ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Είναι καιρός να αφήσουμε τους Ισραηλινούς θόλους που βγήκαν μπροστά μέσω του ισραηλινού predator και να ασχοληθούμε ξανά με το Πολεμικό Ναυτικό. Στα αρχίδια μας εάν τους κρατάνε από κάπου οι Ισραηλινοί. Να φύγουν απ' την πολιτική ζωή ή απ' την ζωή γενικότερα.
Εξαιρετικά δυσμενή τροπή παίρνει σε μεσοπρόθεσμο χρόνο το ισοζύγιο ναυτικό ισχύος δεδομένων των εξελίξεων που καταγράφονται στα ναυπηγικά προγράμματα του Τουρκικού Ναυτικού. H χθεσινή είδηση αποτελεί τη κορωνίδα των τελευταίων δεδομένων για το άμεσο μέλλον του Τουρκικού Ναυτικού. Ο λόγος για την έναρξη ναυπήγησης των νέας γενιάς αντιτορπιλικών TF-2000 καθώς και της έναρξης ναυπήγησης της τουρκικής – εθνικής σχεδίασης υποβρυχίων στα πλαίσια του προγράμματος MILDEN. Το πλέον ανησυχητικό γεγονός είναι πως η Άγκυρα υλοποιηθεί με συνέχεια και συνέπεια ένα φιλόδοξο ναυπηγικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει τη ναυπήγηση περίπου 30 νέων μονάδων κρούσης. Ειδικότερα, αυτό περιλαμβάνει τη ναυπήγηση των αντιτορπιλικών TF-2000 (ο στόχος είναι η ναυπήγηση οκτώ μονάδων, 4 σε πρώτη φάση + 4 με δικαίωμα προαίρεσης σε δεύτερο χρόνο), τη ναυπήγηση οκτώ φρεγατών ISTIF (η σχεδίαση είναι εξέλιξη των MILGEM, κορβετών της κλασης ADA) καθώς και τη ναυπήγηση των δέκα τουρκικής σχεδίασης κορβετών HISAR. Απώτερος στόχος του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού είναι η σταδιακή αντικατάσταση του παρόντος στόλου των φρεγατών ΜΕΚΟ (πρωταρχικά της κλάσης φρεγατών Yavuz και δευτερευόντως της κλάσης Barbaros) καθώς και των φρεγατών Perry της κλάσης Gabya.
Η νέα γενιά κορβετών της κλάσης HISAR (αναφέρονται από τους Τούρκους ως Περιπολικά Ανοικτής Θαλάσσης αλλά ο οπλισμός τους παραπέμπει σε κορβέτες) θα αντικαταστήσει τις κορβέτες της κλάσης Burak (Α69). Δίχως καμία αμφιβολία, η Δομή Δυνάμεων του Τουρκικού Ναυτικού περί το 2030 θα αποτελείται από κατ’ ελάχιστον 20 – 25 νέας ναυπήγησης πλοία σύγχρονων επιχειρησιακών δυνατοτήτων τη στιγμή που με τα παρόντα δεδομένα ο ελληνικός στόλος θα παρατάσσει μόλις τέσσερις νέας ναυπήγησης φρεγάτες, τις FDI. Με γνώμονα τη ταυτόχρονη ναυπήγηση πολλών πλοίων για το Τουρκικό Ναυτικό η συγκρότηση μιας δύναμης της τάξης των 20 – 25 νέων πλοίων δεν πρέπει να θεωρείται ως ένας φιλόδοξος στόχος αλλά ως μια ρεαλιστική προσέγγιση. Είναι γεγονός πως τα μεγάλα Τουρκικά Ναυπηγεία είναι αρκετά σε αριθμό με εμπειρία και κυρίως με τεχνογνωσία λόγω των ναυπηγικών προγραμμάτων που εκκίνησαν από τις αρχές του 2000.
Σήμερα, το Τουρκικό Ναυτικό παρατάσσει μια ναυτική δύναμη που αποτελείται από μια νεότευκτη φρεγάτα της κλάσης Istif, οκτώ φρεγάτες της κλάσης Gabya και οκτώ φρεγάτες ΜΕΚΟ των κλάσεων Yavuz και Barbaros (αμφότερες έχουν υποστεί προγράμματα εκσυγχρονισμού). Η παραπάνω δύναμη ενισχύεται από τέσσερις νεότευκτες κορβέτες της κλάσης ADA καθώς και τέσσερις παρωχημένες κορβέτες Α69 της κλάσης Burak. Επιπλέον, μια νέας γενιάς κορβέτας, η πρώτη από τις δέκα κορβέτες της κλάσης HISAR ήδη ναυπηγήθηκε.
Το πλέον δυσμενές και ανησυχητικό στοιχείο είναι πως η Άγκυρα υλοποιεί ένα ναυτικό όραμα για την ποσοτική και ποιοτική ισχυροποίηση του τουρκικού ναυτικού. Την ίδια στιγμή η Αθήνα βαυκαλίζεται με το πρόγραμμα Constellation και το πρόγραμμα των Ευρώ-κορβετών που θα αποδώσουν νέες μονάδες κρούσης για το Πολεμικό Ναυτικό στη καλύτερη το 2032 – 2035. Ουδείς αμφισβητεί τη θετική προοπτική είτε των Constellation είτε των Ευρω-κορβετών, αμφότερες όμως οι σχεδιάσεις είναι επιλογές μακροπρόθεσμου ορίζοντα και σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν την ανάγκη για άμεση λήψη αποφάσεων. Τα αριθμητικά δεδομένα είναι αμείλικτα και καμία «Ατζέντα 2030» δεν μπορεί να τα αναιρέσει καθώς βασίζονται σε προγράμματα εν εξελίξει και όχι σε θεωρητικές δηλώσεις. Και στον τομέα των υποβρυχίων η Άγκυρα υλοποιεί τα προγράμματα ναυπήγησης νέων υποβρυχίων τύπου «214» της κλάσης REIS (έξι στον αριθμό, ήδη παραδόθηκε το πρώτο) ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των τουρκικής σχεδίασης υποβρυχίων στα πλαίσια του προγράμματος MILDEN. Την ίδια στιγμή το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ναι μεν αξιολογεί επιλογές ναυπήγησης νέων υποβρυχίων, πλην όμως οι αποφάσεις και οι συμβάσεις για τις συμβάσεις δεν τοποθετούνται στο εγγύς μέλλον αλλά στο απώτερο.
Από την αξιολόγηση των νέων τεχνικών και επιχειρησιακών χαρακτηριστικών των τουρκικής σχεδίασης μονάδων κρούσης προκύπτουν εξαιρετικά συμπεράσματα για τη μαχητική ικανότητα του Τουρκικού Ναυτικού. Εκτός της τυπικής βελτίωσης των συστημάτων μάχης και των ηλεκτρονικών συστημάτων των πλοίων, καταγράφεται κατακόρυφη αύξηση της ισχύος πυρός των μονάδων κρούσης με διπλάσιο αριθμό βλημάτων κατά στόχων επιφανείας και μεγάλο αριθμό αντιαεροπορικών βλημάτων. Για τη κάλυψη των αντιαεροπορικών βλημάτων βραχέως και μέσου βεληνεκούς έχουν επιλεχθεί τα HISAR ενώ για τη κάλυψη της αεράμυνας περιοχής, τα SIPER. Τα νέα τουρκικής σχεδίασης αντιτορπιλικά TF-2000 εξοπλίζονται με 16 πυραύλους cruise “Gezgin” για τη προσβολή των στρατηγικών στόχων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Παράλληλα, το Τουρκικό Ναυτικό έχει αναβαθμίσει καταλυτικά τις ικανότητες στοχοποίησης και συλλογής πληροφοριών στη σύνθεση εικόνας επιφανείας με την αξιοποίηση αριθμού Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών AKSUNGUR, ANKA και 19 Bayraktar TB2. Σε επίπεδο εκτέλεσης ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων το Τουρκικό Ναυτικό συνεχίζει να διατηρεί σε υπηρεσία ένα μεγάλο αριθμό ανθυποβρυχιακών μέσων αποτελούμενο από 12 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας (6 CN-235 και 6 ATR 72) καθώς και 23 ελικοπτέρων SeaHawk).
Ταυτοχρόνως, επενδύει σημαντικά στα Μη Επανδρωμένα Σκάφη Επιφανείας τα οποία δύναται να αποτελούν σημαντική απειλή ειδικά για τα κλειστά θαλάσσια περιβάλλοντα. Κυριολεκτικά, άλμα επιχειρησιακών δυνατοτήτων έχει πραγματοποιήσει το Τουρκικό Ναυτικό στον τομέα της εκτέλεσης αποβατικών επιχειρήσεων και προβολής ισχύος με τη ναυπήγηση ενός αεροπλανοφόρου (πρόγραμμα MUGEM, η κοπή πρώτου ελάσματος πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2025) και την αξιοποίηση του ANADOLU (L400) καθώς και τη ναυπήγηση νέας γενιάς αρματαγωγών πλοίων (κλάση Osmangazi και κλάση Bayraktar). Τα τελευταία έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς σε συνδυασμό με τη συγκρότηση επιπλέον χερσαίων δυνάμεων Πεζοναυτών (δύο νέες ταξιαρχίες πεζοναυτών εκτός της υφιστάμενης Ταξιαρχία Πεζοναυτών που εδρεύει στην Φώκαια) οι Τούρκοι βελτιώνουν καταλυτικά την επιχειρησιακή τους ικανότητα να εκτελέσουν αποβατικές επιχειρήσεις στο Ανατολικό Αιγαίο ή τη Κύπρο. Τόσο το πλοίο αποβατικών επιχειρήσεων ANADOLU (L400) που εξοπλίζεται με οπλισμένα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη όσο και το νέας γενιάς τουρκικό αεροπλανοφόρο (πρόγραμμα MUGEM) αποτελούν απειλές για τον θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου και κυρίως τη Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και τα μετόπισθεν της Ελληνικής Αμυντικής σχεδίασης δυτικά της Κρήτης και νοτίως της Πελοποννήσου.
Είναι μονόδρομος η ναυπήγηση νέων μονάδων για το Πολεμικό Ναυτικό άμεσα με ρεαλιστικές επιλογές δεδομένων των αναγκών και με ταχύ χαρακτήρα υλοποίησης και ναυπήγησης. Θα επαναλάβουμε για πολλοστή φορά δίχως να κρυβόμαστε πως οι ανακοινώσεις για «Ατζέντα 2030» με Constellation και των Ευρώ-κορβέτες είναι επιλογές μακροπρόθεσμου χρονικού ορίζοντα που θα αποδώσουν περι το 2035. Και τα δύο προγράμματα είναι επιλογές μακροπρόθεσμου χαρακτήρα και όχι βραχυπρόθεσμου δεδομένων των αναγκών και της απειλής όπως διαμορφώνονται κατά τον παρόντα χρόνο. Τόσο ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ όσο και ο Αρχηγός ΓΕΝ τα γνωρίζουν πολύ καλά και αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις του Αρχηγού ΓΕΝ στις 6 Δεκεμβρίου στη ΣΝΔ ο οποίος αναφέρθηκε στη «διευρεύνηση της συμμετοχής του ΠΝ στο πρόγραμμα Constellation». Οφείλουν να τα εξηγήσουν και στον ΥΕΘΑ Νίκο Δένδια. Όσο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η πολιτική ηγεσία αδρανούν, η Άγκυρα καθελκύει νέες μονάδες κρούσης. Διότι τα χρόνια περνάνε και αποφάσεις δεν λαμβάνονται. Από αφηγήματα, εξαγγελίες, συνεντεύξεις, δηλώσεις και ανακοινώσεις χορτάσαμε. Οι υπογραφές συμβάσεων αναζητούνται… Αλλά ξεχάσαμε: θα αποκτήσουμε νέα παράκτια περιπολικά Marine Protector σχεδόν 30 ετών μεταχειρισμένα από τις ΗΠΑ ενώ ήδη διαθέτουμε περιπολικά Island 40 ετών… Αλλώστε τα Marine Protector έχουν αποκτηθεί ως μεταχειρισμένα περιπολικά σκάφη από την Υεμένη, τον Λίβανο, την Ουρουγουάη και τη Γκάνα γιατί όχι και από την Ελλάδα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου