ΜΕΙΔΙΑΣ ο Συγγράφων :
Το κακό κατ’ ουσίαν δεν υπάρχει. Είναι μια ψευδαίσθησι και μια μεγάλη πτώσις του καλού. Το κακό τρέμει την αλήθεια που ξεσκεπάζει την πραγματικότητα που το εξαερώνει. Το κακό είναι στείρο γιατί δεν έχει την φωτεινή αλλά την εκπτωτική μαύρη του σκότους ψυχή. και γι αυτό μισεί την δημιουργία και το κάλλος. Εάν ζη και επικρατεί είναι διότι τρέφεται με την κλεμμένη ενέργεια μέσα από τα αρνητικά αισθήματα που ενσπείρει και προκαλεί: την σύγχυσι, εξαπάτησι, προδοσία, αποθάρρυνσι, ηττοπάθεια, απογοήτευσι, κατάθλιψι των δειλιασάντων, ριψάσπιδων και εξωμοτών ψυχών. Είναι καθαρά θέμα μαύρης (θρησκευτικής) μαγείας.
Το ελληνικόν γεώκλιμα εστί ο περιούσιος χώρος του επιγείου καθαρού φωτός, ο επίγειος παράδεισος όστις δίκην θείου (Απολλωνίου) κοσμικού πνευματικού εμβολίου εγέννησε τον περιούσιον άνθρωπον, τον Έλληνα, υιόν του θεού, όστις και ως συνεχιστής του ουρανίου έργου της δημιουργίας και εξαπλωθείς ανά τα πέρατα της γης ήδη από της προϊστορικής εποχής, (Μίνως, Ηρακλής, Διόνυσος, Αργοναύται κ.λ.π.) εξεπολίτισε αφθόνως και αφιλοκερδώς την ανθρωπότητα.
Μεταμορφώσας δηλαδή τον κτηνώδη νομάδα άνθρωπον εις ολοκληρωμένον πολίτην (πολιτισμός) εδίδαξε εις αυτόν την ουρανίαν αυτού καταγωγήν και τον αστρικόν του τελικόν προορισμόν εξού και προήλθεν. Μετέπειτα βέβαια εμεσολάβησαν ιστορικώς πολλά. Πολλοί εκ των αλλοεθνώς ανά την γην αφομοιωθέντων Ελλήνων –όπως και εντός άλλωστε – απώλεσαν- όπως και πολλοί άλλοι διέσωσαν έστω και ασυνειδήτως - σταδιακώς την ελληνικήν εθνικήν των μνήμην και συνείδησιν δια την επιβίωσιν, το χρήμα, την δόξαν, τα αξιώματα και την εξουσίαν. Ένιοι δε, κυρίως οι εγγύτερον του ελληνικού χώρου, απέβησαν εκ φθόνου και ζηλοτυπίας οι πλέον φανατικοί μισέλληνες. Διότι εις το βάθος της ψυχής η γονιδιακή ακοίμητος μνήμη παίζει δαιμόνια υπαρξιακά παιχνίδια. Ο Έλλην, το φως, δεν αφήνει τους οπαδούς του σκότους να ησυχάσουν εις την ψευδαίσθησι του ότι φως δεν υπάρχει και η μαυρίλα είναι το ορθόν, το κατά φύσιν, όπως και της μαύρης κατηραμένης των ψυχής. Αλλά δι’ αυτό εγεννήθη ο Έλλην ως ουράνιος απόστολος και δι’ αυτού κρίνεται και βαθμολογείται η ανθρωπότης και ιστορικώς και μεταθανατίως και μεταφυσικώς. Οι φιλέλληνες ως ¨εν έργω¨ φωτεινοί έσονται εις τα ανάκτορα, ομοτράπεζοι και σύνθρονοι του θεού. Και οι μισέλληνες ως έχοντες την ταυτότητα του διαόλου στο διάολο... κι ας έχουν (επαγγελματική, υποκριτική συνήθεια) το όνομα του θεού ασταμάτητα στο στόμα τους.
Και μη λησμονείτε, Έλληνες:
Δημοκρατία σημαίνει εθνική ευθανασία
Και διεθνοκομμουνισμός-οικουμενισμός
(πολιτικός ή θρησκευτικός) εθνική αυτοκτονία
Ευρωδημοκρατία δε, αιώνιος χρωκοπία
και Ελλάς υπό ευρωομηρίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου