι προσκυνημένοι και ταπεινωμένοι...

Π. Γίγαντες ναι αυτοί αλλά με τι; Πήλινα έχουν πόδια. Γιατί είναι εκ γενετής ψεύτες, απατεώνες, κακοί και στείροι. Ενώ εμείς αδικημένοι μεν και ταπεινωμένοι αλλά ποτέ απελπισμένοι και προσκυνημένοι Γιατί δεν έχομε την ίδια μ’ αυτούς καταγωγή ψυχής. Πανάρχαια η δική μας και από ρίζα θεού φωτεινού. Νέα η δική τους και από σκοτεινή αντίθεο πηγή.  Κι επειδή δεν ξέρουν να γεννούν θεούς-ιδέες όπως εμείς, ει μη μόνο το αντιγράφειν, πλαστογραφείν, σφετερίζεσθαι, διαστρέφειν  και συκοφαντείν. Τι θ’ αφήσουν πίσω τους δεν σκέπτονται. Γιατί στάχτη και βρώμα θ’ αφήσουν αυτοί, όσο φως και ουρανό εμείς. Νεοβάρβαροι!

ΠΦ. Χα, χα! Βάλε και κάμποσα φιαλίδια ηρεμιστικών, συμπατριώτα μου! Συν  μπόλικα πυρηνικά. Αι, πολιτισμός της Κοκακόλας, τι περιμένεις;

Π. Και για το σημερινό κατάντημα του Έλληνα, να ξέρεις,  δεν φταίει τόσο αυτός  όσο οι εχθροί του. Ο φθόνος, η κακία και αδικία αυτών που εκπολίτισε, αχαριστία στην θέσι της ευγνωμοσύνης, έφεραν αυτόν τον θεοείκελο Έλληνα σ’ αυτή την αδυναμία.

Π.Φ. Κατά το  ¨Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος!¨ Βρήκαν και την καραμέλα του ρατσισμού και την έκαναν σημαία της μισελληνικής  και εθνομηδενιστικής τρομοκρατίας των, οι αλιτήριοι. Ναι, ναι, αυτοί οι μεγαλόσπλαχνοι, οι δημοκράταροι  αποικιοκράται, βλέπεις.  Οι ληστάρχων λήσταρχοι και σφαγέων σφαγείς απασών των ηπείρων! Και οι γενοκτόνων γενοκτόνοι των αυτοχθόνων λαών και πολιτισμών πάσης Αμερικής και Αυστραλίας!

Π. Εμ, γι αυτό πέσαν να μας φάνε. Είμαστε ο ηθικός και πολιτισμικός καθρέφτης αυτών εμείς και η ιστορία μας. Μέσα στον οποίο βλέπουν το πόσο άσχημη ιστορία φυλής και ψυχής έχουν, γι αυτό! Όμως δεν φταίμε εμείς που γεννηθήκαμε Έλληνες, ρίζα θεών, όπως δεν φταίνε όσοι γεννήθηκαν πλούσιοι και όχι φτωχοί όπως οι πιο πολλοί.  Της μοίρας και του θεού προαίρεσις είμαστε όλοι. Αλλά κι εγώ θα φθονούσα τους Έλληνες, αν δεν ήμουν Έλλην.  Είναι ανθρώπινο. Αλλά και ποτέ δεν θα άφηνα τον φθόνο, ένα κατώτερο ένστικτο,  να κυριαρχήσει κομπλεξικά στον ηθικό μου κόσμο. Αλλά τόσο υπερτερούν απέναντί των άλλων λαών οι Έλληνες ώστε αν στους άλλους η έννοια ¨ ρατσισμός¨ αποτελεί κακοφημία (υπερβολή και ακρότητα), για εμάς τους Έλληνες αποτελεί φυσικό χαρακτηριστικό, κανονικότητα.   

ΠΦ. Πόσο δίκιο έχεις! Να σε ξαναφιλήσω, σοφή κεφαλή. (Τον ξανασπάζεται.)

Π. Να και ένας επί πλέον λόγος γι αυτούς του κλέβειν  τους ¨εγκεφάλους¨ μας έξω, ακόμα και τους αρχαίους σκελετούς ξεθάβειν των ιερών προγόνων μας… για να βάλουν πνεύμα θεού στον ψευδοπολιτισμό τους. (Αλλά την ψυχή μας δεν θα κλέψουν ποτέ, αυτή είναι ουράνια μοιρασιά, αυτήν ούτε θρησκείες ούτε μαγείες και θρησκευτικά μυστήρια την αλλάζουν ή την αποχαρακτηρίζουν!)  Και να, γιατί σ’ εμάς εδώ αφήνουν μόνο  σπορές δικές τους να μας κυβερνούν, σατανιστάς και κομμουνιστάς ελληνοφώνους του χειρίστου σταλινικού είδους,  δικούς των πράκτορες του διχασμού. Για να λένε ύστερα: Πω πω, μα εσείς όλο για εμφυλίους και διχόνοιες είστε. Παλιοβρωμοφυλή!, Όχι, όχι, με τίποτα, με τίποτα δεν σας αξίζει ελεύθερη ζωή!...

ΠΒ. (Ενθουσιωδώς.) Έτσι, έτσι!  

Π. Αλλά και έτσι πάλι, εμείς με καλό του καλού στο κακό του κακού απαντάμε. Γιατί με το καλό της μεγαλοψυχής μας άνετα νικάμε. Αφού προς τούτο  δεν είναι ανάγκη να γίνωμε, λερώνοντας την ψυχή μας, κακοί. Αρχαιόθεν υποτάσσομεν ελευθερούντες τους λαούς και ελευθερούμεν υποτάσσοντες. Δεν είναι θεϊκό;  Δεν είναι θαύμα; Τόσο δυνατοί και θεόφρονες  είμαστε. Γι αυτό και μόνο εμείς, ή σ’ έναν που μοιάζει μ’ εμάς, πρέπει, δικαιωματικά, να ανήκη το μέλλον και ο ουράνιος θρόνος της γης,  και εφ’ όσον υπάρχει θεός σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο, φίλτατε! Ή δεν πρέπει;     

ΠΦ. Ασφαλώς και πρέπει.

 

(Πάνω στην ώρα, φωνή υιού επί των ομβρίων υδάτων.)

Υ.Φ.  Αι, πατέρα! Μα τι κάνετε, προσεύχεσθε εκεί; Έπιασε δυνατή βροχή, βιασθήτε. Λίγο και θα είχα φύγει κλείνοντας σας μέσα!