ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ζ΄(15)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ζ΄(15)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Ποιος είναι αυτός ο διαολοθεός της εξουσίας που υποβιβάζει τόσο πολύ την νοημοσύνη και την αρετή μας, που χαίρεται και μας ευλογεί βλέποντάς μας σαν πρόβατα και πειθήνια δουλάκια του;

Αρχαιόπλουτοι, αρχαιόθεοι διό και ενάρεται και ευδαίμονες υπήρξαν οι ευγενείς προπάτορες ημών. Ημείς δε του σιδηρού γένους νεόπτωχοι απόγονοι, φεύ, δουλοπρεπείς και δεισιδαίμονες. Κακοδαίμονες. Τέτοια μοίρα επεφύλαξεν δι ημάς η συγκυβερνήτις του κόσμου τούτου, η άτυπος θεά Τύχη.                           

Απηγορευμένα δια νόμου εκπαιδευτικού και τα αρχαιόζηλα καθαρά ελληνικά. Ψηφίζειν και εκλέγειν προεψηφισμένους και προεκλεγμένους δικαιούσαι, ελευθεροφρόνως ελληνίζειν αποκλείεσαι.

Δεν πειράζει. Ξέρομε σε τι κόσμο ήλθαμε και τι ουράνια αποστολή και ιερόν έργον επιτελούμεν. Πάντα  κάρφος οφθαλμών τυράννων, πάντα αντισυστημικά, τα ελληνικά, τα της αλήθειας, του κάλλους και της ελευθερίας καθαρά ελληνικά.

Μια υπερήφανη, υψηλόφρων ψυχή και με την καθημερινή αγωνία και φθορά όπως με και τον προκείμενον θάνατον ξέρει μάχιμα να συμβιώνει. Δόξα και τιμή και εις την τελευταία φρουρά, την γενεά της σχολικής γραμματικής Τζαρτζάνου και της εγκυκλοπαιδείας ¨Ηλίου.¨ ¨ Έσεται και πάλιν θεϊκόν ήμαρ ελληνικόν!¨

 
2. Μα, ώ άνθρωπε του θεού, Ιωακείμ και Άννα προπάτορες ημών των Ελλήνων, από πού έως πού; Σκηνίται θρησκόδουλοι και ελεύθεροι πολίται τουρλού- τουρλού; Βοά και βγάζει μάτια η Βίβλος της ιστορίας δια τους προγόνους μας στυλοβάτας του ανθρωπίνου πολιτισμού.

Αλλά ούτε το ίδιο ουράνιο εβραϊκό δρομολόγιο και αποστολήν ως εθνοφυλή επιτελούμε. Γι άλλους προορίζεται η ουράνια κατασκήνωσις του Αβραάμ. Έκαστον έθνος έχει τον δικό του ουράνιον δαίμονα και ουράνιαν βάσιν. Ή όχι;

Αλλά μήπως και την βαρβαρικήν περιτομήν ημείς έχομεν και τιμώμεν όπως ο φερόμενος Σωτήρ ημών; Ούτε. Μια θρησκείας για τα ανάπηρα της ζωής υπήκοοοι, τα καθυστερημένα του θεού. Γιατί ακόμα και τα ζώα έχουν ψυχή.

Δυστυχώς ο αρχαίος γενοκτονικός ελληνοδιωγμός συγκαλυμμένα θρησκευτικός, φυλετικός, ουδέποτε έπαυσε. Αμείωτος συνεχίζεται ως τώρα, άλλοτε σε έξαρσι, άλλοτε σε ύφεσι, πάντα δε σκοτεινός και ύπουλος.

Καταθλιπτικό; Θάρσει όμως. Από την ζωή φούσκα στην πραγματική ζωή του κάλλους ο στόχος. Πόνος ο στίβος της αρετής και η γυμναστική της ψυχής. Όταν ένα κακό καταλαμβάνει ένα καλό ταυτόχρονα ελευθερώνει κάπου αλλού ένα άλλο καλό.  

 
3. Ψυχή με φιλοπονίαν και σοφίαν αυξάνεται, ψυχή με νωθρότητα και ματαιοδοξία μειούται και χάνεται. Μακάριος όστις σηκώνει αγόγγυστα την Σισύφιο πέτρα της ψυχής του, την άγκυραν του είναι του.

Μάχη των ψυχών η μήτηρ των μαχών, η εποποιία των ουρανών. Σκόπει. Ότι όσο πιο ψηλά έξω σου τόσο πιο χαμηλά μέσα σου. Ο υψωθησόμενος ταπεινωθήσεται και δουλοποιηθήσεται εκβιαστικώς εκ των προτέρων.

Δεν δίδεται σ’ αυτή την γη χρίσμα χωρίς αντάλλαγμα εγγυητικόν ψυχοβόρον στίγμα. Πόσοι και πόσοι άλλωστε γι αυτό δεν ζουν και κυκλοφορούν γύρω μας όρθια πτώματα!

Αλλά πόσο μετρά πραγματικά η δόξα του κόσμου τούτου μπροστά σ’ αυτή που στα ουράνια περπατεί, το κλίμα της αθανασίας, που τις γενναίες ψυχές υποδέχεται και ευφραίνει των αγνών αγωνιστών;    

Πάντα εθαύμαζα – και ποιος δεν θα εθαύμαζε δηλαδή – αυτούς που μεγαλόψυχα χαμογελούν, πικρόγλυκα όταν χάνουν. Το πιο σπάνιο μέταλλο, άρωμα ψυχής όλο εκεί.

 
4. Ψηφοκρατία, ευνοιοκρατία, κυκλώματα σε περιμένουν παντού. Ο ιστός της αράχνης. Ακόμα και το κερί που ανάβεις ψήφος λογίζεται, ψήφος και η εφημερίς που διαβάζεις και η μουσική που ακούς και η όπου απλή παρουσία σου.

Κόμματα και συνδικαλισταί, εξουσιασταί της Βουλής οι μεν, συνεξουσιασταί αυτών οι δε επί του πεζοδρομίου, όλοι τους αριστερομοδίτες τσοπάνηδες της δημοκρατικής στάνης. Πολιτική συμπαγνία μαζύ και εθνική κατάντια.

Ευχαριστούμε την ουράνια καλοσύνη που μας αξίωσε μαθείν στη ζωή αυτή πόσο χαμένοι είναι οι κατά κόσμον άγιοι κερδισμένοι και πόσο κερδισμένοι οι αιρετικοί και οι αφορισμένοι.

Κάλλιον υπηρέτης ελευθέρων ή αξιωματούχος δουλευόντων και σεξοκανιβάλων. Αρχιδούλων παίγνιο αναλώσιμο θα γίνη ο δεύτερος, όμηρος ισόβιος του πανάσχημου, ακαθάρτου και βρωμερού.

Ζήθι αφόβως και ελευθέρως όσο ζης και ωσεί αθάνατος. Γιατί όχι; Από την ζωή φούσκα στην πραγματική ζωή του κάλλους ο ουράνιος των ευγενών Ελλήνων στόχος.