ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ή΄(6)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ή΄(6)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Άλλοι κρατούν το λόγο τους και άλλοι τον πουλάνε όσο -  όσο. Ο δρόμος του χρήματος δεν έχει πατρίδα, ούτε ψυχή και ήθος το ίδιο και οι δούλοι του, πλούσιοι και φτωχοί. Ο ουράνιος δρόμος γέμει κι αυτός από θρησκευτικάς παγίδας.

Αν δημοκρατία σημαίνει αντινατιβισμός, αντιπατριωτισμός, τότε να λείπει. Θυέστεια μακάβρια δείπνα ταϊζει αυτή το λαό, τα παιδιά του, των παιδιών του το μέλλον, στο πιάτο δίνει του λαού αυτή να τρώει.

Ούτε και η μούσα είναι εύκολη υπόθεσι. Θέλει άξιους χειριστάς. Δίνει έμπνευσι και ενθουσιασμό στον ποιητή όχι όμως απαραίτητα και αναγνώρισι και οπαδούς, πλούτο και ευγενή καταγωγή. Ας μη δίνει και αλαζονεία και έπαρσι.

Ας αγαπούν οι μουσόληπτοι την μούσα μεγαλόψυχα και χωρίς την προίκα της. Και χωρίς μίσος, φθόνο και κακία για όσους έχουν μούσα και προίκα μαζύ.  Το ταξίδι της εκτιμούν οι σοφοί. Κι όχι την Ιθάκη της. Αλλιώς ερωτοτροπούν με την τρέλα και την αυτοχειρία της ματαιοδοξίας.

Η άνδρωσι με τα πάθη της σκοτώνει την παιδική αθωότητα. Ή μήπως αυτή η αθωότης είναι μια ναρκισσιστική ψευδαίσθησι, μήπως δεν είναι παρά η εν δυνάμει άνδρωσι, το αρχικό της στάδιο όπως η ενός αγρίου θηρίου νηπιακή ηλικία;

 
2. Οι ιεροί λόγοι και μύθοι αναμετρώνται με τους αιώνας. Η άχρονος ουσία μορφοποιεί το πνεύμα εις λέξεις. Αι δε λέξεις δημιουργούν πνευματικόν όγκον, επαφήν και συνεννόησιν μεταξύ πομπού και δέκτου, ουρανού και γης. Κάπως έτσι συντελείται το ανθρώπινο πνευματικό θαύμα.

Ομιληταί μακάριοι θεών οι πρόγονοι ημών αρχαίοι. Αναγνώσται αυτών πτωχοί εμείς οι νέοι.Το κακό δε πανταχού παρόν, δευτέρα φύσις των θνητών κι ακόμα βάσανος και σχολή πνευματική.

Ουράνιος σκοπός και προορισμός του ανθρώπου, κατά την αρχαία σοφία, να κερδίσει δια των απαραιτήτων εξελικτικών του επαναγεννήσεων και πνευματικών κατακτήσεων τον Όλυμπο της αθανασίας όπως και οι ουράνιοι πατέρες του μικροί και μεγάλοι θεοί.

Ωραιολατρία, ηρωολατρία, φυσιολατρία ήτο κατά τον χρυσούν αιώνα η άτυπος φυσική θρησκεία του ανθρώπου, η πνευματική του δίαιτα  ίνα καταστή θεοφιλής και πανευδαίμων.

Η μυθική παραβολή του ημιθέου ήρωος εις το Όρος Θαβώρ αυτό σημαίνει. την αλληγορική του μεταμόρφωσι, τον σωτήριο επαναπρογραμματισμό του εγκλωβισμένου θρησκευτικώς νού εις ελεύθερον, φιλοσοσοφικόν, ισόθεον νουν. Το ¨γηράσκω αεί επαναπρογραμματιζόμενος.¨     

 
3. Αλλά υπάρχει άρα μέλλον, υπάρχει επαναπρογραμματισμός σε μια χώρα όπου η εθνική ντροπή έγινε υπερήφανο δημοκρατικό στέμμα; Μια χώρα, αιώνας τώρα, έρμαιο της ξενοκρατίας και των τυράννων πολιτικών εντολοδόχων της;

Εμφύλιος μαρασμός και σπαραγμός σημαίνει ξένη προστασία και κατοχή. Το ταξικώς διαίρει και το διεθνιστικώς βασίλευε. Εις το διηνεκές καταναλωτής τροφής δούλων και γενιτσάρων. Γι αυτό και βλέπεις αυτούς που τους πήραν πετρηδόν σ’ όλο τον ελεύθερο κόσμο εδώ τους έχουν ανακηρύξει κόκκινους βασιλιάδες.

Ο αργυρώνητος άπατρις διεθνισμός με το ελληνικό αιώνιο πνεύμα έχει λυσσωδώς σκυλιάσει. Οι μισούντες και κόκκινα σπυριά εκβάλλοντες  με ό,τι ελληνικό, σημαία, ιστορία, έθνος γλώσσα, εν τούτοις να θέλουν αντιπροσωπεύειν και διοικείν την Ελλάδα. Υπό διωγμόν όσοι αγαπούν και φρονούν τα πάτρια.

Μήπως και την γλώσσα ακόμα, γλώσσα εθνικής μνήμης και εθνικού μεγαλείου, την υψιπετή δωρική καθαρεύουσα  δεν ξυλεύουν ηρωστρατικώς; Και μήπως στα αρχαία ελληνικά δεν βλέπουν φαντάσματα ¨χουντισμού;¨

Ω Ελλάς, Ελλάς, αιωνία Ελλάς, γιατί το μεγαλείο σου κατρακύλισε τόσο βαθιά;  - Επειδή ένας ευγενής με θαυμάζει και δοξάζει, παιδί μου, κι ένδεκα πονηροί και φθονεροί δεν με αντέχουν.


4. Επειδή σ’ άλλο γήπεδο παίζουν οι θεοί και σ’ άλλο οι βαριόμοιροι θνητοί.Το πνεύμα, η ποίησις, ο Απόλλων, άλλοτε μεταρσιώνει, άλλοτε θαμβώνει και άλλοτε σκοτώνει. ¨Ανάγκα¨ ου μόνον ¨θεοί πείθονται,¨ κατά τον τραγικόν, αλλά και θεοί ανακηρύσσονται. Είεν.

 Πνεύμα αθάνατον και αγαθοποιός ιδέα η ουρανία Ελλάς, η αρετή της ανθρωπότητος. Αυτή έμαθε τον άνθρωπο ευσεβείσθαι και λατρεύειν όχι τόσο τον θεό μέσα στον άνθρωπο όσο τον άνθρωπο μέσα στον θεό.

Και ακόμα ν’ αγαπάμε μας έμαθε την πατρίδα πέρα από βέβηλα χρώματα και κόμματα. Αι ιδεολογίαι, πολιτικαί και θρησκευτικαί, μπορεί να έχουν χρώματα οπαδικά, αιρετικά, διαιρετικά, αι αγναί όμως ιδέαι δεν έχουν.    

Κάλλιον το κακοπληρωμένος και πιο ελεύθερος ή καλοπληρωμένος και πιο δούλος. Κι αν δεν σ’ ακούει ο θεός, σ’ ακούει η ελπίς, η πίστι και η υπομονή του μέσα σου. Η θλίψι ενώνει τους ανθρώπους καλύτερα από την χαρά.  

Ω συ, ολυμπία πηγή του αγαθού, της υγείας και του ωραίου, μη ποτέ παύσης σώζειν και εμψυχείν τους πανέλληνας. Και γαρ όσο θα υπάρχει Ελλάς θα υπάρχει ελπίς. Νέοι θεοί και νέοι άνθρωποι θα αναπλάθουν  και θα ανανεώνουν την παντοτινήν ευχήν των αθανάτων.