ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ή΄(5)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ή΄(5)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Κύριο χαρακτηριστικό της ζωής μας το απρόοπτον και ανατρεπτικόν. Δια κάθε δε ηδονή αντιστοιχεί και ανάλογος λύπη. Και είναι το μέτρον και η αρμονία που σώζουν και συντηρούν κατά θεόν ανθρώπους και πράγματα.

Στους παιδικούς μας ενθουσιασμούς ας μη παραδιδόμεθα ανενδοιάστως. Αν αν δεν ανταποκρίνονται λελογισμένως σ’ αυταίς άνθρωποι και πράγματα οδηγούν εις ηθικοπνευματικήν εξάντλησι και παράλυσιν, εις μανιώδεις και αυτοκαταστροφικάς τάσεις και εξαρτήσεις,

Ολίγον κατ’ ολίγον ιδρύεται το στέρεο και το πολύ. Πολύ επί το πολύ το φαύλον και ματαιόφρον.  Μέτρον και σύνεσιν απαιτεί και η αγάπη αυτή ίνα μη πλανηθή, καταστρέψη και καταστραφή.

Μερικών δε η αγάπη είναι τόσο ατσαλάκωτη και επιδεικτική, ναρκισσιστική, που φωνάζει από μακριά πώς είναι υποκριτική, τυπική και καθόλου χρησιμοποιημένη.  

 Θνητά φρόνει. Ό,τι κερδίζει ο άνθρωπος σε ουρανό και θεό χάνει απομακρυνόμενος από γη και ανθρώπους. Τους δικούς της σκληρούς νόμους θέλει για τα τέκνα της η θεά γη. Αγωνία, μόχθους και διαπάλην προσφέρει τοις ανθρώποις. Ζωήν και θάνατον.

 
2. Αλλά ούτε και οι μάκαρες θεοί τα βραβεία και τους στεφάνους των έχουν για βουτηρομπεμπέδες αλλά για τους ηράκλειους άθλους, τους αστέρας της αρετής και  το σοφόν γήρας. Και προπαντός όχι δια τους επιλέξαντας την ζωώδη ρουτίνα, την αιχμαλωσίαν της πίστεως και την δουλείαν του σχήματος.

Αλλά γιατί, ω ζωή, ανεξαιρέτως όλους, καλούς και κακούς, καταλαμβάνει εν πολλοίς το ανασφαλές, η ανία και το ανικανοποίητον; - Είναι ότι έργον έχετε, ω θνητοί, οι μεν κακοί καλοί γενέσθαι οι δε καλοί καλύτεροι.

Αι μεγάλαι της ψυχής εποχαί δεν πεθαίνουν ποτέ. Η ευτυχία δεν έχει φίλο τις μεγάλες ταχύτητες. Η ιδέα γνωρίζει την εξωτερική πλευρά των πραγμάτων. Η πράξις την εσωτερικήν αυτών και η υγεία τον αρμονικόν συγκερασμόν.

Αρέσκει τοις ανθρώποις ερωτοτροπείν με το παράλογο του δοκιμάζειν τα όριά των. Αρέσκει και τοις κακοίς το έχειν ¨υπό¨ τους άλλους, κυρίως δε τους καλούς και ηθικοπνευματικα ανωτέρους των, για να νιώθουν καλύτεροι και ανώτεροι.

Ουδέν το τετελεσμένον και οριστικόν. Δόκησις επί πάσιν τέτυκται. Το κακό γίνεται ολιγότερο κακό έως και χρήσιμο σαν καλό όταν έχεις την δύναμι του μη συνεργείν εις αυτό, του αντέχειν και πολεμείν αυτό.

3. Φιλεργίαν και καλλιέργειαν αγαπώσι θνητοί ενάρετοι και μάκαρες θεοί. Οκνηρίαν δε ως προάγγελον και διδάσκαλον κακών αποστρέφονται. Εις τα υπόγεια του ανθρωπίνου νοός, τα μύχια της ψυχής, υποβόσκει η  αυτοϊασις, η μήτηρ της αθανασίας.  Ένδον ας σκάπτωμεν.

Τον εθνικόν σου δαίμονα τίμα. Κάθε έθνος έχει και τον δικό του ουρανό λένε κάποια παιδιά των θεών, την δική του ουράνια αφετηρία. Κι από κει αποδημεί εδώ με ανθρώπινη μορφή κι από εδώ εκεί με την ψυχή γυμνή.  Και είναι μια σοβαρά και ιερά πιθανότης αυτή.

Μα πρέπει να υπάρχει τόση μοναξιά στο απέραντο σύμπαν που κι αυτή η αθανασία θα ήτο κόλασις, ζων θάνατος, χωρίς συνταξιδιώτας και παρέα.  Γι αυτό ίσως και η εθνοφυλετική συνείδησις είναι η πιο βαθιά ρίζα της ανθρώπινης ψυχής, η απρακτόρευτος αυτοθρησκεία ως και πολιτική αρετή του ελευθέρου ανθρώπου.

Λαός χωρίς εθνοφυλετικήν συνείδησι και ταυτότητα καρπούται βίον εφάμιλλον κτήνους βοσκηματώδους. Θεός και θρησκεία είναι επίκτητα και μεταβλητά, έθνος και καταγωγή του ανθρώπου είναι εγγενή και αναφαίρετα. Θεούς και θρησκείας αλλάζεις, έθνος άπαξ και γεννηθής δεν μπορείς.

Θεός και θρησκεία είναι η γλώσσα του ανθρωπίνου πνεύματος, έθνος και καταγωγή η ουσία του. Αλλά γιατί άραγε και όσοι δεν πιστεύουν στο ιερό ανθρώπινο αίμα δαιμονικώς το θυσιάζουν εις τους ερπετικώς πίνοντας αυτό το αίμα;

 
4. Γεγονός πάντως είναι ότι επί γης το κακό όχι μόνο υπάρχει αλλά και εν πολλοίς άρχει. Και δεν το γέννησε ο άνθρωπος αυτό ούτε και θεός αγαθός. Προϋπήρχε της δημιουργίας απλά, προέρχεται από παγωμένα στύγεια τάρταρα, το προδημιουργικό χαώδες υποσύμπαν.

Κακά τα ψέματα. Ο φόβος του κακού και η θρησκευτική συνθηκολόγησι μετ’ αυτού είναι η αληθής κρυφή θρησκεία και ο θεός των δούλων και των βαρβάρων. Η αλήθεια αυτών υπηρετεί την πίστι και η ελευθερία την βία. Αλλά όπου λιγοστεύει μυαλό και ψυχή περισσεύουν φόβοι και θεοί.

Χωρίς ελευθερία δεν ισχύει αλήθεια και χωρίς αλήθεια δεν υπάρχει ελευθερία. Μάστιγξ του θεού το προπατορικό αυτοάνοσο της ανατολίτικης ψυχής. Αγκύλωσι του πνεύματος παράγει και η εκκλησία και το κόμμα και η σέκτα.

Δωρίζουν ίσκιους και κρατούν κέρδη. Αντιήρωες. Κρυπτομηδενισταί, πεισιθάνατοι αρνηταί της ζωής και του κάλλους. Η δε ιστορία τούτο διδάσκει. καλύτερα με ένα Έλληνα διάβολο παρά μ’ ένα θεόν Εβραίον.

Είεν. Αρχάγγελλοι θεοί περιπολούν τους ουρανούς και η ψυχή του ανθρώπου το μέσα του ουράνιον ολόγραμμα. Ο ήλιος σκέπτεται και τα κύτταρα συνομιλούν. Η ζωή μια αιωνία έξαψις.