ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΟΥ Ο MUSK ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΊΑ ;;

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΟΥ Ο MUSK ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΊΑ;;

Για τις ανεμογεννήτριες στην Βόρεια Θάλασσα ή για τα δικαιώματά νεαρών θυμάτων σεξουαλικών επιθέσεων την περίοδο 1997-2007 είπες;;

 

Σε γελάσανε!

 

Επειδή 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ημερήσιο forex συνεχίζουν να ελέγχονται από το City του Λονδίνου!

 

Αυτό είναι περισσότερο από το ένα τρίτο των συναλλαγών παγκοσμίως (για την ακρίβεια το 38,1%), για ποσά συναλλαγών περισσότερα από τα επόμενα τρία μεγαλύτερα κέντρα - Νέα Υόρκη, Σιγκαπούρη και Χονγκ Κονγκ - μαζί, αφού η Νέα Υόρκη διεκπεραιώνει $1,9 τρισ/ημέρα, η Σιγκαπούρη: $930 δις και το Χονγκ Κονγκ: $690 δισ.

 

Οι 180 διεθνείς Τράπεζες που είναι εγκατεστημένες εκεί μαζί με την Τράπεζα της Αγγλίας, ως κέντρο συντονισμού του σκιώδους παρατραπεζικού συστήματός των φορολογικών παραδείσων-πρώην Βρετανικών αποικιών ή φυλακίων τύπου Κέυμαν κλπ, συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται το ειδικό νομοθετικό καθεστώς που ισχύει μόνο σε αυτή την στενή λουρίδα της πόλης του Λονδίνου, ως το κατάλοιπο-συνέχεια της πρώην Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό της ανωνυμίας που έχει διαμορφωθεί γύρω από την έννοια του "trust".

 

Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των συναλλαγών αφορά κίνηση κεφαλαίων μαύρου χρήματος.

Πιο συγκεκριμένα: η "3η βρετανική αυτοκρατορία" που κατοικοεδρεύει στο City στηρίζεται σε τρία μόνο απλά συστατικά:

 

Την έννοια του "καταπιστεύματος"(trust) που εμφανίστηκε στην Αγγλία ως πρακτική ανώνυμης μεταβίβασης περιουσίας στις τελευταίες 2 σταυροφορίες.

 

Αυτή εξελίχθηκε σταδιακά σε ένα σύνθετο νομικό καθεστώς ανωνυμίας για την αποφυγή φόρων, που ενσωματώθηκε περίτεχνα και στο περίφημο "Αγγλικό δίκαιο" και συνεχίζει να βρίσκεται στην καρδιά του ρεμπουμπλικανικού τρόπου σκέψης της αμερικανικής δεξιάς, ως κατάλοιπο της εξέγερσης του 1776 όταν Ιρλανδoί και Σκοτσέζοι άποικοι πήραν την εκδίκηση τους αμφισβητώντας το δικαίωμα του Αγγλικού θρόνου να τους φορολογεί το τσάι. 

 

Η λειτουργία του City του Λονδίνου, όπου και η έδρα της Τράπεζα της Αγγλίας ως ένα ιδιότυπο κράτος- μέσα-στο-κράτος του Ηνωμένου Βασιλείου, με ισχυρή αυτονομία από την νομοθεσία και τον εποπτικό έλεγχο της εκλεγμένης κυβέρνησης, αλλά ισχυρότατους δεσμούς με την βασιλική οικογένεια της Μ.Βρετανίας.

 

Την επέκταση των τραπεζικών, παραΤράπεζικων και άλλων υπηρεσιών σκιώδους τραπεζικής που ανακαλύφθηκαν στο City σε ασήμαντα πρώην παράκτια νησιώτικα φυλάκια της Βρετανίας, τα γνωστά Παραδείσια Νησιά των offshore. Και δευτερευόντως και σε λίγο μεγαλύτερα, όπως η Κύπρος, η Μάλτα, η Σιγκαπούρη και το Ντουμπάι, όπου το αποτύπωμα αυτού του Αγγλικού δικαίου παρέμεινε ισχυρό. Από εκεί το κρυμμένο χρήμα μέσω των offshore καταλήγει (ή ελέγχεται) στο City του Λονδίνου!

 

Αυτό το πλέγμα χαρακτηριστικών συγκέντρωσε η 3η Βρετανική Αυτοκρατορία μέσα σε 30-40 χρόνια μετά την κρίση του Σουέζ το 38% των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων του πλανήτη! Πάνω από τις μισές πράξεις που διενεργούνται μέσω αυτού του κέντρου και αφορούν κινήσεις φοροδιαφυγής (από μεμονωμένους έως πολυεθνικών) και κινήσεις ξεπλύματος κάθε μορφής μαύρου χρήματος.

 

Το "Ελβετικό μοντέλο" παροχής τραπεζικής ανωνυμίας δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί το City. Ούτε το κοπιάρισμα αυτού του μοντέλου μετά το 73 από τις ΗΠΑ στο Delaware, Chicago και Νεα Υόρκη κυρίως κατάφερε να αποσπάσει πάνω από το 20% αυτής της χρυσοτόκου χρηματοπιστωτικής αγοράς ξεπλύματος μαύρου κυρίως χρήματος. . 

 

Μετά την κατάργηση του "κανόνα του χρυσού" το 71 από τον Νίξον, στις ΗΠΑ αναπτύχθηκαν κυρίως οι χρηματιστηριακές υπηρεσίες και τα σύνθετα τοξικά τραπεζικά προϊόντα (και δευτερευόντως ορισμένοι κλάδοι όπως η αμυντική βιομηχανία η πληροφορική/ηλεκτρονικά/διαδίκτυο και κλάδοι της φαρμακοβιομηχανίας κυρίως). Με αυτά πορεύεται τώρα ο θείος Σαμ, που δεν έχει απολύτως καμία ελπίδα για να γίνει Grate βιομηχανικό κράτος Again, όσο και να το θέλει ο ημιπλανητάρχης νέος ένοικος του Λευκού Οίκου. 

 

Τα κέρδη των ελίτ που κυρίως πλουτίζουν σήμερα από τα παίγνια στην Wall Street κάπου πρέπει να "κρυφτούν" για φορολογικούς και άλλους λόγους. 

 

Και έτσι γιγαντώθηκε μέχρι σήμερα η σκιώδης "Τρίτη Βρετανική Αυτοκρατορία", που σε κάποιο σημείο, έδειξε να ασφυκτιά κάτω από την επιτήρηση των εποπτικών αρχών της ΕΕ. Κυρίως από το πλέγμα προστασίας των προσωπικών δεδομένων στο διαδίκτυο και το νομικό πλαίσιο ελέγχου της κίνησης μαύρου χρήματος δια των νέων ψηφιακών μέσων συναλλαγής (Κανονισμός MICA). Αυτά που σχετίζονται με όσα ο πολύς κόσμος λέει ακόμα "κρυπτονομισματα"

 

Έτσι, μέσω του συντηρητικού κόμματος και κάποιων ακροδεξιών εθνικιστικών κομμάτων της περιόδου Trump 1.0, έγινε το χατίρι της βασιλικής οικογένειας της Μ Βρετανίας, που ουσιαστικά είναι και ο θεματοφύλακας των συμφερόντων περί το City: 

ΤΟ ΒREXIT

 

Παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις του Εργατικού Κόμματος, που υπό τον Τζέρεμι Κορμπιν, κατάφερε να αποβάλει πολλά στοιχεία και βαρίδια της περιόδου της ενσωμάτωσης και αυτού του κόμματος στον νεοφιλελευθερισμό, τελικα κυριάρχησε το Brexit. 

 

Και έσπευσε αμέσως η Μ. Βρετανία να προσφερθεί ως ο εταίρος-που-έχασε- το-μαγαζι στην συμμαχία AUKUS, το ΝΑΤΟ του Ινδικού -Ειρηνικού που έστησαν οι ΗΠΑ για την προετοιμασία της αντιπαράθεσης ΗΠΑ- Κίνας.

 

Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν κατά το τότε σχέδιο των κύκλων του City. O γρήγορα μεταβαλλόμενος κόσμος και ο "πόλεμος" που διεξάγεται μετά την κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης, αν τον δεις με ένα πιο ευρυγώνιο φακό, θα καταλήξεις (και χωρίς την χρήση πολύπλοκων μαθηματικών γραμμικών ή μη γραμμικών συστημάτων) στα πιο κάτω συμπεράσματα σε σχέση με αυτόν:

 

Ανεξάρτητα από την έκβαση της σύγκρουσης Ανατολής- Δύσης ως σύγκρουση ναυτικών-χερσαίων κρατών, οι κατά τόπους ελίτ τους θα συνεχίσουν να έχουν την ανάγκη να κρύβουν κάπου τον πλούτο τους για να μην φορολογείται ή ελέγχεται από "πόθεν έσχες". Ως εκ τούτου, αν δεν μεταβληθεί κάτι δραστικά, η τεράστια ληστεία αναδιανομής από τους κάτω σε όλο τον πλανήτη σε αυτούς τους ελάχιστους, που αποτελούν σήμερα την παγκόσμια ελίτ, θα συνεχίσει να "θρέφει" την διαφθορά που στηρίζει όλο αυτό το πλέγμα που σχηματοποιείται μέχρι σήμερα με το "3η Βρετανικη Αυτοκρατορία". Εκτός αν αρχίσουν να αναπτύσσονται άλλα ανταγωνιστικά κέντρα στην ζώνη του "Κοκκίνου καπιταλισμού", οπότε τότε το σημερινό σύστημα City-Παρθένα Νησιά θα πρέπει να περιοριστεί στον μισό πλανήτη. Ή στις ΗΠΑ, που τώρα με τους Τραμπ και Musk επιδιώκει να γίνουν και οι 50 Πολιτείες της κέντρα φοροδιαφυγής και ξεπλύματος μαύρου, κάτω από την επιτήρηση του εκεί σκιώδους παρατραπεζικού συστήματος.

 

Η 3η Βρετανική Αυτοκρατορία έδειξε να λαμβάνει τέλος με την αποφαση των G7 στην Κορνουάλη το 21. To γνωστό "διαίρει και βασίλευε" εφαρμόστηκε στον πλανήτη από άλλους, αφήνοντας την Βρετανία στην παρακμή και διαιρεμένη από τις κοινωνικές ανισότητες που άφησε πίσω του η περίοδος Θάτσερ -Μπλερ στο έλεος των ορέξεων μιας παλιάς της αποικίας που επαναστάτησε για κάτι φόρους στο τσάι.

 

Η προσπάθεια του Μπάιντεν (κυρίως λόγω της πίεσης της Αριστερής Πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος) να φορολογήσει με 15% και όλες τις offshore, μετατέθηκε λόγω του Ουκρανικού Πολέμου για μετά το 2023. Μη παραξενευτείτε αν αυτη η φορολόγηση πάει ακόμα μακρύτερα, στις Αμερικανικές Καλένδες τώρα υπό το δίδυμο Trump-Musk. Έχει πάει ήδη στις αμερικανικές καλένδες για τις μεγάλες εταιρίες του διαδικτύου, που εξαιρέθηκαν του φόρου 15% από την αρχή και όλοι πλέον περιμένουν κάτω από πιο θεσμικό καθεστώς θα επιβιώσει. 

 

Ότι και να έκανε μέχρι τώρα η Ευρασία για να ενσωματώσει, δήθεν απελευθερωτικά, τον οικονομικό Νότο από τα χρέη της Δύσης, θα συνεχίζει να αποτυγχάνει όσο και οι ελίτ της Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας κλπ θα συνεχίζουν να καταφεύγουν (έστω μέσω Τουρκίας, Ντουμπάι ή Κατάρ) στο έλεγχο των χρημάτων τους κυρίως από το City του Λονδίνου. Ως εκ τούτου, ήταν περίπου αναμενόμενη η πίεση στις βρετανικές ελιτ να "μαζευτούν", παραδίδοντας μεγάλο μέρος από εκείνο το 38% στον έλεγχο της Ουάσιγκτον. Τώρα ήρθε η ώρα για να κάνουν παιχνίδι τα "μεγάλα παιδιά", είπε ο Τραμπ, θεωρώντας ότι έχει όλα τα χαρτιά στο παιχνίδι πόκερ που νομίζει ότι παίζεται.

 

H νίκη του Τραμπ σηματοδοτεί ήδη εξελίξεις στην έκβαση του νομισματικού πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη με επιλογή πιο κοντόφθαλμων στρατηγικών, από τις αντίστοιχες του Μπαϊντεν, όπως αυτοί σκιαγραφήθηκαν ήδη από τον Τράμπ:

 

Εξωτερική πολιτική δια των "κανονιοφόρων" των δασμών (δηλαδή της έμμεσης αύξησης της εσωτερικής φορολογίας στις ΗΠΑ δια της αύξησης των τιμών όλων των εισαγόμενων προϊόντων).

 

Από απειλές προς τον Καναδά, την Δανία/ΕΕ, τον Παναμά και την κυβέρνηση της Μ. Βρετανίας για να κερδηθούν διαπραγματευτικές θέσεις στους εμπορικούς πολέμους που έχει σκοπό να εξαπολύσει ο Τράμπ.

Σε ότι αφορά την Μ. Βρετανία, ο κύριος στόχος φαίνεται ότι είναι η ανάληψη του ελέγχου του City από τύπους όπως ο Musk!

 

Την δημιουργία ψηφιακών δολαρίων, προς αντικατάσταση των συμβατικών, ιδιωτικής κοπής, αντιγράφοντας τις προδιαγραφές των αναρχικών "κρυπτονομισμάτων".

 

Οι μηχανισμοί των στρατιών των λογιστών για να βρίσκουν μονοπάτια διαφυγής του μεγάλου πλούτου θα παραμένουν ανέπαφοι! Αλλά για κάθε ζώνη ξεχωριστά. Και ίσως κάποια στιγμή να μην απαιτούνται καθόλου. Τότε έρχεται, είπε, και ο τελικός μαρασμός των υπολειμμάτων της παλιάς θαλασσοκράτηρας ή των πιθανών θραύσματα της Αμερικανικής, αν απολέσει την ουσιαστικότερη συγκολλητική ουσία των 50 Πολιτειών της: Το δολάριο ως μόνο παγκόσμιο αποθετικό νόμισμα.

 

Η επέκταση όμως της σημασίας του ίντερνετ ως κυρίου δρόμου διεξαγωγής του εμπορίου, με εξωτραπεζικά ψηφιακά μέσα συναλλαγών που θα αντικρίζονται με κάτι πιο πραγματικό της πραγματικής οικονομίας, (απ ότι είναι τα δάνεια σήμερα ή οι μετοχές εισαγόμενων αύριο), και ο περιορισμός της ισχύος των BigTech, ως των νεων "Cities of London" επί του ίντερνετ, πρέπει να θεωρηθούν ως πραγματική ιστορική ευκαιρία, την οποία δεν επιδιώκει ούτε ο Trump και η ακροδεξιά παρέα του. Και όχι ως απειλή, αφού αυτό που πραγματικά απειλείται είναι το City και όσοι τρέφονται από αυτό. Είτε αυτοί λέγονται βασιλική οικογένεια είτε Musk αντ' αυτής.

 

Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε κάποτε να ονειρευτούμε (έστω) ένα μέλλον για τα παιδιά μας και τα εγγόνια τους, που δεν θα συνεχίσει να υποφέρει από παθολογίες και διαφθορά, με τις ιστορικές ρίζες των αιτιών που τις συντηρούν και τις διογκώνουν στις τελευταίες σταυροφορίες και κάτι ξεπερασμένα μετα-φέουδαρχικά σχήματα "αυτοκρατοριών" με λόρδους-ελιτ, (συμβατικούς ή ψηφιακούς-αδιάφορο), βασιλικές δηθενιές και ψευτογκλαμουριά, που στήθηκαν σαν μία πολύ καλά στημένη προμετωπίδα για να κρύβεται πίσω της ένα πολύ σάπιο παρασιτικό σύστημα. 

 

Αυτό που κυρίως εκφράζεται πολιτικά από τους συντηρητικούς πρώην ενοίκους της Downing Streets νο 10, που αποφάσισαν τώρα, ελλείψει ηγεσίας στην ΕΕ να κάνουν την British Empire Grate Again. Ή εναλλακτικά από τον ένοικο ημι-πλανητάρχη του Λευκού Οίκου και των τεχνο-βαστάζων του, που θέλουν να γίνουν χαλίφης στην θέση του Βρετανού χαλίφη συμμαχόντας με έναν νέο Τσάρο, νεοφιλελέ κοπής και αυτός.

 

Προς το παρόν, στο πρώτο ημίχρονο αυτού του αγγλοσαξωνικού Εμφυλίου, το σκορ είναι 1-0. Προηγούνται οι Make British Empire Grate Again επι των MAGA για το τρόπαιο ελέγχου κάτι μαύρων.

Ο Ζελενσκι έφαγε "ξύλο" ως το πρώτο θύμα χουλιγκάνων σε αυτό το ματς.

 

Σε ότι αφορά τον δικό μας απατεώνα, τον Μητσοτάκη, τώρα αυτός δεν ξέρει με ποιόν πρέπει να συμμαχήσει για να κρυφτούν τα εδώ μαύρα. Και κινδυνεύει να πέσει ακριβώς από αυτό.

Υ.Γ Πήγε μετά ο αθεόφοβος ο Ζελενσκης να πουλήσει στον Τραμπ ότι ήδη υποθήκευσε στο City του Λονδίνου. Και αυτός, βλέποντας τι χάνει, μόνο που δεν τον έδειρε on camera! ΕΔΩ.