ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Γράφει στο άρθρο......." Turkey has already been “lost” to the alliance. "
Δηλαδή η Τουρκία έχει "χαθεί" για τους Συμμάχους (ΝΑΤΟ) και .." The Turkish population is already one of the most hostile to America in the world, with only 18 percent of Turks viewing the U.S. favorably in 2017. An incredible 72 percent viewed us as a “major threat.” That’s the highest level among the 30 nations polled by the Pew Research Center."
Δηλαδή.... "Ο τουρκικός πληθυσμός είναι ήδη ένας από τους πιο εχθρικούς στην Αμερική στον κόσμο, με μόνο το 18% των Τούρκων να βλέπουν τις ΗΠΑ θετικά το 2017. Ένα απίστευτο 72% μας βλέπει (τους Αμερικανούς) ως μια «μεγάλη απειλή». Αυτό είναι το υψηλότερο επίπεδο μεταξύ των 30 χωρών ερωτηθέν από το ερευνητικό κέντρο Pew."
Τι γράφαμε εμείς εδώ.... "και μπορεί οι Αμερικανοί να μην έχουν πρόβλημα με τη χώρα Τουρκία..αλλά μόνο με τον Ερντογάν , αλλά η Τουρκία έχει πρόβλημα με τους Αμερικανούς! Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Τούρκων θεωρεί τις ΗΠΑ εχθρική χώρα.". Το σημερινό άρθρο μας επιβεβαιώνει απόλυτα. Σιγά σιγά μπαίνει το "νερό στο αυλάκι".Οι φωνές αρχίζουν και πληθαίνουν.Ο Ερντογάν υποστηρίζει την Μουσουλμανική αδελφότητα και τη Χαμάς, και έκανε τα στραβά μάτια όταν οι Τζιχάντες μπήκαν στη Συρία και υποστήριξε το ISIS. Η Τουρκία στοχεύει στην αναστημένη οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία θα οδηγεί όλους τους μουσουλμάνους και θα ελέγχει τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια και τον Κόλπο. Ακούγεται μεγαλοπρεπής, αλλά όταν κοιτάξετε τις τουρκικές βάσεις τους στην Λιβύη, στην Σομαλία, στο βόρειο Ιράκ, και όταν βλέπουμε την παράνομη κατοχή τους στην Κύπρο, την εισβολή τους στην Αφρική ,στην Συρίας και τις καθημερινές απειλές τους εναντίον του Ισραήλ και της Ελλάδας, φαίνεται πού κατευθύνεται η "όρεξη" τους. Είναι η μεγαλύτερη απειλή μετά τον ...Χίτλερ.!!
Δηλαδή η Τουρκία έχει "χαθεί" για τους Συμμάχους (ΝΑΤΟ) και .." The Turkish population is already one of the most hostile to America in the world, with only 18 percent of Turks viewing the U.S. favorably in 2017. An incredible 72 percent viewed us as a “major threat.” That’s the highest level among the 30 nations polled by the Pew Research Center."
Δηλαδή.... "Ο τουρκικός πληθυσμός είναι ήδη ένας από τους πιο εχθρικούς στην Αμερική στον κόσμο, με μόνο το 18% των Τούρκων να βλέπουν τις ΗΠΑ θετικά το 2017. Ένα απίστευτο 72% μας βλέπει (τους Αμερικανούς) ως μια «μεγάλη απειλή». Αυτό είναι το υψηλότερο επίπεδο μεταξύ των 30 χωρών ερωτηθέν από το ερευνητικό κέντρο Pew."
Τι γράφαμε εμείς εδώ.... "και μπορεί οι Αμερικανοί να μην έχουν πρόβλημα με τη χώρα Τουρκία..αλλά μόνο με τον Ερντογάν , αλλά η Τουρκία έχει πρόβλημα με τους Αμερικανούς! Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Τούρκων θεωρεί τις ΗΠΑ εχθρική χώρα.". Το σημερινό άρθρο μας επιβεβαιώνει απόλυτα. Σιγά σιγά μπαίνει το "νερό στο αυλάκι".Οι φωνές αρχίζουν και πληθαίνουν.Ο Ερντογάν υποστηρίζει την Μουσουλμανική αδελφότητα και τη Χαμάς, και έκανε τα στραβά μάτια όταν οι Τζιχάντες μπήκαν στη Συρία και υποστήριξε το ISIS. Η Τουρκία στοχεύει στην αναστημένη οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία θα οδηγεί όλους τους μουσουλμάνους και θα ελέγχει τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια και τον Κόλπο. Ακούγεται μεγαλοπρεπής, αλλά όταν κοιτάξετε τις τουρκικές βάσεις τους στην Λιβύη, στην Σομαλία, στο βόρειο Ιράκ, και όταν βλέπουμε την παράνομη κατοχή τους στην Κύπρο, την εισβολή τους στην Αφρική ,στην Συρίας και τις καθημερινές απειλές τους εναντίον του Ισραήλ και της Ελλάδας, φαίνεται πού κατευθύνεται η "όρεξη" τους. Είναι η μεγαλύτερη απειλή μετά τον ...Χίτλερ.!!
It is unlikely that the alliance, despite being so eager for new members, would invite Turkey to join today.
Foreign and military policy needs to change along with circumstances. During the Cold War, it made sense for Washington to forge the North Atlantic Treaty Organization and make Turkey a member. Today, an American-dominated NATO makes little sense, and Ankara’s membership even less so.
Foreign and military policy needs to change along with circumstances. During the Cold War, it made sense for Washington to forge the North Atlantic Treaty Organization and make Turkey a member. Today, an American-dominated NATO makes little sense, and Ankara’s membership even less so.
Bringing in Turkey, which no one ever
mistook for a liberal Western-style democracy, was always a bit of a
stretch. That nation has proven over the years to be politically
unstable, with occasional military interference in governing affairs. In
1974, Turkey invaded Cyprus and almost came to blows with Greece,
another NATO member. Subsequent weak coalition governments were little
inclined to address the country’s serious problems.
Thankfully, confrontation with Russia never
came, and after the Soviet Union collapsed, alliance officials worked
overtime to concoct new duties, finally settling on “out of area”
operations largely unrelated to Europe’s defense. Turkey played little
role in any of them (though it did contribute a small non-combat
continent to Afghanistan).
As for U.S. actions, Ankara showed poor
alliance relations—but good geopolitical judgment—in refusing to allow
the U.S. to open a northern front against Iraq from Turkish territory in
2003. This created a rift with the Pentagon, previously Ankara’s
strongest advocate in the United States. More recently, Turkey has
played a largely malign role in Syria.
Early in the Syrian war, the Erdogan
government allowed Islamic State personnel easy passage across its
border. Smuggling was rife: Erdogan’s son-in-law and oil minister was
accused of being involved in the profitable though illicit trade. In
early 2018, Ankara launched an offensive against Syrian Kurds who had
cooperated with U.S. forces against ISIS. In demanding the creation of a
buffer zone, Erdogan even threatened to confront American personnel.
Erdogan also turned against Israel, costing
him support from that nation’s advocates in America. Ankara continued to
spar with Greece militarily, refusing to recognize Greek airspace
surrounding islands near Turkey, and remained a major obstacle to a
settlement in Cyprus. The discovery of undersea natural gas fields in
Cypriot waters led to further conflict between the Republic of Cyprus
and Turkey, eliciting retaliation by the European Union.
Erdogan also routinely played to widespread
anti-American sentiment in Turkey, accusing the U.S. of involvement in
the failed coup three years ago. Without evidence, he blamed the
attempted takeover on Fethullah Gulen, an aged Muslim cleric who has
lived in America for decades, and then criticized Washington for not
sending Gulen to Turkey for trial, even though Ankara failed to provide
the evidence necessary for extradition. Erdogan’s government also
arrested several Americans, most famously pastor Andrew Brunson, on
frivolous grounds, apparently to use as bargaining chips.
Misusing the judicial system was only one
component of Turkey’s descent into autocracy. Ankara had already become
an increasingly unfree state in which opposition to or even criticism of
the president and ruling party could lead to loss of job, removal from
office, and prison. The attempted coup, which some analysts suspected
Erdogan of planning, provided a perfect excuse for a massive crackdown.
Freedom House now rates Turkey as not free.
None of the foregoing, other than Brunson’s
detention, mattered much to the Trump administration, however. The issue
now threatening to break the alliance is Ankara’s purchase of Russian
S-400 air defense missiles. Growing estrangement from the U.S. and
Europe encouraged the Turkish leader to look east, especially after
Russia’s Vladimir Putin quickly backed him during the 2016 attempted
coup, and he chose the highly touted Russian anti-aircraft system over
American Patriot missiles. Trump unsurprisingly blamed the Obama
administration, but it was Erdogan’s decision; he may have desired
better protection against American aircraft should the military again
attempt his overthrow.
The Pentagon feared that the simultaneous
operation of S-400s and F-35s, which Turkey planned to purchase, would
improve Russia’s ability to target American aircraft in any future
conflict. Undersecretary of Defense for Acquisition Ellen Lord
explained: “We seek only to protect the long-term security of the F-35
program.” Despite months of U.S. complaints, demands, and threats,
however, Ankara accepted the initial shipment from Russia. Washington
responded by barring Ankara from purchasing the F-35.
Moreover, Washington plans to kick Turkey
out of the F-35 production program, denying it some $10 billion in
business. That should be sanction enough, but two years ago Congress
enacted legislation instructing the president to punish nations that
purchase weapons from Russia. So the administration is considering
economic penalties on the Turkish government and officials.
The British Independent’s Ahmed
Aboudouh apparently assumed that Ankara would fold when he insisted that
“Trump’s failure to punish Erdogan further will be a lost chance to
reverse Putin’s malicious agenda to implode the EU, NATO and every
entity helping to keep Russia’s ambitions in check in the post-Cold War
landscape.” However, backed by a nationalistic population, Ankara is
unlikely to capitulate. Sanctions would just increase the bilateral
hostility and possibly lead Turkey to close Incirlik air base to
American operations. Turkey also could occupy Kurdish territory in
northern Syria, expanding on its 2018 invasion of Syrian borderlands.
A better approach would be to eschew further
sanctions and press for suspension of Turkey’s membership in NATO, with
expulsion likely to follow. (Also, America’s nuclear weapons should be
withdrawn from Incirlik irrespective of the resolution of the current
controversy.) That would be a long overdue first for the alliance, which
until now has demonstrated an unseemly desire to expand.
The only serious potential security threat
to Europe today is from Russia. Yet Turkey cannot be trusted to take
NATO’s side in a conflict. Ankara’s foreign policy now diverges greatly
from that of the Western states, and its relationship with Russia,
including cooperation in Syria, would discourage it from challenging
Moscow there or elsewhere. Indeed, just as Erdogan decided that he could
not trust his nation’s NATO-centric officers after the attempted coup,
NATO cannot trust Turkish staff who may be budding Russophiles.
The thought of dropping Ankara creates
consternation among some members of the foreign policy establishment. An
unnamed “senior State Department official” insisted that “Turkey has
been and remains an important NATO ally, an important partner to the
United States. Our relationship is not being defined by the single issue
of the S-400.” However, defenestrating Ankara would only formalize the
changing relationship. In practice, Turkey has already been “lost” to
the alliance. Abandoning any illusions about the relationship might
better enable the U.S. to negotiate a modus vivendi with Ankara in Syria
and elsewhere.
Of course, Erdogan will not be president forever. Wall Street Journal
columnist Walter Russell Mead argued that “Washington should remember
that Turkey is bigger than one man and focus on the long term.” Yet the
U.S. should also not feel the need to chase after dubious allies whose
importance has faded. Especially since, even after Erdogan’s eventual
hostility dissipates, disputed interests will remain and undermine any
alliance ties.
The Turkish population is already one of the
most hostile to America in the world, with only 18 percent of Turks
viewing the U.S. favorably in 2017. An incredible 72 percent viewed us
as a “major threat.” That’s the highest level among the 30 nations
polled by the Pew Research Center.
Moreover, growing Islamization in Turkey
reflects popular beliefs more than government policy. That makes
antagonism toward America more likely and reconciliation with Israel
less likely. Previous nationalist governments have treated Greece and
Cyprus more coldly and Kurdish citizens more harshly than have
Erdogan’s.
The Brookings Institution’s Amanda Sloat
observed: “Ankara wonders if Washington cares about its security needs,
and Washington wonders if Ankara is a reliable ally.” Both answers are
no. But that won’t change. It is unlikely that NATO, despite being so
eager for new members, would invite Turkey to join today.
Ankara has effectively chosen to leave the
alliance. The U.S. and other members should ratify that decision and
work with Turkey to create a new cooperative framework when their
interests align. New circumstances require new policies.
Doug Bandow is a senior fellow at the Cato Institute. A former special assistant to President Ronald Reagan, he is author of Foreign Follies: America’s New Global Empire.
7 σχόλια:
Πολύ φοβούμαι μήπως είναι αργά πλέον δια την Δύσιν.
Το κρυπτοσατανικόν τυφώνειον ιερατείον των θρησκειών αυτής φαίνεται
ήδη παραδεδωκέναι την σκυτάλην μέσω του Ισλάμ εις το μητρικόν του ασιατικόν (φανερώς σατανικόν και τυφώνειον.)
Κι αυτή ίσως εστί η πραγματική, μη αποπροσανατολιστική, Αποκάλυψις...
Ει μη τι άλλο το μέλλον εγγυάται ότι δεν θα πλήξωμεν. Οι μεμυημένοι τουλάχιστον...
ο Ερντογαν οπως και ο Χιτλερ πιονι ειναι οπου μεσω αυτου οι αθεατοι λιμοκοντοροι τοκογλυφοι διαμορφωνουν εξελιξεις για τα συμφεροντα τους,απλα τα πραγματα στον πλανητη ανεπιθυμητων εδω στην γη...χαχαχαχα
καλησπερα φιλε λυκαστρε και στην παρεα!εφοσον εναντιωνεται σε τετοιες δυναμεις ισραηλ και λοιπα δεν θα την γλυτωσει ευκολα.θα ηθελα ενα σχολιο σου για το δημοσιευμα οτι καθαιρεσε ο ερντι τον προεδρο της κεντρικης τραπεζας συμφεροντων ροθτσιλντ και την υποψια οτι κρυβεται και το παιζουν ανετοι οι τουρκοι η οτι τον εχουν φαει και για αυτο τα δημοσιευματα αν ζει η πεθανε.πιστευω ειναι σημαντικη εξελιξη για μας ο θανατος του η οχι.
Καλησπέρα φίλε Πέτρο...η Τουρκία σίγουρα δεν θα την γλυτώσει, περίμενε ακόμα δεν έθιξε τα κεκτημένα των Αμρικάνων. Κάποια στιγμή θα το κάνει διότι αντιδρά και δεν θέλει να τις πάρουν εδάφη...για την δημιουργία του Κουρδιστάν. Οι S-400 είναι απλά η αιτία...τα αίτια της ρήξης με την Δύση είναι βαθύτερα. Αυτή την στιγμή ο Ερντογάν με τον Πούτιν και τον Τράμπο υπηρετούν το ένα κέντρο εξουσίας....ο Ρότσιλντ με τον CHIPRA και το COOLI είναι στον άλλο πόλο εξουσίας. Ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας υπηρετούσε τον Ρότσιλντ...ανήκει στον αντίθετο πόλο εξουσίας με τον Ερντογάν. Αλλά και πάλι ο Ρότσιλντ απλά ένας θησαυροφύλακας είναι...φυλάει τον χρυσό για λογαριασμό άλλου.!!
Η Τουρκία δεν είναι ούτε τόσο δυνατή...ούτε μπορεί να τα βάλει ταυτόχρονα με όλους.!!Φουσκώνει την αξία των δυνάμεων της για να δημιουργεί περισσότερο φόβητρο από όσο μπορεί να υποστηρίξει. Πολλοί ανόητοι ή ύποπτοι δημοσιογράφοι αυτό το αναπαράγουν.
Για εμάς δεν έχει σημασία είτε πέθανε ο τραπεζίτης η όχι...είτε είναι στην εξουσία ο Ερντογάν η οι Κεμαλικοί...διότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και ειδικά εναντίων μας ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ....ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΙΔΙΑ.Γεγονός που θα έπρεπε να έχει σημάνει το κουδούνι του κινδύνου, για τους μακάρια κοιμώμενους Έλληνες .
Αλλά όσο και να θέλει ο Τράμπας να βοηθήσει το φιλαράκι του τον Έρντι...τα πόστα εξουσίας στην Ουάσιγκτον τα έχουν άλλοι, που παίζουνε μπάλλα για πάρτη του Ισραήλ. Έτσι και ΔΕΝ εκλεγεί ξανά ο Τράμπας τα χαστούκια που θα αρπάξει η Τουρκία θα είναι πολλά και θα δυνατά.
@ 28 Ιουλίου 2019 - 9:14 π.μ.
"απλα τα πραγματα στον πλανητη ανεπιθυμητων εδω στην γη..."
Άρα αφού είναι ανεπιθύμητοι εδώ...δεν θα πειράξει κανέναν αν τους στείλουμε στην "ανακύκλωση".!!
ναι τις εχω δει τις αναλυσεις σου για τα δυο κεντρα και συμφωνο παλι καλα που τα λες και τα αναλυεις και για τα μας εχουνα ζαλισει με του μπαρουφερες ολοι οι αναλυτες της πλακας.οσο για τους τουρκους εχεις απολυτο δικιο.οι δικοι μας οι υπαληλλοι ειναι το θεμα που με ανησυχει εμενα..ψιλοασχετο σε καποιο σχολιο σου αναφερεις οτι η αποκαλυψη ειναι σχετικη με ουρανια γεγονοτα αρα ολα αυτα που λεγονται και αναλυονται δεν εχουν σχεση με την πραγματικοτητα του πλανητη μας?η κανω λαθος?
ΠΕΤΡΟΣ : ψιλοασχετο σε καποιο σχολιο σου αναφερεις οτι η αποκαλυψη ειναι σχετικη με ουρανια γεγονοτα αρα ολα αυτα που λεγονται και αναλυονται δεν εχουν σχεση με την πραγματικοτητα του πλανητη μας?η κανω λαθος?
Aγαπητέ Πέτρο ..όλη η Αποκάλυψη έχει σχέση με αστρονομικά γεγονότα και γεγονότα που αφορούν το ηλιακό μας σύστημα. Άρα φυσικά και αφορούν άμμεσα κιόλας τον πλανήτη μας. Αν σκεφτείς ότι η λειτουργία του ήλιου μας επηρεάζει τα μέγιστα όχι μόνο τα υδάτινα ρεύματα και φράγματα στον πλανήτη, αλλά και τα ηφαίστεια. Τόσο η ηφαιστειακή ενέργεια όσο και η οργονοενέργεια είναι αλληλένδετες.
Διάβασε εδώ πως μπορεί να μας επηρεάσει...
http://zeys-elaynon.blogspot.com/2018/05/blog-post.html
http://zeys-elaynon.blogspot.com/2018/03/blog-post_77.html
Όταν γράφω και λέω ότι ...Ουρανός- Κρόνος- Πλούτωνας και περνάει ο Άρης που αυτοί οι 4 ΙΠΠΟΤΕΣ μαζί με τον Δία θα κάνουνε 15 Φεβρουαρίου με 30 Μαρτίου την ΤΕΤΡΑΠΛΗ ΣΥΝΟΔΟ , κάτι που συμβαίνει κάθε 248 χρόνια.....και είναι σαν να ΑΦΥΠΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ 4 ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ . Όταν στην Αποκάλυψη μιλάει για ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ...μιλάμε για ΚΥΚΛΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΩΝ....
Εδώ δες ποιοι πλανήτες είναι οι 4 Ιππότες της Αποκάλυψης.
http://zeys-elaynon.blogspot.com/2018/02/4.html
Δημοσίευση σχολίου