ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

ΜΕΙΔΙΑΙΣΩΠΙΟΙ ΜΥΘΟΙ



Γράφει ο ΜΕΙΔΙΑΣ :

  ΓΕΡΜΑΝΑΛΩΠΗΞ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΚΟΡΑΞ  
             (Ο κόραξ επί κλάδου δένδρου κρατών εις το ράμφος τεμάχιον φέτας , η αλώπηξ διερχομένη και λιμπιζομένη..) 

ΑΛΩΠΗΞ: (Μια κοιτάζουσα τον τυρόν και μια τον κόρακα )Τι ωραία δημοκρατική  φωνή έχεις, ω κόραξ. Όπου γης καλύτερη δεν υπάρχει. Καλά λένε ότι εδώ γεννήθηκε η δημοκρατική καλλιφωνία.  
(Ο κόραξ τεντώνει το αυτί του όλο ενδιαφέρον και υπερηφάνεια.)
ΑΛΩΠΗΞ: (Συνεχίζει με περισσότερη θέρμη κα πειθώ στο λόγο της.) Ε βέβαια αφού οι πρόγονοί σου ήσαν όλοι δημοκράτες πού αλλού;  το μήλο κάτω απ’ την μηλιά δεν λένε;
(Ο κόραξ σκύβει ν’ ακούσει καλύτερα. Το τυρί έτοιμο να πέσει.)
ΑΛΩΠΗΞ: (Συνεχίζει μετά βίας συγκρατούσα τα γέλια της.) Ευτυχώς περνούσα από δω. Θα μου είπης. Τι κυνηγός ταλέντων θα ήμουν, που είμαι, η καριόλα. Και μοιράζω και βραβεία, και προκαταβολές-δάνεια-μίζενς δίδω για διαγωνισμό της Γιουβίζιον...
ΚΟΡΑΞ: ( Αλλάζει θέσι και ξανατεντώνει τ’ αυτιά του.)
 ΑΛΩΠΗΞ: Ανατοκιζόμενα και πληρωτέα  δάνεια, φρέσκα  διαρκείας έως δευτέρας παρουσίας.
(Το τελευταίο ο κόραξ δεν ακούει κάνοντας κρα, ο τυρός (εθνικός πλούτος) πέφτει,
η σιελορροούσα λαμογιοαλεπού τον αρπάζει και φεύγει.

Ο κόραξ  επιστρέφει οίκαδε, ταπί και ψύχραιμος .)
  ……………………………………………………………………………………………………………..
                           (ΚΟΡΑΞ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΚΟΡΑΞ)   
(Μπαίνε σπίτι του, χαρούμενος. Τον υποδέχεται η συμβία του.)
Κ. Πέτυχα, πέτυχα, γυναίκα. Θα εμφανισθώ στον τελικό της δημοκρατικής
γιουροβίζιον. Βρε τι άντρα έχεις; Μιλάμε για πολύ πάνω. Για πολύ δόξα και χρήμα.
ΚΣ. Ποιος το είπε αυτό;
Κ. Η γερμαναλώπηξ.
ΚΣ.  Ποια η Μέρκελ;
Κ. Ναι.
ΚΣ. Ωχ και πάλι ώχ!
 Κ.Τι ωχ;
ΚΣ. Η κόρη του Χίτλερ δεν είναι αυτή;
Κ. Καμιά σχέση. Αυτή είναι δημοκράτις μέχρι κομμουνιστικής αηδίας.
ΚΣ. ¨Ο λύκος κι αν αριστέρεψε…, Χίτλερ, Τούρκος  παρέμεινε ¨ δεν έχεις ακουστά, ταλαίπωρε;  (Κλαίει.)

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μονο που ξεχνας οτι τα κορακια τα δικα μας ας πουμε ειναι και μασωνακια και ερπετακια και οτι θες εκτος απο ανθρωποι, και δεν περιμενουν γλυκολογα για τους πεσει η φετα αλλα βουτανε την φετα του λαου και την πουλανε στην Χιτλεροκορη μετα μεγιστης ικανοποιησεως

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ είπε...

@ 27 Δεκεμβρίου 2018 - 9:43 μ.μ

Η λεγόμενη Ελλάδα είναι κατασκεύασμα της Συμφωνίας του Λονδίνου του 1832. Ένα πλήρως υποτελές Κράτος,μέχρι και σήμερα,υπό διαφόρους,διεθνείς Επικυριάρχους.Κυριολεκτικά το νεο-"ελληνικό" κρατίδιο ιδρύθηκε όχι από τη Μασονία, αλλά πάνω στη μασονία και στις Τεκτονικές αντιλήψεις.
Δεν υπήρξε ούτε ένας Πρωθυπουργός ή βασιλιάς ή δικτάτορας που να μη φίλησε τις κατουρημένες ποδιές της μασονίας.

ΑΡΡΙΩΝ είπε...


Μην παίζωμε όμως και το παιχνίδι του εχθρού. Αι ιδέαι κυβερνώσι και παρεμπιπτόντως αι μυστικαί συνωμοτικαί εταιρείαι. Η τότε μασωνία ήτο επηρεασμένη υπό των ιδεών της αναγεννησιακής ελληνολατρίας και του ανθρωπισμού, του ελληνοπνεύστου διαφωτισμού και εθνικισμού που ήθελαν ελεύθερα και καθαρόαιμα εθνικά κράτη και όχι τα σημερινά κρατικά χυλομορφώματα. Εξ ού και η ελληνική ημιαπελευθέρωσις και δημιουργία εθνικού κράτους με το όνομα ΕΛΛΑΣ το οπίον δεν απετόλμησεν ούτε το, ελληνοκεντρικόν κατά τα άλλα, από μια εποχή και μετά, Βυζάντιον. .
Οι καιροί ήλλαξαν. Το παιχνίδι εχάθη εις το πεδίον της προπαγάνδας. Οι συντηρητικοί νωθρεύσαντες ενόμισαν ότι τα πάτρια ήθη, ο εθνικός πολιτισμός, ιστορία, φυσικοί και κοινωνικοί νόμοι εισίν δεδομένοι και ακλόνητοι, δρώντες μηχανικώς και άνευ ανθρωπίνης υποστηρίξεως.
Λάθος ουδέν το δεδομένον και αυτονότητον. Ο ατέρμων αγών του φωτός εναντίον του σκότους απαιτεί και την ενεργόν συμμετοχήν και επαγρύπνησιν των ανθρώπων ου μην αλλά και των θεών.
Η Δίκη ου συγχωρεί τα λάθη.

Ανώνυμος είπε...

αν ειχα στα χερια μου ενα κομβιον που θα ετιναζε τον πλανητη θα το πιεζα τωρα

ΑΡΡΙΩΝ είπε...


@ Αν.

Απονενοημένον τε και απαίσιον ακούγεται το δόγμα σου.
Σκέφθητι πάντως ότι το αυτό θα έκαμνε και ο εχθρός, ο άγγελος του θανάτου, ει ηδύνατο.
Ουκ έστι λυπηρόν ουν και απάνθρωπον το ταυτίζεσθαι μετ' αυτού;
Η ζωή ο υπέρτατος νόμος του ιερού εστί.
Η τραγικότης της ανθρωπίνης μοίρας, ο πόνος και η απογοήτευσις,
δεν εξαντλεί ούτε το κάλλος ούτε και την υπερτάτη αξία της.

¨Θαρσείν χρη. τάχ' αύριον έσσεται άμεινον.¨
Η ηρωική στάσις ζωής, ιδίως τας κρισίμους ώρας της αρετής, αυτό επιβάλλει.

¨Συν Αθηνά και χείρα κίνει.¨
Σώζοντες ούτω εαυτούς, μεγαλοψύχως ευεργετούμεν εμπνέοντες τον συνάνθρωπον.
Υπομονή, πείσμα και θάρρος όπως και ο γέλως είναι μεταδοτικά και κυρίως σωτήρια.

Ανώνυμος είπε...

δεν διαφωνω Αρριωνα αλλα με πιανει η τρελα μερικες φορες