ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (119)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (119)

1)  Νάρκισσος, νάρκη ναρκωτικά εκλεκτικαί συγγένειαι;

2) ουσ. αρετή, άρτος, άριστον και άρτιος;

3) επιθ. θεράπων (ιατρός), ουσ. θεραπεία (η) πώς ετυμολογούνται;

4) ουσ. ατραπός. Από τί ρήμα προέρχεται;

5) επιθ. δύσκολος: τα συνθετικά της λ.

6) Φοίβος και φοίνιξ είναι γλωσσικώς αδέλφια. Δηλαδή;

7) ουσ. καμπούρης (ο) και κάμπια (η) έχουν το ίδιο κουσούρι.

8) ουσ.θυρωρός και πυλωρός (ο): τα συνθετικά και η σημασία των.           

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (118) ΕΔΩ .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος

1) Νάρκισσος < ναρκ(η) + ισχ (ύς) + ος = ο εν νάρκη έχων, ισχύων. (ρ.ίσχω = αρχαίος τύπος του έχω.)    νάρκη < άνευ (επ) άρκεια--ς = ανεπάρκεια.

2) αρετή < αρ- (πρβ. αίρω, άρσις, έπαρσις, αήρ = υψώνω ψηλά) + (καταλ.) ετ-ή = η ανωτερότης , το προτέρημα. Άρ-τος = το προς το στόμα και προς βρώσιν υψούμενον. Άριστον = το τέλειον αλλά και το προς χορτασμόν αρχοιοελληνικόν πρόγευμα. (δεκατιανό.) άρτιος = ο τέλειος, ο ανελλιπής.

3) θεράπων < τεράπων < τράπων < τρα (-υμα) + πα-ύων = ο τα τραύματα παύων, εξαλείφων ιατρός.  

4) ατραπός < α + (σ)τρέπομαι) < στρέφ-ομαι = ο άνευ στροφών μοναχικός δρόμος.  

5)   δύσκολος < δυσ + κόλος < δυσ + πόλος = ο δυσπρόσιτος, το δύσκολο να προσεγγισθή και λυθή.  

6) Φοίβος < φως + βίος = φως της ζωής. Φοίνιξ < φόος + νικ-ς < φως + νίκη = γως νίκης.   

7) καμπούρης < καμπή, κάμπτομαι, κάμψις. Κάμπια διότι κινουμένη σχηματίζει καμπάς όπως τα ερπετά.

8) θυρωρός < θύρα + ορώ = ο την θύραν επιβλέπων, φρουρών. πυλωρός = ο την πύλην φρουρών,  επιβλέπων.