ΤΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ" ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΎ

  

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ" ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΎ (Ή γιατί έπαθε τώρα και ο Τσίπρας Αλαβάνο)

Η ιστορική εξέλιξη του ελληνικού "ονείρου", ελλείψει προ-παιδείας Διαφωτισμού, ξεκίνησε μέσα από την σκληρή αντίθεση "σύγχρονο ελληνικό κράτος των δύο ηπείρων και των 5 θαλασσών" ως χωροφύλακας του "εξ Ανατολών ασθενή" vs "τοπικισμός και συνέχιση του κοτζαμπασισμού". Αυτό ήταν το κυρίαρχο μοτίβο των πολιτικών αντιπαραθέσεων των πρώτων 100 χρόνων (1828-1929) του ελληνικού κράτους. 

 

Παρά τις επί μέρους επιτυχίες της πρώτης τάσης, που τότε ήταν εκσυγχρονιστική, τελικά κυριάρχησε η δεύτερή μετά τον εξοστρακισμό κάθε επαναστατικού κατάλοιπου του 1821 και την ανάθεση της λήψης των σχετικών αποφάσεων στους Μαυρογιαλούρους των αντίστοιχων δεκαετιών που ακολούθησαν. Ακολούθησε μια σύντομη φάση εσωστρεφούς ανάπτυξης στις δεκαετίες 50-60 (με μόνη εξαίρεση την κατσαπλιάδικη "εμπορική ναυτιλία" και το λαθρεμπόριο, που είχαν μείνει "απ' έξω"-(και έχουν έτσι μεγάλη διάρκεια επιβιώνοντας πετυχημένα μέχρι σήμερα). Αυτή η φάση έλαβε τέλος μετά τις παγκόσμιες ενεργειακές και οικονομικές κρίσεις του 74.

 

Σε αυτή την περίοδο το "ελληνικό όνειρο" μεταλλάχθηκε επί του "πώς να κάνεις λεφτά με τα λεφτά των άλλων" του Ωνάση, για να ολοκληρωθεί από τους Σημίτη και σια και με το "...χωρίς να παράγεις τίποτα".

 

Rooms to let, λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι μου, τζόγος σε μίζερα χρηματιστήρια εξωγενούς ανάπτυξης και μεγάλες αρπαχτές αναδιανομής πλούτου προς τα απάνω και προς τα έξω: Σκάνδαλο Χρηματιστήριου, PSI και, τελικά, ξεπούλημα των πάντων σε οικογενειακά funds διαπλεκόμενων με την πολιτική. "Ζωάρα και άγιος ο Θεός", "ησυχία να έχουμε τα σχετικά μότο που κυριαρχούν εναλλάξ έκτοτε. 

 

Στην αντίστοιχη τελευταία περίοδο, αναβίωσε όμως το "οθωμανικό όνειρο" επικίνδυνα. Ήδη τουρκικές "ιδιωτικές" εταιρείες έχουν νοικιάσει για 99 χρόνια σε χώρες της Αφρικής γεωργικές εκτάσεις τρεις φορές το μέγεθος της γείτονας, για να προμηθεύουν στα επόμενο χρόνια με πρώτος ύλες την τουρκική μεταποίηση για να τραφεί η αμήχανη Ευρώπη. Η εξωτερική πολιτική της γείτονος καθορίζει και την ανάπτυξη της και την οικονομία, που στρατιωτικοποιείται με πολύ γρήγορο βήματά. 

 

Σε αυτή την "επιτυχία" συνδράμουν και οι "λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις" των τοπικών φυλάρχων, των Αδελφών Μουσουλμάνων, του ISIS και της ρωσικής Wagner, οδεύοντας την Τουρκία σε μία πορεία χωρίς επιστροφή προς ένα μεταμοντερνο νέο-φεουδαρχισμό. Αυτόν που χτίζεται πολύ μεθοδικά από το 16 από τον Πούτιν, εκλείψει οποιασδήποτε στρατηγικής προόδου από τους δεξιούς ή τους νεοφιλελέ της Δύσης.

 

Εμπόδια για την ολοκλήρωση αυτού του "Τουρκικού ονείρου" είναι η Συνθήκη της Λωζάνης, η ΑΟΖ επί του Δικαίου της Θάλασσας και η Κύπρος, που πρέπει να εξαφανιστούν! (Η "Δύση " ακόμα βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι αυτό θα το αποτρέψει πάλι με χάντρες και καθρεφτάκι ανταλλακτικών των f16 και με τα σχέδια "συνεκμετάλλευσης" σε βάρος μας, made by Σημιτο-ΕΛΙΑΝΕΠ και 5 φαμίλιες χορηγοί της Μητσοτάκης ΑΕ).

 

Έτσι, μέσα κάθε σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, κάθε απόπειρα επανακαθορισμού του "ελληνικού ονείρου " ως κακέκτυπο κάποιου αντίστοιχου αμερικανικού, όσο και χρήσιμη και να δείχνει για το ξερίζωμα των καταλοίπων του κομματικού κοτζαμπασισμού ένθεν κακείθεν, θα είναι και μη χρήσιμη, εκτός από ανιστόρητη, αν όλα αυτά τα αγνοεί και δεν τα λαμβάνει υπ' όψη. 

 

Τέτοιες προσπάθειες καταλήγουν πάντα στο να "πάθει ο Τσίπρας Αλαβάνο" σε μία Σισύφεια πορεία χωρίς τέλος, όσο τις κρίσιμες αποφάσεις θα συνεχίζουν να τις λαμβάνουν ανεξέλεγκτα οι "10 οικογένειες και 4 Τράπεζες". Είτε στα αστικά τους σαλόνια κάπου στα Βόρεια προάστια, είτε σε συσκέψεις "συμβούλων" πίσω από κλειστές πόρτες κομματικών γραφείων.

 

Κάποιο Plan B όλων αυτών δεν υπάρχει!

 

Πάρε να έχεις τεκμηρίωση  ΕΔΩ.