ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(2)
(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Το ύψος είναι του θεού, ο ήχος του θεού, η αίγλη του θεού, η ισχύς του θεού. Διός και αι βασιλείαι. Ποια αγάπη; Το προσωπείο ήταν του φθόνου, της μνησικακίας και ασχήμιας. Η αγάπη των μαζανθρώπων είναι ο θάνατος του ξεχωριστού.
Ο πολιτισμός σε πάει ψηλά, στα ευγενή, ήμερα και ιερά. Αποξηραίνει τα βάρβαρα και άγρια. Μεγάλη ιδέα έχουν οι αρχαίοι πολιτισμοί με τις ουράνιες ρίζες. Οι νεώτεροι έχουν απλώς κτησιομανία και μεγαλομανία.
Υπάρχουν οι ιεροί μύθοι ούς αβιάστως καθιέρωσε και διέσωσε η αγνή δίψα της ανθρώπινης ψυχής για κάλλος και αλήθεια. Και υπάρχουν και οι ανίεροι, επιβεβλημένοι εκ του πονηρού δια βίας, λογοκρισίας και πλαστογραφίας.
Όσο για τα θαύματα διόλου δεν με εκπλήσσουν πια, επίγεια και ουράνια. Είμαι ήδη αρκετά μεγάλος για βακχικά παίγνια. Κι έμαθα το κεφαλαίον αυτό: ότι ο θεός του ανθρώπου είναι μισός άνθρωπος και μισός θεός. Μισός δημιούργημα και μισός δημιουργός.
Κι όποιος δεν το ασπάζεται αυτό δεν σημαίνει και ότι δεν το ζη πραγματικά. Η θρησκευτική πίστις όπως κι ο θεός δεν είναι απαραίτητος εδώ. Περισσότερο σκοτίζουν παρά φωτίζουν.
Το μυαλό έγινε για να κουρδιζεται, όχι να ναρκώνεται. Δηλονότι γεννά και σκορπά αυτό αληθινά θαύματα και παραδείσους. και για όλους ανεξαιρέτως, και όχι ρατσιστικά και μόνο για πιστούς οπαδούς, για την θρησκευτική, κομματική - αίσχος - πελατεία.
Ουράνια δε ευγενή ψυχή δεν πρέπει έχειν όποιος βάζει την πολιτική, θρησκευτική σημαία και ταυτότητα πάνω απ’ την εθνική. Τα έθνη είναι ιερά και μη ανακυκλώσιμα. Η σύγχυσις της φυλής οδηγεί με ακρίβεια εις την σύγχυσι των φύλων και του φύλου της ψυχής, την αταξία και το άναρχον χάος.Τελεία και παύλα.
Την του υψηλού σύμπλευσιν και αρωγήν εκλύουν οι αγαθοί φιλόσοφοι συλλογισμοί ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. κινητοποιεί δε εξαιρετικώς την φιλάνθρωπον θείαν ενέργειαν το όσον αρχαιότερον ιερόν όνομα και γλώσσα.
Είναι αδιάσειστος νομοτέλεια κι αυτό. Η ηθικοπνευματική αξία, και όχι αποκλειστικά η θρησκευτική ταυτότης κινεί και συγκινεί τους ουρανούς.
Καθαροί δια τούτο έστωσαν οι δρόμοι των επουρανίων ίνα υποδέχωνται καθαρώς και τας ικεσίας των δικαίων πιστών. Καθαρά είη και η γλώσσα των αιτουμένων.
Άλλο υγιής και φιλοσοφική θρησκευτικότης και άλλο η θρησκευτική εξαλλοσύνη και μισαλλοδοξία, άλλο και η θρησκευτική τυπολατρία, ο οιονεί θρησκευτικός μηρυκασμός, αυνανισμός του πνεύματος.
Η πλήξις σκοτώνει και η απληστία πληγώνει την πληρότητα, την αυτάρκεια και την αρμονία. Υπάρχουν δε, ευτυχώς, σ’ αυτή την ζωή και πράγματα ιερά που μόνο χαρίζονται. και χαρισματικοί άνθρωποι που μόνο χαρίζουν.
Ψυχή ορθή και νους αέτιος η της αρετής ανεκτίμητος περιουσία. Αυτοοικτιρμός και μεμψιμοιρία η του εγωκεντρικού αυτοτιμωρία. Θνητόν και εμπαθές το κατά σύμβασιν, το κατά φύσιν δε το αγνόν, απαθές, αληθές και αιώνιον.
Η αβάστακτη πελατειακή υποτέλεια ιδού η αιτία των εθνικών ανέκαθεν και υπαρξιακών μας δεινών. Συλλογικώς αυτό καταλήγει εις την καταστροφικήν εσωστρέφεια, διχασμό και δουλεία.
Ο προκρίνων γαρ το προσωπικόν έναντι του συλλογικού είναι ένας, εν δυνάμει και προαλειφόμενος, κοινός προδότης, συνειδητός ή μη, του θεού και της πατρίδος.
Δυστυχής και ο μη μαθών ελέγχειν τα αισθήματα και τα συγκινησιακά του. Το βασικόν γαρ της φρονήσεως και ευδαιμονίας τούτο.
Εξέλιπεν, δυστυχώς, όπως και οι γνήσιοι Έλληνες, και ο ήρως ηγέτης, ο χωρίς πονηράν κομματικήν στολήν και εντολήν, ο αγνός οδηγός διδάσκαλος με την πρωτογενή ανόθευτον σκέψιν.
ο χαρίζων την αγνήν αγαλλίασι, ο εμπνέων τον διάπυρον έρωτα προς τα μεγάλα αθάνατα έργα, ο προάγων την πνευματικήν του ανθρώπου ανάτασιν, τελειοποίησιν και θεοποίησιν!
Αι ιδέαι είναι το άνθος της σκέψεως. Θρησκεία δε έθνους χωρίς αμνών χλωρίς. Αρετή, καθήκον, δημιουργία η δόξα των πολιτισμών. Σοφία δε γήρατος αγλαόν γέρας.
Ευλογία των ουρανών κι εσύ, αιθερική είσαι Μνημοσύνη, παντοπώλις του μοναδικού ήτις με το μουσικό σου άρωμα κοσμείς τον ασύλληπτο χρόνο.
1 σχόλιο:
Ένας αϊτός - Γιώργος Παπασιδέρης
https://www.youtube.com/watch?v=sSMViZC7WGY
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Δημοσίευση σχολίου