Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (151)
1) ουσ. πόνος (ο): Η ετυμολογία και η κρυπτική ερμηνεία του.
2) ο ομηρικός εγγονός.
3) ¨κακοεργίης ευργεσίη μέγ’ αμείνων.¨ (Ομ. χ 374) Πώς παραφράζεται το ρητό;
4) επιθ. ακατάληπτος, ακατάβλητος (ο,η): τα συνθετικά των.
5) Ίσις (θεά), όσιος, Ισίδωρος: Από ποιο ελληνικό επίθετο προέρχονται;
6) ουσ. ατραπός (η): τα συνθετικά και η ερμηνεία του.
7) ουσ. αφασία (η): τα συνθετικά του.
8) επιθ. φιλότιμος και αξιωματικός (ο, η): Αι ιδιαι λέξεις όμως άλλην σημασία είχον εις την αρχαίαν Ελλάδα.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (150) EΔΩ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) πόνος < π- (π-ύλη) + αρχ. ρ. ονίνημι (=ωφελώ, πρβ. όν-ος, οψ-ώνια, ρίζα πρ-, φρ-, πρβ. πρ-όνοι-α, φρ-όν-ησις = φρενών ωφέλεια) εδώ π-ύλη, πυλών ωφελείας.
2) εγγονός = ομηρ. υιινός.
3) Πολύ καλύτερο η ευεργεσία της κακοπραγίας.
4) ακατάληπτος < α+ κατά + λαμβάνω = ο μη αντιληπτός. ακατάβλητος α+ κατά + βάλλομαι. (αρχ. παλαιστικός όρος.)
5) Ίσις , Ισίδωρος < επιθ. ίσος.
6) ατραπός < α + τρέπομαι = αμετάτρεπτος, το στενό πέρασμα χωρίς επιστροφή.
7) αφασία < α + φάσκω = αλαλία.
8) αρχ. φιλότιμος < φίλος + τιμή = ο φίλος των τιμών, ο φιλόδοξος. αξιωματικός < αξίωμα + ικός = ο των αξιωμάτων φίλος, κυνηγός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου