ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ STUPID!

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ STUPID! (Πως εξελίχθηκε το παίγνιο "και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ" στην γύρω περιοχή μας)

 

Με την Συνθήκη της Άγκυρας του 1921, που διευθετήθηκε μεταξύ της Γαλλίας και της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, που δημιούργησε ο Κεμάλ μετά την πτώση του Σουλτάνου και της Συνθήκης των Σεβρών, οριοθετήθηκαν τα νότια σύνορα της Τουρκίας. Η Γαλλία παρέδωσε μεγάλο μέρος της σημερινής νοτιοανατολικής Τουρκίας και σε αντάλλαγμα ο Κεμάλ αναγνώρισε ότι η νέα δημοκρατία δεν θα είχε άλλες διεκδικήσεις επί της πρώην οθωμανικής επικράτειας.

 

Η λεπτομερής περιγραφή του ορίου ακολουθεί ουσιαστικά τη διαδρομή του ημιτελούς ακόμη σιδηροδρόμου Βερολίνου-Βαγδάτης μεταξύ Χαλεπίου και Μοσούλης, ένα μεγαλεπίβολο γερμανο-τουρκικό σχέδιο που ήταν μία και από τις αιτίες που πυροδότησαν τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. 

 

Ουσιαστικά η μονομερής αυτή συνθήκη ειρήνης μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας έβαλε τα όρια επιρροής της τότε αποικιακής Γαλλίας στην περιοχή, παρ' όλο που δεν αναγνωρίστηκε ή επικυρώθηκε ως διεθνής από κανένα κράτος της τότε Αντάντ. Με την συνομολόγηση και υπογραφή της συνθήκης αυτής επήλθε ανατροπή της Συνθήκης των Σεβρών, με υπαίτιο την Γαλλία και όχι ο Κεμάλ Ατατούρκ, όπως εσφαλμένα πιστεύουμε εδώ. 

 

Η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 που ακολούθησε την Μικρασιατική Καταστροφή, ουσιαστικά επικύρωσε αυτήν την Συνθήκη του 21, επεκτείνοντας όμως στα όρια εφαρμογής της τον μηδενισμό των απαιτήσεων της Άγκυρας σε όλες τις κτήσεις της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Αφρική, στην Μέση Ανατολή, την Κύπρο και τα Βαλκάνια. Από αυτήν την συνθήκη προέκυψε όλος ο χάρτης των χωρών που γνωρίζουμε σήμερα στην περιοχή, πλην του Ισραήλ, που η ύπαρξή του επινοήθηκε από την Μεγάλη Βρετανία μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κατάρρευση της Βρετανικής και Γαλλικής αποικιοκρατίας μετά την δεκαετία του 50, πυροδοτήθηκαν σε αυτές τις περιοχές, αλλάζοντας μετά την Κρίση του Σουέζ στον ρόλο του κύριου χωροφύλακα της περιοχής την Ουάσιγκτον, με βοηθητικό ρόλο αστυφύλακα την Μόσχα.

 

Για την Συνθήκη της Λωζάνης ο Ερντογάν και οι προπαγανδιστές της Άγκυρας έλεγαν πάντα ότι αυτή έληγε 100 χρόνια από την υπογραφή της, δηλαδή το 2023. Γύρω από τις θεωρίες συνωμοσίας περί μυστικών άρθρων της Συνθήκης, που δήθεν την τερματίζουν το 2023, αναπτύχθηκε στην Τουρκία το "Κίνημα του Κόκκινου Μήλου (Kızıl Elma)", ένας συνασπισμός ακροδεξιών εθνικιστών και ακραίων ισλαμιστών, που οι κομματικοί τους εκπρόσωποι κυβερνούν την Τουρκία τα τελευταία 25 χρόνια. 

 

Τι προηγήθηκε και τι αφορά:

 

Πριν από τα πρόσφατα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος Άσσαντ στην Συρία μετά από την (κατά τον Τραμπ) "επιθετική εξαγορά" της Συρίας από την Άγκυρα, υπήρχαν πολλές αποδείξεις για τις επεκτατικές τάσεις της Τουρκίας και ότι δεν αποδέχεται τη συνθήκη της Λωζάνης ή ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να την παρακάμψει μετά το 2023. 

 

Οι πρώτες ενδείξεις αυτών των τάσεων ήταν η προσάρτηση του σαντζακιού της Αλεξανδρέτας το 1939, η οποία αναγνωρίζονταν από την Τουρκία, βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, ως τμήμα του συριακού εδάφους. 

 

Στην συνέχεια η Τουρκία απέκτησε στρατιωτικό έλεγχο στη βόρεια Κύπρο, σε ένα ανεξάρτητο κράτος που επίσης οφείλει την ύπαρξη της σε αυτήν την Συνθήκη, μετά την εισβολή του 1974 και το 2016 ανέλαβε στρατιωτικό έλεγχο στα σύνορα με την Συρία στο Jarablus-Bab-Azaz, για να ακολουθήσει μετά ο στρατιωτικός έλεγχος στο Afrin και τις γύρω περιοχές το 2018. Στη συνέχεια, η Τουρκία απέκτησε τον έλεγχο στα σύνορα Tel Abyad και Ras al-Ain (Sere Kaniye) το 2019 και το Τουρκολυβικο σύμφωνο του 20, που κυριολεκτικά εξαφανίζει και την Κρήτη από τους χάρτες ως περιοχή επήρειας επί των ΑΟΖ με τις όμορες χώρες. Το ίδιο έχει ήδη πράξει και με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου ανατολικότερα, μέσω της μη αναγνώρισης της νομικής υπόστασης όλου αυτού του Ανεξάρτητου κράτους μέλους της ΕΕ.

 

Η Τουρκία έχει λάβει διάφορα μέτρα στις περιοχές της Συρίας υπό τον έλεγχό της, όπως η κατασκευή συγκροτημάτων κατοικιών για τη στέγαση Σύριων προσφύγων και εκτοπισμένων από περιοχές όπως το Χοράν, η Γούτα, η βόρεια Χομς και το νότιο Ιντλίμπ σε κατοικίες εκτοπισμένων Σύριων από κουρδικές περιοχές που εκτοπίστηκαν μετά την τουρκική στρατιωτική εισβολή, ιδιαίτερα στο Αφρίν. Επιπλέον, η Τουρκία έχει δημιουργήσει οικονομικούς δεσμούς μεταξύ αυτών των περιοχών και της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων έργων υποδομής για νερό, ηλεκτρισμό και τηλεπικοινωνίες, παρόμοιες με αυτές που που προηγήθηκαν στο σαντζάκι της Αλεξανδρέτας ως «ειδικό θέμα» μετά τη Γαλλοτουρκική Συμφωνία του 1937. Από μια μεταβατική φάση οδήγησε τελικά στην πλήρη προσάρτηση του σαντζακιού της Αλεξανδρέτας στην Τουρκία το 1939. 

 

Για το Ιράκ αντίστοιχα υπάρχουν πολλές ενδείξεις που δείχνουν ότι οι Τούρκοι βλέπουν τις πόλεις της Μοσούλης και του Κιρκούκ με ίδιο "ιδιαίτερο" όραμα, με μόνο εμπόδιο υλοποίησης του τα 82.000.000 Κούρδων που ζουν σε μία περιοχή που εκτείνεται και περιλαμβάνει τις Ανατολικές και ΝΑ επαρχίες στην Τουρκία, την Βόρεια Συρία και το Ιράκ και επεκτείνονται μέχρι και τις Δυτικές επαρχίες του Ιράν.

 

Φαίνεται ότι η πρόσφατη "επιθετική εξαγορά" της Συρίας από το καθεστώς της Άγκυρας με την στήριξη ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων, ότι είναι μέρος ενός ευρύτερου "business plan" των ελίτ της γειτονικής χώρας, που θεωρούν ότι είναι δυνατή η επανασύσταση της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως μεσαίας περιφερειακής δύναμης ανάμεσα στις δύο μεγάλες ζώνες που δημιουργούνται μετά την κατάρρευση της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης. Το σχέδιο αυτό, που θέλει να ακυρώσει την Συνθήκη της Λωζάνης με de-facto δημιουργία τετελεσμένων επί του πεδίου, συναντά δύο σοβαρούς παράγοντες για να εκτελεστεί:

 

Την νομική συνέχιση ισχύος της Συνθήκης της Λωζάνης ως διεθνούς Συνθήκης, που η Άγκυρα δεν τολμά να θέσει επίσημα ως μη ισχύουσα, αφού έτσι ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για τον επανακαθορισμό όλων των σημερινών της συνόρων. Εκτός από την Κύπρο, το καθεστώς κυριαρχίας επί των Δωδεκανήσων και μεγάλων θαλάσσιων περιοχών στο Αιγαίο και την Θράκη είναι το το οραματικό δέλεαρ όσων επιδιώκουν την de jure κατάργησή της. 

 

Τους Κούρδους, που ως ημι-αυτόνομες κρατικές οντότητες έχουν ήδη εδραιωθεί για τα καλά στα Νότια και Ανατολικά των συνόρων της με την υποστήριξη της Δύσης, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των 82.000.000 αυτής της εθνοτικής ομάδας ζουν στις όμορες επαρχίες της Τουρκίας.

 

Η ανέλπιστη, για την Άγκυρα, συγκατάθεση της Αθήνας στην εκτέλεσή αυτών των αναθεωρητικών της σχεδίων λόγω της τρέχουσας εδώ κυβερνητικής συγκυρίας, μέσω μιας ασαφούς "συνεκμετάλλευσης" ενεργειακών πόρων σε έντεχνα γκριζαρισμένες περιοχές στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, δεν είναι ικανή για να αντισταθμίσει τους γεωπολιτικούς κινδύνους που εμπεριέχει αυτό το "business plan".

 

Πολύ εύκολα μπορεί να ανατραπεί πλέον αν αισθανθούν στην Ουάσιγκτον ότι δεν θα ελέγχουν πλήρως τα ενεργειακά περάσματα αγωγών από τις χώρες του Κόλπου προς την ενεργειακά διψασμένη και πλήρως εξαρτημένη ΕΕ. Είναι βλέπεις πολύ δύσκολο, έως αδύνατον, στις σημερινές συνθήκες να επιβιώσει ο οποιοσδήποτε, παίζοντας το γνωστό παιχνίδι "και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα", όπως αυτό είχε καθιερωθεί στα πλαίσια της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης, που δυστυχώς και για τον χωροφύλακα, κατέρρευσε.

 

Η εξέλιξη του πρόσφατου γεωπολιτικού παίγνιου ανάμεσα στον χωροφύλακα και τον αστυφύλακα στην περιοχή, περιγράφεται συνοπτικά και  ΕΔΩ.

 

Ότι τρολάρουν κάτι παλιούς δικούς μας που στόχευαν μια Κοκκινη Μηλιά αντίστοιχα, είναι μάλλον τυχαίο γεγονός  ΕΔΩ.