ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΜΠΑΙΝΤΕΝ ΣΤΗΝ "ΧΩΡΑ-ΠΑΡΕΙΑ" Σ.ΑΡΑΒΙΑ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕ ΠΕΡΣΙ;;

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΜΠΑΙΝΤΕΝ ΣΤΗΝ "ΧΩΡΑ-ΠΑΡΕΙΑ" Σ.ΑΡΑΒΙΑ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕ ΠΕΡΣΙ;; (Ή τι παίζει τώρα εκεί έξω)

 

Οι αραβικές και άλλες ισλαμικές κυρίως χώρες του OPEC, φαίνεται ότι θα παίξουν ένα καταλυτικό ρόλο στην σύγκρουση των δύο ζωνών, του "Πράσινου"(υπό το δολάριο) και "Κόκκινου" (περί την Κίνα ) καπιταλισμού, που διαμορφώνονται μετά την κατάρρευση της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης.

 

Ο ρόλος αυτός θα είναι μάλιστα έντονος όσο θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι αντιφάσεις ή αδυναμίες της ενεργειακής "πράσινης"μετάβασης (έλλειψη χρόνου για την απεξάρτηση από τις ρωσικές ενεργειακές πηγες, έλλειψη αποθεματων στρατηγικών μετάλλων που απαιτούν οι ΑΠΕ και τα τεράστια κεφάλαια επενδύσεων υποδομών, που θα διευρύνουν τις σημερινές ανισότητες).

 

Έτσι οι Άραβες ευελπιστούν να συνεχίσουν να προμηθεύουν τις σημερινές αγορές τους μέσω των σημερινών υποδομών με μείγματα μπλε υδρογόνου (παράγεται από φυσικό αέριο) και φυσικού αερίου ως ρεαλιστικού καυσίμου μετάβασης και μετά το 2050.

 

Γύρω από αυτά τα νέα δεδομένα εξελίχθηκε το προηγούμενο διάστημα ένας πόλεμος εξαγορών, που θα ενταθεί και άλλο. Η Κίνα ήδη, μέσω κοινοπραξίας φίλιων της εταιριών, εξαγόρασε το 49% του Σαουδαραβικου γίγαντα ΑRAMCO, με άμεσο έπαθλο την προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας και των χωρών που επηρεάζει με την Κίνα και δευτερευόντως με το Ιράν, που ήδη έχει υπογράψει 20ετη στρατηγική συνεργασία με το Πεκίνο. Οι συναλλαγές του Πεκίνου σε γουάν, αντί του δολαρίου με αυτές τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, σήμανε συναγερμό στην Ουάσιγκτον.

 

Έτσι φαίνεται ότι, όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την Μέση Ανατολή και τις ενδο-ισλαμικες διαμάχες, απότοκες της Βρετανο-Γαλλικής αποικιοκρατίας, που τερματίστηκε με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ως διάδοχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που δέσποζε πριν στην περιοχή και του προηγούμενου ψυχρού πολέμου 1950-90, πρέπει να αναθεωρηθούν!

 

Πόσο μάλλον όταν φαίνεται να διαμορφώνεται ήδη μια άτυπη ακόμα τρίτη ζώνη, ανάμεσα στην Πράσινη και την Κόκκινη, η "παναραβικη" στηριγμένη σε 

 

τοπικά ψηφιακά μέσα συναλλαγών, όπως το amber των ΗΑΕ, μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην έκβαση του νέου διπολικού Ψυχρού Πολέμου.

 

Επενδύσεις, κυρίως των πλουσίων εμιράτων του Κόλπου σε τεχνολογίες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης με την προσέλκυση καλών"μυαλών" σε ερευνητικές υποδομές που ανέπτυξαν (κυρίως στον τομέα του blockchain, και των νέων υλικών)

 

Επενδύσεις "soft οικονομικής διείσδυσης" σε χώρες της βόρειας και κεντρικής Αφρικής αλλά και σε κρίσιμες εταιρίες της ΕΕ από τα κέρδη του πετρελαίου.

 

Η γεωγραφική έκταση αυτής της μέσης ζώνης φιλοδοξεί να ξεκινάει από όλη την Αφρική, να επεκτείνεται μέχρι την Τουρκία, που δεν μπορεί πλέον να έχει πρώτο ρόλο ως επικεφαλής κάποιας νεο-Οθωμανικης αυτοκρατορίας, και ανατολικά θέλει να φτάνει μέχρι τα σύνορα του Πακιστάν με την Ινδία.

 

Αυτό το Παναραβικό όραμα, που εμπεριέχει και μη αραβικές χώρες, όπως το Ιράν ή το Πακιστάν,δείχνει πάλι επίκαιρο, μετά την γεωπολιτική κατάσταση που πυροδοτήθηκε με το Ουκρανικό και που είχε ως αποτέλεσμα μια ενισχυμένη Ρωσία για να διεκδικεί ακριβώς τις ίδιες περιοχές (υπό το δικό της νομισματικο σύστημα). Η θεαματική προσέγγιση με το Ιράν και η εποχή του φλερτ με την Ινδία και την Τουρκία, δίνουν στην Ρωσία ήδη ένα γεωπολιτικό προβάδισμα μέσω και της ανάπτυξης των δεσμών των BRICS+/G8. Αν καταφέρει να εντάξει και την Σαουδική Αραβία (που θα πρέπει όμως να απαρνηθεί το παν-αραβικό όραμα), τότε θα ελέγχει πλήρως το "παγκόσμια νησί".

 

Έτσι η αποστολή του Μπάιντεν στο Ριάντ γίνεται κρίσιμη για τα γεωπολιτικά συμφέροντα του, σε άμυνα και μάχες οπισθοφυλακών πλέον, θείου Σαμ. Είναι υποχρεωμένος να ξεχάσει τις "αξίες της Δύσης" και την ρητορική περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να κρατήσει τις αραβικές χώρες μακριά από τον εναγκαλισμό τους με την ζώνη του Κόκκινου καπιταλισμού. Και δεν αποκλείεται γι αυτό να υποσχεθεί και την υποστήριξη των γεωπολιτικών επιδιώξεων του διαφαινόμενου "παναραβισμού" υπό τον όρο της αποδοχής του να συνεχίσει να πουλάει σε δολάρια.

 

Δύσκολη έως αδύνατη αυτή η επιδίωξη, μιας και η δυτική διπλωματία δεν έχει μάθει μέχρι τώρα την δύναμη του ανατολίτικου παζαριού", που θα διεκδικήσει, εκτός από την αγορά της απελπισμένης ήδη ΕΕ, και εκείνη της Ινδίας που θα γύρει στο τέλος την πλάστιγγα.

 

Από την έκβαση αυτού του παζαριού θα εξαρτηθεί το αν θα ξεκινήσει ή όχι ένας νέος κύκλος εντάσεων Πακιστάν-Ινδιας. Αλλά και πολλές"Αραβικές Ανοίξεις " από την αναμενόμενη απάντηση του Πούτιν με επιδείνωση της επισιτιστικής κρίσης και με ένταση της σύγκρουσης εντός του Ιράκ ανάμεσα στην ιρανόφιλη (!) σημερινή υπηρεσιακή (για 11ο μήνα) κυβέρνηση της Βαγδάτης και τους Κούρδους στον βορρά, όπου και τα μόνα σοβαρά ερείσματα της Αμερικανικής παρουσίας στην Μ. Ανατολή (εκτός του Ισραήλ).

 

Έτσι, η αναθεώρηση του χάρτη της Rosneft διασπώντας την σε δύο ενεργειακές ζώνες και το μοίρασμα του κόσμου εκατέρωθεν σε μια νέα Γιάλτα, δείχνει ως αναπόφευκτη εξέλιξη. Μόνο που αυτή την φορά δεν θα βρίσκεται κανένας Δυτικοευρωπαίος στην θέση του Τσωρτσιλ.

 

Το σχέδιο του παναραβισμού σε χάρτη θελε να εκφραστεί στις γαμμοσκιασμενες περιοχές.

 

 Σχετικό και ΕΔΩ....