ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (202)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (202) 

1) κούρος τί σημαίνει; Έχει σχέσι ετυμολογική με το κορίτσι;

2) “ ευάερον και ευήλιον” λέμε. Δηλαδή;

3) επιθ. αμετάπειστος (ο,η): τα συνθετικά και η ερμηνεία του.    

4) επιθ. ανάλγητος (ο,η): τα συνθετικά και η σημασία του. Το αντίθετό του.

5) ουσ. σωφροσύνη (η): τα συνθετικά της και το αντίθετό του.

6) ουσ. αυτοπεποίθησι (η): τα συνθετικά και η σημασία του.

7) επιθ. ακατάδεκτος (ο,η): τα συνθετικά και η ερμηνεία του.

8) Πότε χρησιμοποιούμε την έκφρασι ¨αυτόπτης και αυτήκοος;¨ 

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (201) ΕΔΩ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος:

1) κούρος: το αρσενικόν αντίστοιχον της κόρης, αμφότερα πιθανώς κοινής ετυμολογίας με το κρέας (κόρα ψωμιού, κράτος) ήτοι το ¨κρεατωμένο,¨ σφιχτό κορμί του νέου εν συγκρίσει με το πλαδαρό και ζαρωμένο του γηραλέου.

2) ευάερον < ευ + αήρ (το καλώς αεριζόμενον), ευ + ήλιον (το ηλιόλουστον νοτιοδυτικόν.)

3) αμετάπειστος <  α (στερ.) + μετά + πείθομαι = το αγύριστο κεφάλι, ο ξεροκέφαλος, φανατικός. ¨στρεπταί φρένες εσθλών¨ λέγει ο Όμηρος ήτοι οι εσθλοί (καλόβολοι, θεληματικοί, ανοιχτόμυαλοι) μεταπείθονται εν αντιθέσει με τους πρώτους.

4) ανάλγητος < ανευ + άλγος (= πόνος, πρβ. το παλαιό αναλγητικόν φάρμακο ¨αλγκόν¨ και το ουσ. κεφαλαλγία ήγουν πονοκέφαλος) = ο άπονος, ο ασυγκίνητος, ο αναίσθητος.

5) σωφροσύνη ¨ σω (< σάος < ίσος, πρβ. σωσ-τός) + φρην (η), πληθ. φρένες ) + επίθημα – σύνη = η σωστή λειτουργία φρενών. Πρβ. και το κατά την σύνταξι διαθηκών προοίμιον ¨ έχων σώας (σωστάς από άνοια και αλτσχάιμερ) φρένας.¨

6) αυτοπεποίθησις < (ε)αυτός + πεποίθησι < ρ. πέποιθα (παρακ. του πείθομαι) = ο έχων εις εαυτόν πειθώ, πίστιν.)     

7) ακατάδεκτος < α (στερ.) + κατά + δέχομαι = ο μη καταδεκτικός, καλόβολος, αφιλόξενος, ψηλομύτης.

8) αυτόπτης < αυτός (= ο ίδιος) + όπτης (= ο βλέπων, πρβ. οπτικά, όπσις < όψις, αυτοψία,) = ο  ίδιος βλέπων, αυτήκοος < αυτός + ακούω = ο ίδιος ακούων.