ΤA ΑΔΙΈΞΟΔΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ "Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ" ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΎ INTERNET ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΩΝ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΏΣΕΙ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΤA ΑΔΙΈΞΟΔΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ "Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ" ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΎ INTERNET ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΩΝ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΏΣΕΙ.

Αν δεν επιθυμείς να ασκείς το σπορ του "διαπιστωσάκια" επιπέδου Γιαδικιάρογλου ή του ερμηνευτή των τεκταινόμενων εκεί έξω με κάποια κριτήρια του προηγούμενου αιώνα, που δεν ισχύουν, λάβε υπόψη σου και τα εξής:

 

Η κατάρρευση της δημιουργίας πρωτότυπου περιεχομένου ειδήσεων, βιβλίων κλπ είναι μια υπαρξιακή απειλή για το ίδιο το διαδίκτυο. 

 

Εάν δεν υπάρχει επιχειρηματικό μοντέλο για να υποστηρίξει αυτή την δημιουργία τους, τότε κανείς δεν θα έχει κίνητρο να το κάνει. 

 

Η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης έδειξε ότι θα είναι κάτι σαν το τελευταίο "καρφί στο φέρετρο" για τους εκδότες, οι οποίοι γνώρισαν μια αργή, οδυνηρή πτώση στις επιχειρήσεις τους από τη δεκαετία του 1990, καθώς τα διαφημιστικά δολάρια και οι αναγνώστες παρασύρθηκαν, και τελικά απορροφήθηκαν, αρχικά από την ιδιωτική ΤV και τελικά από τις μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας, όπως η Google, η Amazon και η Meta.

 

Όμως:

 

Χωρίς φρέσκο ​​περιεχόμενο, δεν υπάρχει όμως τίποτα και για τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης για συνεχίσουν την εκπαίδευση τους, και τελικά, καθόλου διαδίκτυο.

 

Η "κατανάλωση" συνθετικών data που έχουν παραχθεί από προγράμματα ΑΙ για να αυτοδιδαχθούν για να μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν την δουλειά τους είναι η τρίτη (άλυτη ακόμη) απειλή για το σημερινό υπερσυγκεντρωτικο μοντέλο του internet, αφού οδηγεί (με μαθηματική ακρίβεια) σε κατάρρευση των μοντέλων ΑΙ. Αυτό σήμερα κινείται παρέχοντας "δωρεάν" υπηρεσίες στους χρήστες του από το διαφημιστικό χρήμα που συλλέγουν και διανέμουν οι 5-6 BigTech εταιρείες που το διαφεντεύουν, όπως η Μeta, η Χ, η Alphabet/Google, ή η Amazon.

 

Σήμερα αποζημιώνουν τους παραγωγούς και τους διανομείς περιεχόμενου με το 2-3% της διαφημιστικης διαδικτυακής πίτας, που ανέρχεται σήμερα στα 667,58δισ$ (από το σύνολο των 1,08τρις$ που είναι η διαφημιστική δαπάνη παγκόσμια το 24), ενώ αναμένεται το 2030 τα 2/3 του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου να διενεργείται διαδικτυακά.

 

Έτσι, λόγω των πρωτοφανών αυτών μεγεθών, έχει ξεκινήσει ένας (κυριολεκτικός) πόλεμος επιβίωσης-υπεροχής επιχειρήσεων στο internet της έκδοσης web2.0 , που συνήθως καταλήγει είτε στα δικαστήρια είτε σε πράξεις απελπισίας του τύπου "κυρώσεις δια δασμών", σαν και αυτές που επιβάλλει τώρα ο Τραμπ υπερασπιζόμενος ένα επιχειρηματικό μοντέλο του internet που βολεύει τους βαστάζους του.

 

Αγωγές σχετικά με δικαιώματα χρήσης περιεχομένου, όπως των New York Times εναντίον OpenAI , έχουν υποβληθεί και συνεχίζουν να υποβάλλονται κατά εκατοντάδες κάθε ημέρα για την προστασία του πρωτότυπου έργου από την απόξεση περιεχομένου χωρίς άδεια ή χωρις να πληρωθεί κάποια αποζημίωση. 

 

Άλλες εκδόσεις έχουν συνάψει συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων εφάπαξ με τις εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης για να επιτρέψουν στα προγράμματα αυτοδιδασκαλίας των ΑΙ (LLM) να εκπαιδεύονται από το πρωτότυπο περιεχομενο στην εργασία τους.

 

Καταρρέουν και αυτές οι συμφωνίες μαζί με τις ουτοπίες ως λύσεις, όπως της Cloudflare (στο * το μοντέλο διάσωσης του internet που προσπαθεί ο ιδρυτής της), που βγάζει τα δισ προς το ζειν του μαχόμενος, όπως λέει, καθημερινά με την κινεζική κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της "απόσταξης" πρωτογενούς περιεχόμενου των μοντέλων ΑΙ της Κίνας, όπως το DeepSeek, από τα αμερικανικά ανάλογα που κάνουν ακριβώς το ίδιο:

 

Συνεχίζουν να κλέβουν δωρεάν πρωτότυπο περιεχόμενο από τους εκδότες ειδήσεων, βιβλίων, επιστημονικών άρθρων κλπ και την αντίστοιχη διαφήμιση που τους αναλογεί από την Google, Meta κλπ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΙ bots που στέλνουν στο διαδίκτυο για να συλλέξουν παράνομα πρωτογενές περιεχόμενο.

 

Πολλοί παραγωγοί περιεχομένου άρχισαν να βάζουν προγράμματα "ποντικοφάκες" στα bots, τα ρομποτικά προγράμματα που μιμούνται τους φυσικούς χρήστες και που λυμαίνονται το περιεχόμενο τους. Οδηγούν τα ΑΙ bots σε ένα υπολογιστικό βρόγχο χωρίς έξοδο, και το AI καταρρέει υπερκαταναλώνοντας υπολογιστικούς πόρους άσκοπα. Μαζί με τα swarm και bot της ΑΙ όμως εγκλωβίζονται και τα αντίστοιχα των Google, Meta κλπ που, υποτίθεται ότι διανέμουν τα έσοδα επιβίωσης αυτών των sites (ή πραγματική τους δουλειά είναι να λειτουργούν όπως το predator για λογαριασμό δημοσίων ή ιδιωτικών φορέων " δημόσιας ασφάλειας", ακριβώς όπως και τα αντίστοιχα κινεζικά).

 

Μια άλλη λύση που έχει προταθεί θέλει να αποζημιώσει τους εκδότες με βάση τη μεγάλη αναφορά στις σελίδες τους στα αποτελέσματα αναζήτησης των προγραμματων AI με μια ίδια προσέγγιση με το Spotify , το οποίο πληρώνει τους καλλιτέχνες ανά ροή σε σχέση με ένα τραγούδι ή ανά άλμπουμ.

Αυτό το μοντέλο όμως, για να λειτουργήσει, χρησιμοποιεί τις τεχνολογίες blockchain που οδηγούν το internet στο ακριβώς αντίθετο από αυτό που είναι σήμερα, μεταφέροντας τον έλεγχο του περιεχομένου στους παραγωγούς τους, καταργώντας ΟΛΟΥΣ τους μεσάζοντες διανομής της διαφημιστικής πίτας.

 

Η AI δουλεύει επί της υπερσυγκέντρωσης data από τους 5-6 BigTech ενώ το blockchain "σπρώχνει" το internet προς την αποκέντρωση (decentralization), μεταφέροντας τον έλεγχο (και τα διαφημιστικά έσοδα) στους παραγωγούς των data χωρίς μεσάζοντες. Δηλαδή στην επόμενη γενιά internet, το web3.0 (στο ** μια εισαγωγή σε αυτό).

 

Έτσι, σε αυτόν τον πόλεμο επί των αδιεξόδων του web2.0, η προσπάθειά δημιουργίας μιας ΑΙ τεχνολογικής "χείρας ρύθμισης των αγορών" (και των συμπεριφορών των χρηστών), δηλαδή του νεοφιλελευθερισμού ver2.0 υπό τις 5-6 BigTech, καταρρέει και αυτή μπροστά στο δίλημμα "καταρρέουμε λόγω έλλειψης πρωτότυπων data ή λόγω της έλλειψης ρευστού για να δημιουργηθούν καινούργια data;;".

 

Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η ίδια φύση του διλήμματος που ταλανίζει και το χρηματοπιστωτικό σύστημα παραγωγής νέου χρήματος από πρωτογενή δάνεια και χρέη. Και αυτή η φούσκα, τώρα υπό το σκιώδες παρατραπεζικό σύστημα των funds, όπως και η των BigTech/AI, οδηγείται σε κατάρρευση, ότι και να κάνει και ο Τραμπ με τις πράξεις πανικού δια των κυρώσεων του για να σώσει το business model του δολαρίου/πετροδολαρίου και το web2.0.

 

Είναι, βλέπεις, σκληροί και αμείλικτοι οι νόμοι της Θεωρίας Συστημάτων, της "Φυσικής" δηλαδή που διέπει κάθε τι στο σύμπαν, τόσο που κανένα σύστημά του τύπου "ο κλεψας του κλέψαντος", όπως τα σημερινά στο internet ή τα χρηματοπιστωτικά, δεν μπορεί να τους υπερβεί χωρίς να καταρρεύσει πριν κάποια 'αλλαγή παραδείγματος" (paradigm shift, κατά τον Kuhn), που τα καταργεί.

 

Τι είπαμε ότι δεν καταλαβαίνεις επί του τι πραγματικά παίζει τώρα εκεί έξω;;

 

*  Οι απέλπιδες προσπάθειες πριν την Αποκάλυψη ΕΔΩ.

** ΤΙ είναι το web3.0;; ΕΔΩ προς εμπέδωση (και επανάληψη μέχρι να παγώσει η Κόλαση)

 

Υ.Γ Και εδώ θα μπορούσε κανείς να θέσει το μεγάλο ερώτημα..."καλά ρε μάστορα ΠΩΣ πρέπει να αντιδράσει ένα οργανωμένο σύνολο όταν σκάσει η φούσκα , και ΠΟΙΟΣ θα το καθοδηγήσει σε μια συντεταγμένη λύση, πριν γίνει μια ισοπεδωτικη κοινωνική κατάρρευση.;;"

 

Δύσκολη η απάντηση. Χρειάζεται  να επινοήσουμε εκτός από νέα συστήματα (διαδικτύου, τρόπου παραγωγής χρήματος κλπ) και άλλα μοντέλα συν-λειτουργιας των παραδοσιακών συλλογικών φορέων (συνδικάτα, κόμματα, σύλλογοι κλπ) με τα υποκείμενα των παραγωγών.Φαίνεται ότι η έννοια του decentralized είναι αυτή που θα καθορίζει τα επιτυχή. Διαφορετικά, θα λέμε πάλι κάποιο "Χαιλ Φυρερ" και ότι αυτό συνεπάγεται.

 

Η φούσκα της ΑΙ δεν μπορεί να διασωθεί ούτε από την λεγόμενη Γενική Τεχνητή Νοημοσύνη, την επικίνδυνη δηλαδή προσπάθεια δημιουργίας ενός πιο έξυπνου από τον άνθρωπο νέου "όντος" σε αυτό τον πλανήτη, μόνο και μόνο για να σωθεί το σημερινό μοντέλο ιντερνετ/χρήματος .Δείτε ΕΔΩ.

 

Τεκμηρίωση....κάτωθεν.