Εάν μέσα στο State Department κυκλοφορεί η άποψη, ότι η Ελλάδα θα δεχθεί να γίνει η Ιφιγένεια για χάρη της παραμονής της Τουρκίας στη Δύση, τότε θα πρέπει να γίνει αρκετά ξεκάθαρο στον κ. Μπάιντεν και στην Νούλαντ πως η Ελλάδα θα επανεξετάσει την MDCA.
Η χρήση ελληνικών βάσεων από αμερικανικές δυνάμεις θα πρέπει να επανεξεταστεί, απ' την στιγμή που η Νούλαντ πιέζει την τριμερή Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ να δεχθούν την Τουρκία, με την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας που δεν ανήκουν σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο στην Τουρκία.
Η απάντηση στους τουρκόφιλους εγκεφάλους εντός του state department πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θα θυσιάσουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα για να κρατήσουν την Τουρκία στη Δύση. Η παραμονή της Τουρκίας στην Δύση είναι πρόβλημα της Αμερικής και όχι της Ελλάδας και της Κύπρου. Έτσι κι αλλιώς η Ελλάδα και η Κύπρος απειλούνται καθημερινά είτε η Τουρκία ανήκει στο στρατόπεδο της Δύσης είτε στο στρατόπεδο της Ευρασίας. Για δεκαετίες ολόκληρες απειλούμαστε, επομένως δεν έχει καμία σημασία για εμάς το που ανήκει η Τουρκία.
@ Νούλαντ βρες άλλους ηλίθιους να θυσιάσεις για χάρη της Τουρκίας. Εάν μας πιέσετε περαιτέρω πέραν του ότι ο φιλοαμερικανισμός θα πληγεί ανεπανόρθωτα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξεσπάσει πόλεμος στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Το θέλετε;; Εάν το θέλετε εμείς θα το φέρουμε εις πέρας και το μόνο που θα σας μείνει από την Τουρκία θα είναι οι φωτογραφίες που είχατε βγάλει.
@ Πρός Πολιτικούς η χώρα μας έχει γίνει ένα λογιστικό κέντρο υποστήριξης των Αμερικανικών δυνάμεων για τα συμφέροντα της συμμαχίας. Δεν γίνεται Αμερικανοί αξιωματούχοι να μας ζητούν να παραχωρήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα για την Τουρκία που είναι σύμμαχος της Ρωσίας και της Κίνας.
Σύμμαχοι είμαστε, όχι η Ιφιγένεια. Δεν είμαστε μαλάκες. Νομίζω ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε τη βοήθεια που τους δίνουμε, την οποία δεν έχουν ξεχρεώσει με κάτι ουσιαστικό (PrSM, jassm er, nsm, ah60 ecko) παρά μόνο με κάτι kiowa και m1117, που τα τελευταία θα είχαν σημασία σε σώμα εθνοφυλακής.
1 σχόλιο:
ΑΠΟ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΥΧΗΣ ΑΓΑΘΗΣ ΣΠΟΝΤΑ ΠΕΠΡΩΤΑΙ ΝΑ ΣΩΘΩΜΕΝ.
Επί τέλους η στρατιωτική ηγεσία αρχίζει καταλαβαίνειν ότι η διατλαντόδουλος και κατ' επέκτασιν και τουρκόδουλος πολιτική ηγεσία τον μόνο προβληματισμό και δισταγμό που έχει στα εθνοδιαλυτικά και προδοτικά σχέδιά της (Προδοσία και της λοιπής Κύπρου, Αιγαίον, Θράκη όπου και ¨λαθροδομές¨ αλλοιώσεως του εθνικού πληθυσμού) είναι στο πώς θα κατορθώσει φορτώσει πειστικά την νέα τουρκοπροδοσία και εθνική καταστροφή που ετοιμάζει στους στρατιωτικούς ώστε να συνεχίσει την κληρονομική νομή της εξουσίας. Πράγμα που έγινε και το 1974 όταν φόρτωσε τότε την προδοσία της (το καραμανλικόν εκείνο Η Κύπρος κείται μακράν, ¨φάκελος Κύπρου¨ κλειστός ακόμα λόγω και πολιτικών βασικών ευθυνών) στην στρατιωτική δικτατορία. Και τότε βέβαια το πείραμα πέτυχε, οι πολιτικοί βγήκαν δυστυχώς λάδι για να συνεχίσουν μέχρι σήμερα το προδοτικό τους έργο. Αλλά τώρα άλλαξαν οι καιροί. Τότε ο κόσμος έχαψε το δημοκρατικό παραμύθι γιατί α) ήταν θυμωμένος με το αυταρχικόν στρατιωτικόν καθεστώς και β) δεν είχε πείραν και της δημοκρατικής διακυβερνήσεως όπως σήμερα. (Παιδική χαρά εκείνη η εθνική χούντα μπροστά στην σημερινή διεθνιστική) για να συγκρίνη.
Τώρα λαός και στρατός βράζουν, είναι στα κάγκελα και το δημοκρατικό κουτόχορτο δεν έχει πέρασι πια. άσε που πούστεψε κυριολεκτικά κιόλας.
Όπως και οι μεγαλόβαθμοι (γαλοναδες) θεσιθήρες στρατιωτικοί είναι πολύ ανήσυχοι μ' αυτά τα ΕΛΑΜΠΕΠικά που βλέπουν. Δεν είναι δε καθόλου σίγουροι ότι δεν θα γίνουν κι αυτοί με την σειρά τους (μετά την εθνικήν Ιφιγένεια) οι επόμενες πολιτικές Ιφιγένειες-αποδοπομπαίοι τράγοι που θα ξεπλύνουν το βρωμερό πολιτικό σύστημα από την νέα τουρκοπροδοσία και θα του δώσουν -ό μη γένοιτο - παράτασι ζωής για άλλα πενήντα χρόνια ακόμα έστω και με την εναπομείνασα μισή Ελλάδα. μέχρι να την ξεπουλήσουν κι αυτή κομμάτι-κομμάτι οι καταραμένοι όπως οι πρόγονοί των τότε μια ολόκληρη βυζαντινή αυτοκρατορία. Ένα πολιτικό σύστημα σκέτο εθνικό καρκίνωμα τελευταίου σταδίου που όπως απέδειξε είναι βδέλλες, ξενόρριζοι κοτσαμπάσηδες αδίστακτοι και ικανοί για όλα.
Και αυτή η δυσπιστία μεταξύ στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας είναι ίσως
η μόνη ελπίς σωτηρίας δυστυχώς για ένα έθνος που σύρεται, από καιρό και προγραμματισμένα, πολιτικώς ανερμάτιστο και μοιρολατρικά ξενόδουλο στο εθνικό κενό και στον βιολογικό του, δια της δημοκρατικής ευθανασίας, αφανισμό.
Δημοσίευση σχολίου