ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΚΟΥΤΟΡΝΙΘΩΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΆ (Κυριακάτικο Χρονογράφημα Tsiforos style με νέα ευρήματα από τας ιστορικάς ανασκαφάς επί ενός ανασχηματισμού χαρτοφυλακίων στον Όλυμπο)
Εκείνος ο Αριστοφάνης, που λες, δημιούργησε σχολή και ας μην την γράφουν τα βιβλία. Όπως για τον Πλάτωνα, που την δική του την κάναμε μέχρι και στάση τρόλεϊ και Ακαδημία με τσικό , καλύτερη από της ΑΕΚ και του Πανιωνίου μαζί.
Σχολή του "πως να την κάνεις αναχωρητικά και κατά μόνας" για να σου γράψουν στο τέλος στην πλάκα "δημιούργησε Έπος ο μπαγάσας" ο απελθών ο μακαρίτης, να την βλέπεις από κάτω και να την χαίρεσαι. Να, κάτι τέτοια βλέπει και ο Μήτσος ο Κουτσουμπας και δεν μπορεί να κλείσει μάτι, ο Ακάκιος.
Όπως το έπος που δημιούργησε μέσα στην τσαντίλα του που δεν του έβγαιναν τα κουκιά και έχαναν συνέχεια οι ρεμπουμπλικάνοι του Αριστοκρατικού κόμματος συνέχεια από τον Περικλή.
Με κάτι κουτόρνιθες, φερειπείν.
Ξέρεις, αυτές που έπεισε ένας συγχωριανός του, ο πονηρός Πεισθέταιρος μαζί με τον αγαθιάρη φίλο του τον Ευελπίδη όταν έψαχναν να βρούν στα τότε life style magazino της εποχής το σε ποια πόλη μπορεί κανείς να ζήσει ήσυχα, πλούσια και ειρηνικά χωρίς να σπάει το κεφάλι του για μεροκάματα, συντάξεις και τέτοιες αηδίες. Μετοχές Tesla, Wallstreet και τέτοιες χαζοχαρούμενες ενασχολήσεις με φούσκες δεν υπήρχανε ακόμα τότε. Στην αγορά έβγαιναν οι τελάληδες για να διαλαλήσουν τις πραμάτειες. (Εμείς θα έπρεπε να περιμένουμε 2.500 χρόνια κάποια ΑΙ για να παίξει τον ρόλο της αόρατης χείρας ρύθμισης των αγορών για χήρες και χοίρους).
Βανκούβερ, Σίντνεϊ και τέτοια δεν είχανε τότε, οι επιλογές ήταν ή Αθήνα ή Σπάρτη. Άντε και καμιά Θήβα που φημίζονταν για τα σουβλάκια της, πριν τους πάρει το brand name η γειτονική Λιβαδειά και τα κάνει μόδα. Γνωστά κατσικοχωρια όλα και δεν μας κάνουσι, είπαν.
Ένας σοφός τσαλαπετεινός, τους σφύριξαν ότι ήξερε σχετικά με τις πόλεις στο τότε top ten παίζοντας τον ρόλο εκείνης την αχώνευτης ξινιόλας, της Φον ντε Τρεχαγύρευε_να_βρεις_αέρια και ο καθένας για την πάρτη του.
"Τας αγοράς μην διαταράξετε μόνο" τους είπε o woody ο Τρυποκάρυδος, και κόφτε τον λαιμό σας σε ποια πόλη θα πάτε να μονάσετε. Εγώ έχω συμβόλαιο για καριέρα στο Χόλυγουντ οπότε δεν με ενδιαφέρει. Γιατί αλλιώς, τους είπε, θα τσατιστεί, εκείνος ο Ερμής που όλα τα ρυθμίζει και τρέχα γύρευε να βρεις άλλο αφήγημα μετά, χωρίς Ερμή, για να βγει ο χειμώνας και αυτός με άλλον ατζέντη για να σου κλείσει συμβόλαιο με την Warner μπρος στον Όλυμπο. Και του κλείνει το μάτι.
Οπότε και ο Πεισθέταιρος συλλαμβάνει έτσι,την μεγαλοφυή ιδέα να ιδρύσουν μαζί με τον τσαλαπετεινό-Τηρέα, που είχε ήδη κάποιο ντιλ με το Ιερό Βουνό και ήξερε από αυτά, την πόλη των πουλιών στους αιθέρες. Στο μεσοδιάστημα δηλαδή μεταξύ του κόσμου των ανθρώπων και του κόσμου των θεών για να ελέγχουν από εκεί τα πάρε δώσε μεταξύ τους ως πρώιμοι Σουλτάνοι της Οθωμανίας, που θέλουν να κάνουν τώρα τα ίδια με κάτι αέρια και κάτι drones.
Στο τέλος πείθουν αμφότεροι ομού και οι δύο μαζί και τα άλλα πουλιά να ιδρύσουν τη Νεφελοκοκκυγία στα σύννεφα, με στόχο να αναδειχτούν σε ρυθμιστές της θεϊκής εξουσίας λειτουργώντας ως ενδιάμεσοι των θεών με τους ανθρώπους, με moto ένα "αδέλφια μου αλήτες πουλιά". Αυτό που το έκανε αιώνες αργότερα και μέγα σουξέ κάποιος Τόλης, ο αγαπητικός μιας βοσκοπούλα από την Κέρκυρα.
Δουλειά τους, λέει, να βαφτίζουν την τσίκνα από τις θυσίες στην Σπάρτη Θηβαϊκή τσίκνα. Και της Θήβας, προϊόν ιερών σφαγίων από του Μπαϊρακτάρη της Αθήνας, για να μην εγγράφονται οι θεϊκές κυρώσεις στα SWIFT της τότε εποχής. Και να κατευθύνουν κατά το ποιός θα τους τα σκάσει πιο χοντρά τα θεϊκά πακέτα σαν οργή ή ευλογία, αναλόγως με το ούτω βοήσομεν.. Ζωάρα δηλαδή, με μία ιδέα που θα έπρεπε να περάσουν 25 αιώνες για να την ξεπατικώσει ένας Στουρνάρας που, ζώντας στα σύννεφα των προβλέψεων του, κάνει τώρα τον αντίστοιχο τροχονόμο των πακέτων ΕΣΠΑ. Οσονούπω και των αμυντικών με ρήτρες διαφυγής.
Με τα πολλά, (πέσανε και κάτι κρυφά πακέτα ΕΣΠΑ έξτρα από την Ήρα που έβλεπε τον Δια να παίρνει κιλά, αλλά αυτό αποσιωπήθηκε λόγω λίστας Πέτσα της τότε εποχής), βάλανε πλάτη τα πουλιά και την φτιάξανε την πόλη. Που, ως ζώα που ήταν, ανέθεσαν τα της διοίκησης της στους δύο φευγάτους Αθηναίους, του τότε ρεμπουπλικανικού κόμματος. Να κάνουν αυτοί τους tax collectors του ΦΠΑ επί της τσίκνας των ιερών σφαχτών που έφταναν στον Όλυμπο με τιμές φυσικού αερίου spot Ολλανδίας ένα πράγμα. Έχουν και πτυχία από τα Χάρβαρντ των αρίστων ξέρουν, είπαν. Και έτσι δεν είδαν τον Ερμή να σφυρίζει κλέφτικα το γνωστό από τότε σουξέ:
" Θα αυτορυθμιστεί η αγορά", καθησύχαζε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχε internal information μέσω ενός predator της τότε εποχής, από εκεί που συνήθως αυτή αυτορυθμίζονταν πριν ανακαλυφθεί η ΑΙ κάποιου Musk.
Αλλά η αγορά τσίκνας-θεϊκών εντολών δεν αυτορυθμίζονταν με τίποτα! Έπεσε στασιμοπληθωρισμός, χειρότερος και από αυτόν που θα κάνουν οι δασμοί του Τραμπ 2600 χρόνια μετά.
Μέχρι που άρχισε να πέφτει για πρώτη φορά στα Ολύμπια χρονικά μετά την δεύτερη Τιτανομαχία πείνα και στον Όλυμπο! Και τότε είδε και απόειδε και εκείνος ο Ζευς και είπε να κόψει τα τσιλιμπούρδισμα με την Dion και τα μαθήματα ορθοφωνίας κάποιου Λιγνάδη (δεν τον ξέρεις αυτόν, είναι για τραγωδίες του Ευριπίδη ειδικός) και να λάβει δραστικά μέτρα. Τσιοδρα δεν είχε, και ο Ασκληπιός του έλεγε κάτι επιστημονικά περι ΜΕΘ, που δεν τα καταλάβαινε, αφού δεν υπήρχαν και σχετικές μελέτες. Οπότε έβαλε τον Αρίστο στο Καινοτομίας και έναν από τους τότε 10 Παπασταύρους στο αντ' αυτού για να διαπραγματευτεί μια τράμπα αερίων με την Ασπίδα του Αχιλλέα με κάποιον Μυνωή μεσάζοντα.
Αλλά τίποτα, η πείνα πείνα ότι και να έκανε! Οπότε σκέφτηκε να πράξει αλλιώς για να απαλλαγεί από τον ιό των πουλιών, που χρόνια αργότερα τον είπαν κάτι ζαβά Η1Ν1: Να λαδώσει ο ίδιος ο Ζευς της Dion τον Πεισθέταιρο.
Τα προξενιά δια αντιπροσώπων του τύπου "τι μας δίνεις και πόσα για είναι εμένα" για να μην πέσουν τίποτα πυρηνικά από τον Όλυμπο στην Νεφελοκοκκυγία, την ανέλαβε αντιπροσωπεία των θεών για να διαπραγματευτεί την ελεύθερη διακίνηση της τσίκνας, υπό τον διπλωμάτη Ποσειδώνα, τον φοβερό φαγά Ηρακλή, (που τον βάλανε τιμωρία όρθιο στο ένα πόδι αργότερα να βαστάει ένα στέμμα του Ντεγκρέ) και τον αγροίκο Τριβαλλό, που ως γνωστόν είναι ο εκπρόσωπος των βαρβαρικών θεών και προστάτης των απανταχού Βορίδη-Μελονι και σια.
Οι διαπραγματεύσεις -οι οποίες διεξάγονται υπό την σκηνοθετική επιμέλεια του Αριστοφάνη δίπλα από ένα σφαχτό που ψήνεται- καταλήγουν, στο τέλος, με τις συμβουλές του Προμηθέα, στον γάμο της όμορφης νεαρής θεάς Βασιλείας με τον Πεισθέταιρο. Και έτσι το ντιλ κλείνει με τη γαμήλια ένωση του Πεισθέταιρου και της ουράνιας θεάς ως το αποτέλεσμα ενός ανασχηματισμού ανακύκλωσης χαρτοφυλακίων ανάμεσά στους 12 Ολύμπιους.
Και αφού έλαβε έτσι αίσιο τέλος το story είπαν μετά να το επαναλάβουν τα δυο συνεταιρακια κάνοντας τους ιέρακες. Τα κοράκια των κόκκινων δανείων που γράψαμε ημείς, ω Αθηναίοι, και Ιται Πάδες Ελλήνων να πας να βρεις ποιός τα έστησε έτσι στα μνημόνια που ακολούθησαν την ήττα των Αθηναίων από τους Σπαρτιάτες για να αναλάβει, φευ, το ρεμπουμπλικανικο κόμμα των Αρίστων αριστοκρατικών τύπου Αρίστος Δοξιάδης για να γίνει η Αθήνα επί τέλους μια ακροκεντρώα κανονικότητα και η Sparta Grate Again.
Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς και τα πουλιά χειρότερα τσιμπολογώντας σπόρους και ψίχουλα μέσω κάποιου pass made by Pierakakis., απ ότι αφήνουν να πέφτουν από το τραπέζια. Και μνημονεύοντας από τότε έπη αντίστοιχα, επί του ίδιου μοτίβου και pattern για το ποιός θα είναι ο καλύτερος για να του αναθέσουμε να κάνει τον τροχονόμο της τσίκνας των ιερών σφαγίων μας. Γιατί τόσο μας κόβει.
Γιατί, αν μας έκοβε, δεν θα το είχαμε παίξει κουτόρνιθες για να στηθεί ο νέος κύκλος δανεισμού, να έχουν νέα κόκκινα να κυνηγάνε τα εγγόνια τους στον αιώνα τον άπαντα αυτοί που κάνουν τώρα θεϊκές κουμπαριές στα Βόρεια, για να συνεχίζουν το "μία από τα ίδια". Μπας και παίξουν στο τέλος σε καμία σειρά του Παπακαλιάτη σε κάποια θεϊκή παρωδία του Άριστο-fan με βασιλοπούλες, Ντεγκρεδες και νεο-Πεισθέταιρους και γράψουν και αυτοί κάποιο έπος αν τους δείξει και το netflix. Στην κατηγορία "ντοκιμαντέρ με ζώα και πετεινά του δάσους" προφανώς.
Γιατί αν είχαμε μια στάλα μυαλό, θα τους είχαμε πάρει ήδη με τις πέτρες!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου