ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΘΑΨΗ;

Γράφει ο ΜΕΙΔΙΑΣ :

                       ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΘΑΨΗ; 
   

(Δυο μεσοπόλιοι, χθες διαδηλωταί και σήμερον καφεσυζητηταί.)

Α Δ. Τι λέει η ΕΡΤ;

ΒΔ. Η Α(ανθελληνική ΡΤ) εννοείς; 

Α. Έστω,

Β. Ότι και η ΑΛ.ΑΣ. (Α νθε Λ ληνική ΑΣ..) 

Α. Την ΕΛΑΣ εννοείς;

Β. Έστω.

Α, Είδες εχθές τι έγινε στην διαδήλωσι;

Β. Εσύ τι είδες;

Α. Δυο πρεζομπαχαλάκια έδιναν ξυλάκι στο μπατσάκι κι εκείνο έβανε και στο μπατζάκι.

Β. Νεαρά άτομα λέγε τους. Μα τον Φύσσα και τον ΓρηγοροΖακ, οι σύγχρονοι άγιοί μας είναι πλέον αυτοί. Προτεσταντικόν κρυπτοκομμουνισμό έχομεν γαρ όπως και κρυπτοεβραϊσμόν. Κρυπτοευλογημένη χώρα!

Α. Έστω. Αλλά γιατί δεν βάραγαν οι μπατσέοι τα μπαχαλάκια, έεεε νεαρά ήθελον ειπείν, αλλά έρριπτον χημικά και καπνογό λεληγμένα αβέρτα-κουβέρτα εις το συνταγματικόν πλήθος ;

Β. Αφού ανήκουν εις τον ίδιο δημοκρατικό θίασο.

Α. Χα. Ηθοποιοί ταλαντούχοι.

Β. Ακριβώς. Ταλαντούχοι δούλοι. Έτσι τους θέλει το σύστημα. Εις ένα κανονικό κράτος οι αστυνόμοι προστατεύουν τον λαό έναντι των παρανόμων.

Β. Εις το κανονικό. 

Α. Χα, Όπως το είπες. Εις την Ελλάδα όμως πρωτοτυπούμε. Έχομε ένα ανώμαλο ξενοκρατούμενο κράτος  όπου οι μπάτσοι μισθοδοτούνται, αντί του δίδειν, δέχεσθαι συμπαιγνιακό ξύλο υπό των αβανταδόρων παρακρατικών και μετά ξυλοκοπούσι αντάμα τον λαό.

Β. Πως γίνεται αυτό;

Α. Απλά υπάλληλοι αμφότεροι του ιδίου ταμείου χορηγού. Ξένου συνήθως

Β. Τέλος πάντων. Εγώ γιατί ώρες ώρες φοβάμαι τον ίσκιο του, μπερδεύω την σκέψι μου, καταπίνω τα λόγια μου;

Α. Η νόσος των νεοταξικών καιρών. Οι πραγματικοί, υψηλά ιστάμενοι, ένοχοι απενοχοποιούνται πλήρως, ηθικώς και πολιτικώς, πείθοντας πολιτικοθρησκευτικώς,  τους αθώους αισθάνεσθαι ενόχους για τα κακά του κόσμου.

Β. Δεν καταλαβαίνω.

Α. Θα το είπω αλλιώς. Απλά μπήκε ο διάβολος μέσα σου.

Β. Ο διάβολος. Μακριά από δω. (Φιλά τον σταυρό του.)

Α. Με ξόρκια δεν ξορκίζεται ο διάβολος.

Β. Αλλά;

Α. Με την λογική.

Β. (Περιφρονητικά.) Λογική;

Α. Είναι το μόνο όπλο που μας έδωσαν οι ουρανοί όταν μας κατέστησαν αυτονόμους πρωταγωνιστάς της ζωής μας, αφήνοντάς μας μόνους εφεξής και μοναδικούς υπεύθυνους για το παιχνίδι της ατομικής μας ζωής. .

Β. Και η θρησκεία;

Α. Υποκατάστατο της λογικής όπως και της πατρίδος. Λειτουργεί καμιά φορά. Αν και τις περισσότερες αστοχεί όπως όλαι αι ψευδαισθήσεις.

Β. Και ο διάβολος;

Α. Ο διάβολος είναι ο θεοποιημένος φόβος που όταν γίνεται μόνιμος λέγεται φοβία και οδηγεί στην δουλεία και όστις ανάγει τελικώς αυτήν σε θεού θρησκεία ενώ είναι –θρησκευτικώς πάντα δαβόλου τυραννία. Φόβος, δουλεία, θρησκεία, φαύλος ανατροφοδοτούμενος, αγίας τριάδος, κύκλος. Το άλας της δεισιδαιμονίας και η χαρά του τυράννου και του βρικόλακος.

Β. Πιο αργά παρακαλώ, δεν προλαβαίνω.

Α. Επειδή είσαι θρησκευτικός τύπος ενώ εγώ φιλοσοφικός. Παράγγειλε και πιες ένα καφέ ακόμα πριν εμένα συνεχίσαι.

Β. Όχι έχω περιέργεια.

Α. Άρα διαθέτεις διανοητική ενέργεια. Δεν έγινες ακόμα άβουλο νεοταξικό φυτό.

(Γκαρσόν, ένα μετριόφρονα ελληνικό στον κύριο κι εμένα σοκολατούχο.)     

Β. Τα λέει αυτά  η λογική;

Α. Η λογική όπως ο Ηράκλειτος λέει ότι μια λαμπάδα εις τον βωμόν της πατρίδος ισοδυναμεί προς χίλια κηρία εις τους ναούς των θρησκειών.

Β. Και τι εστί λαμπάδα;

Α. Μια διαδήλωσι, μια δήλωσι, ένα δημοψήφισμα.

Β. Δημοκρατία δηλαδή;

Α. Καμιά σχέσι. Η δημοκρατία  είνε μια ψευδαίσθησι, ο τάφος του λαού, γι αυτό και το αγαπητότερο και τελειότερο πολιτικό εργαλείο της συγχρόνου παγκοσμιοποιημένης τυραννίας και ξενοκρατίας.

Β. Σοβαρολογείς; 

Α. Εξηγούμαι. Όλα τα κράτη σήμερα δεν έχουν δημοκρατία και μάλιστα με το ζόρι;

Β. Αυτό να λέγεται.

Α. Ξέρεις εσύ κάτι το αξίζον και συμφέρον που να προσφέρεται δωρεάν και μάλιστα υποχρεωτικά; 

Β. Την θρησκεία εννοείς;

Α. Μη με κολάζης. Για την δημοκρατία μιλάμε.  

Β. Τον κοινοβουλευτισμόν εννοείς; Ούφ! 

Α. Ά, μπράβο. Γιατί άλλο κοινοβουλευτισμός και άλλο δημοκρατία. 

Β. Θόλωσα. Με μπερδεύεις.

Α. Άλλοι σε μπερδεύουσι και εσκεμμένως.

Β. Έλα και μη παρεκβαίνωμεν άλλο του λόγου. Όλα σχεδόν τα κράτη έχουν δημοκρατία, δεν είπαμε; Ώστε ακόμα και όσα δεν έχουν, δημοκρατίαν αρέσκονται λέγειν ότι έχουν.

Α. Κοινοβουλετισμόν είπαμε.

Β. Έστω.

Α. Αλλά κατ’ ουσίαν τετραετή ανανεουμένην δικτατορίαν, και μάλιστα κατ’ εντολήν των ξένων πολιτικών βιαστών τους.

Β. Πολιτικών βιαστών; Δικτατορία;

Α. Και μη σού κακοφαίνεται καθόλου. Γι αυτό, το βλέπεις κι εσύ, ως χώρα  πάμε κατά διαόλου.

Β. Πως γίνεται αυτό;

Α. Όλα γίνονται όταν υπάρχει σχέδιο παραπλανήσεως και ξενοδουλίας, και κυρίως πολλά πολλά χρήματα κα ξένα συμφέροντα που διαφθείρουν δημοσιομέσα, πολιτικούς, εκδοτικούς οίκους, δικαστικούς, κληρικούς, ακαδημαϊκούς,  πανεπιστημιακούς και πολιτικούς. Μην ξεχνάς δε ότι διαθέτεις κατάστημα γωνία, άσε τον πολιτισμικόν αέρα... 

Β. Τι εννοείς; 

Α. Ψηφίζεις ψηφισμένους και είσαι υπεύθυνος για επιλογές άλλων που ψήφισαν πριν από σένα για σένα.

Β. Κάνε μού τα κέρματα, παρακαλώ. 

Α. Είμαστε δέκα εκ; 

B. Είμαστε.

A. Έχουμε τριακόσιους αντιπροσώπους βουλευτάς;

B. Έχουμε, που να μην είχαμε!

A.. Χα, και γιατί να μην είχαμε;

B.  Έλα ντε;

A. Έτσι. Γιατί τους 300 εμείς δεν τους εκλέγουμε από τα πέντε έστω εκατομμύρια ενηλίκων αλλά εκ των 1000 περίπου υποψηφίων, όσων δηλαδή εμπεριέχονται εις τους καταλόγους (λίστες) εκλογίμων των κομμάτων. Άρα αυτοί, οι ολιγάρχαι εκλογομάγειροι, επέλεξαν εκ των προτέρων, τι θα ψηφίσουμε... Οι χίλιοι εύκολα ελέγχονται και διαφθείρονται εννοείται, από μια μασωνική Α.Ε. ας είπωμεν... εξάλλου τα κόμματα είνε ολιγαρχικές εταιρείες- οργανώσεις που έχουν λειτουργικά έξοδα, Παίρνουν όθεν λεφτά, δανεικά και μη,  κι από τον διάβολο ακόμα για να ζήσουν και αφού γίνουν εξουσία ξεχρεώνουν με τα λεφτά και τους φόρους του ανύποπτου λαού. Τα ¨παίρνουν¨ και ¨τον παίρνουν¨(τι ντροπή!) λοιπόν άνετα από την ξένη προστασία που μας τυραννάει και εκμεταλλεύεται έτσι, δημοκρατικότατα και μια χαρά, τον εθνικό πλούτο της δημοκρατικής αποικίας ημών χωρίς τα δημοκρατικά όρνια (εμείς) χαμπαριάζειν τίποτα. Αφού δια της δημοκρατικής ψήφου τα όρνια αυτά και τους διεφθαρμένους πολιτικούς, το καθεστώς της χώρας, απενοχοποιούν όπως και την ξένη προστασία, ενώ αυτοί οι ίδιοι αυτενοχοποιούνται. Κι ύστερα διερωτώνται ¨τι έχουσι τα έρμα και ψοφούσι;¨ καθ’ ότι Έλληνες ψηφίζουν αυτοί και ανθέλληνες, εχθροί του έθνους και του  λαού,  διακομματκώς προκύπτουν συνεχώς στην εξουσία ώστε χάνουν εθνικώς και συνεχώς, λες και χαρτοπαίζουν με σημαδεμένη τράπουλα. . 

Β. Δύο ενστάσεις

Α, Ότι… Γιατί ως προς την δημοκρατική τράπουλα αυτή εστί νεοταξικά- γερμανικά σημαδεμένη.  

Β. Αδύνατον, τα 5 εκ. ψηφοδέλτια στις εκλογές.

Α. Δια 30 εννοείς, 127.000, αλλά και πάλιν πολλά είναι. Μα γι αυτό οι Έλληνες πρόγονοι είχαν κάθε δέκα ημέρας λαϊκή συνέλευσι κατά μικράς πόλεις, (εκκλησία του ελευθέρου δήμου και όχι των ασιατικών δουλικών προσευχών) όπου εξελέγοντο οι αντιπρόσωποί των βουλευταί δια βοής ή κλήρου ενιαύσιοι (για ένα μόνο έτος και για μια φορά μόνο έκαστος ) προκειμένου μη υπάρχειν διαφθορά. Που και πάλιν διαφθορά πολλή δημοκρατική υπήρξε, ούτως ώστε η Ελλάς, παρά την αθηναϊκή της δημοκρατική κορύφωσι, εάν δεν υπήρχον πίσω της οι πατριώτες Μακεδόνες   θα είχε καταποθή και εξαφανισθή προ πολλού από το περσικό αδελφοκτόνο χρυσάφι.  Τρεις ελληνικούς εμφυλίους εγέννησεν γαρ ο περίφημος, πλην δια περσικού ως φαίνεται χρυσωθείς, ¨χρυσούς δημοκρατικός αιών του Περικλέους,¨ Σαμιακόν,¨ Πελοποννησιακόν¨ και ¨Σικελική εκστρατεία¨, ενώ ο πατριώτης αριστοκαρτικός (φασιστής) Κίμων απέθνησκε πολεμών εναντίον του εξ Ανατολών διαιωνίου εχθρού, μαχόμενος δια τα ελληνικά πατριωτικά, εθνικά και ολύμπια δίκαια εις Κίτιον της Κύπρου. Τι χαρά; Οι Πέρσαι γαρ είχαν πρώτοι ανακαλύψει τις χάρες της δημοκρατίας. Δεν είχον ανάγκη πια πολέμων κατά των Ελλήνων. Πολύ φθηνότερο και αποτελεσματικότερο τούς ερχόταν το λαδώνειν τους Αθηναίους ρήτορες (δημοσιογράφους) και πολιτικούς ώστε να βγάνουν οι ίδιοι αδελφοκτόνως τα μάτια τους….

Β.. Πω πω, με συνέτριψες τώρα.

Α. Αυτό το ίδιο δεν έκαναν στην πατρίδα μας και επί των ημερών μας οι βρωμοπροτεστάντες Γερμανοί; Αφού αυτό που δεν κατόρθωσαν δια των όπλων  επί Χίτλερ, την τέλεια υποταγή και αφελληνισμό  της χώρας, - υπήρχε γαρ γενική εχθρική αντιμετώπισι αυτών και παντού εθνική ανάτασι και αντίστασι – το πέτυχαν τώρα εν ειρήνη επί δημοκρατίας. Γιατί τώρα, δόξα τω δημοκρατικώ θεώ, όλα, εν Ελλάδι, γερμανικά: οικονομία, βιομηχανία, λιμάνια, αεροδρόμια, κανάλια, πολιτικά κόμματα, τύπος, στρατός… και δική μας μόνο η οικονομική καταστροφή και εθνικός διαμελισμός! Η Ελλάς στα βράχια και οι Γερμανοαμερικανοί, Πόντιος Πιλάτος, καθαρά χέρια. Πάλι καλά που μάς άφησαν την δημοκρατία όμως όπως οι Οθωμανοί τότε την Ορθοδοξία μας έτσι για ψευτοπαρηγοριά, καλά είηεν οι άνθρωποι!

Β. Δυστυχώς αληθεύει κι αυτό. 

Α. Όθεν ευλογημένη συ, κυρά δημοκρατία. Κι εσείς, κύριοι Έλληνες, μη διαμαρτύρεσθε, υμείς την εφηύρατε, εσείς μόνοι σας βγάλατε και βγάνετε τα μάτια σας! Και είστε τόσο κορόιδα,( δεν υπάρχει γαρ μεγαλύτερο κορόιδο απ’ το δημοκρατικό), ώστε κορδώνεσθε ώσπερ παγώνια ακούοντες κάθε φορά ότι εσείς γεννήσατε την δημοκρατία αυτή που σας θάβει όρθιους καθημερινά (κατεστραμμένη οικονομία και παιδεία, ανεργία, μετανάστευσι των νέων  γηγενών, αυτοκτονίαι, και εισβολή λαθρομεταναστών)  καταστρέφοντας την πατρίδα σας, τρομάρα σας!

Β. Κι αυτό ισχύει.

Α.. Λέγε τι άλλο; 

Β. Α, σύνταγμα. Δεν υπάρχει σύνταγμα στη χώρα του προστατεύειν  την διάκρισι των εξουσιών και περιορίζειν την ασυδοσία και προδοσία των πολιτικών;

Α. Φίλε μου, αυτά ισχύουν για πολιτισμένα και κυρίως ισχυρά και ελεύθερα κράτη και όχι για τα τύπου μπανανίας - αποικίας όπως δυστυχώς, η σύγχρονος διεφθαρμένη και υπό οικονομικήν κατοχήν Ελλάς. Κράτη τα οποία δεν έχουν φυσικά, και ευτυχώς δι’ αυτά,  την εμφυλιοπολεμικήν, εθνομειοδοτικήν και ξενόδουλον δημοκρατίαν των οικονομικών αποικιών τους αλλά συνταγματικώς πειθαρχημένην εθνικήν ολιγαρχίαν. Αν και  αυτά τα κράτη ακόμα, πανθομολογουμένως, διέρχονται σοβαράν κρίσιν επί των ημερών μας,  των σκοτεινών δυνάμεων ένεκα...

Β. Πω πω, τι μαθαίνω !

Α. Σοβεί από καιρού γαρ παγκοσμίως μια μεγάλη πολιτισμική κρίσις,   κατά το ¨ένα γέλιο θα σας θάψει¨, παρομοίως ειπείν, ΄μια νεοταξική δημοκρατία θα σαβανώσει  ανθρωπότητα όλη.¨   Εσύ αποφασίζεις, άνθρωπε. Ερεύνα και μάθε λοιπόν γιατί έχεις την πλήρη ευθύνη όχι μόνο των πράξεων αλλά και των γνώσεών σου απέναντι και στην γη και τον ουρανό.

Β. Πω και πω! Ενόμιζα τόσον καιρό ότι έζων επάνω της γης Τώρα μόλις ανεκάλυψα ότι κατ’ ουσίαν μεγάλωνα υποκάτω της. 

Α. Χα. Κι εγώ που σε νόμιζα  δημοκράτην ορθοδόξως λογοφοβικόν!

Β. Μια απορία τελευταία. Εσύ που τα έμαθες όλα αυτά; Και κυρίως γιατί;

Α. Προφανώς αυτοδίδακτος, άδολος και ανιδιοτελής εραστής της αληθείας.

Β. Προφανώς βέβαια. Γιατί αληθώς ουδείς ανιδιοτελής, ει μη ο θεός.

Α. Σωστόν. Επειδή πράγματι οι θέλοντες σώσαι την ψυχήν των είναι οι ιδιοτελέστεροι όλων.Θέλουν γαρ σώσαι το μάλιστα πολυτιμότερον και αιωνιότερον αυτών. Κι εγώ, δεν εξαιρούμαι, έχω ψυχήν και λόγον, τις γήινες εξετάσεις μου, παραδώσειν εις τους ουρανούς.

Β. Και;

Α. Τι και; Θέλω φεύγων από την γην αυτήν ούτως την ψυχήν μου επιγράφεσθαι ¨Έλλην, Λόγος, Ελευθερία, Αλήθεια.¨     

(Από μακριά.) Καφέδες, έφθασεεεεε!