Για να τελειώνει το ανέκδοτο ....

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

H γραφική πλέον ανθελληνική κουδουνίστρα και ξεδοντιάρα Τελχινιακή ρόμπα, ξαναχτύπησε. Αυτός ο αδαής και άμυαλος Επειός Τελχίνας ...για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι ένας Τελχίνας μας εξηγεί πολλά ο Καλλίμαχος περί Τελχινών.... «φύτρα ...ειδικευμένη στον φθόνο που τρώει τα σωθικά σας». Και είχε απόλυτο δίκιο ο Καλλίμαχος όταν το έγραφε, διότι αυτός ο φθονερός Τελχίνας μισεί κάθε τι ελληνικό.

Αποκάλεσε τον Φίλιππο τον Β "μαλάκα" , διότι δεν πρόσεξε που έβαλε το πουλί του και έτσι η Ολυμπιάδα γέννησε το " μαλακισμένο" της.!! Αχ αυτό το "μαλακισμένο" πόσο σας την έφερε για να προσπαθείτε εδώ και τόσους αιώνες ακούραστα είναι η αλήθεια την λασπολογία προς το πρόσωπο του.

Ποιος είπε στο αλλόφυλο σκοροφαγωμένο σάβανο κατά αρχάς ότι ο Φίλιππος ήταν ο βιολογικός πατέρας του Αλέκου;; Είναι γνωστό στους Έλληνες ότι ο πραγματικός πατέρας του Αλεκάκη ήταν άλλος.!! Και αυτό το γνώριζε τόσο ο Φίλιππος όσο και ο Αλέκος.!! Πατριός του ήταν και δεν είχαν καθόλου καλές σχέσεις μεταξύ τους.

 

Πατέρας του Αλέξανδρου λοιπόν δεν ήταν ο Φίλιππος αλλά κάποιος με το όνομα Δράκων (Der Ako) το γένος Αρκάς.!!! Τώρα το τι σημαίνει το Der Ako δεν είναι της παρούσης . Σημασία έχει ότι καταρρίπτεται το ψέμα περί "μαλάκα" Φίλιππου διότι όχι μόνο μαλάκας δεν ήταν , αλλά ούτε και πατέρας βιολογικός του Αλέκου. Πάμε παρακάτω....

Αποκαλεί πούστη και ξεκωλιάρη κάποιον ο οποίος είχε τελεία ορθοκρισία....και να το εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό. Ο Πλάτων είπε, το όν ανύπαρκτα υπάρχει. Ότι ο Κόσμος μας αντίγραφο κάποιου άλλου είναι (με σύγχρονους όρους είναι προσομοίωση/matrix). Ότι το Σύμπαν ενυπάρχει στην ανθρώπινη ψυχή, οι προβολές τής οποίας (ψυχής) στις αισθήσεις μας συνθέτουν την αισθητηριακή πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε ως Σύμπαν· άρα ολόκληρη η αισθητηριακή μας αντίληψη είναι ψευδαίσθηση, ομοίως δε ψευδαίσθηση είναι ο ολέθριος Χάροντας. Ότι η ψυχή συνεχίζει το ταξίδι της στον Άδη και επιστρέφει μέσα από διαδοχικές μετενσαρκώσεις που διαρκούν χίλια χρόνια. Ότι η γνώση που οι άνθρωποι κατέχουμε δεν είναι η εμπειρία τής ενσάρκωσης αλλά της μετενσάρκωσης, ότι η γνώση είναι ανάμνηση από τον Άδη.

Ότι η Γλώσσα δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα αλλά δημιουργήθηκε και δόθηκε στον άνθρωπο από τον Θεό· ότι η Γλώσσα είναι αιτιοκρατικό φαινόμενο και όχι ανθρώπινο κοινωνιολογικό, επομένως ο Πλάτων εδώ υπονοεί ότι η Γλώσσα είναι κώδικας που υπηρετεί την Ειμαρμένη, ότι η Γλώσσα είναι κι αυτή ενταγμένη στο Αιτιοκρατικό Ολον τής αισθητής εμπειρίας, άρα ο άνθρωπος στερείται παντελώς ελεύθερης βούλησης καθότι το μέλλον είναι απολύτως προδιαγεγραμμένο. Ότι, τέλος, σύμφωνα με τον Πλατωνικό Σωκράτη, το μέλλον μπορεί να προβλεφθεί με απόλυτη ακρίβεια. 

Με λίγα λόγια ΟΛΟΙ οι  Μεγάλοι των Ελλήνων γνώριζαν. Ο Πλάτων, ο Σωκράτης, ο Μέγας Ἀλέξανδρος, ...., όλοι οι Μεγάλοι Έλληνες γνώριζαν. 

Ο Αλέξανδρος κατέκτησε τον κόσμο δίχως ουδέποτε να ηττηθεί, δίχως να χάσει ούτε μία μάχη, δίχως ποτέ να σφάλει στις εκτιμήσεις και τους σχεδιασμούς του. Κυριολεκτικά αλάθητος. Ο Αλέξανδρος διέπλευσε τον Εώο Ωκεανό, δηλαδή τον Ανατολικό Ωκεανό (γνωστό σήμερα με το βλάσφημο όνομα ‘’Ειρηνικός Ωκεανός’’) και κατέκτησε κατ’ εντολήν του Άμμωνα (το Ιερατείο στην Αίγυπτο) την ήπειρο Καττίγαρα (γνωστή σήμερα με το βλάσφημο όνομα Αμερική). Ήταν τέτοιες οι ικανότητές του που υπερέβαιναν το ανθρώπινο. 

Όπως υπονοεί ο Πλούταρχος, ο Ἀλέξανδρος, στα 33 χρόνια του, πέτυχε το αδιανόητο, να κυριεύσει τον κόσμο, όντας αλάθητος γιατί μπορούσε να δει το μέλλον. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αλέξανδρος το Θεϊκό Σχέδιο μπορούσε να διακρίνει στους οιωνούς που με συμπτώσεις ομοιάζουν· οὐδὲν από τα μικρά και συνηθισμένα ο Ἀλέξανδρος εκλάμβανε ως ασήμαντο ή τυχαίο αλλά αυτά ερμήνευε ως σημάδια τού θεϊκού Σχεδίου. (Π ρ ο σ ο χ ή, ορθοπολιτικό σκουπίδι: είναι ο Αλέξανδρος που στην Ιστορία έμεινε ως Μ Ε Γ Α Σ - και όχι εσύ).  

 

Στην Πλουτάρχου Βίβλος “Βίοι Παράλληλοι, Ἀλέξανδρος“ (75.1,2), διαβάζουμε τα εξής. 

 

《 Ὁ Ἀλέξανδρος λοιπὸν, ὡς ἐνέδωκε τότε πρὸς τὰ Θεῖα, υπό την έννοια ότι το Θεϊκό Σχέδιο μπορούσε να διακρίνει σε οιωνούς που με συμπτώσεις ομοιάζουν, ταραχώδης Αυτός έγινε καὶ περίφοβος τὴν διάνοιαν· και κατ' αυτόν τον τρόπο οὐδὲν από τα μικρά και συνηθισμένα ο Ἀλέξανδρος εκλάμβανε πια ως ασήμαντο ή τυχαίο αλλά αυτά – ἀηθώς καὶ ἀτοπα κατά την κοινή λογική – ερμήνευε ως σημάδια ενός ευρύτερου θεϊκού Σχεδίου, άπαντα δε αυτά ως "τέρατα καὶ σημεῖα" ο Ἀλέξανδρος εκλάμβανε (τέρας: το υπερφυσικό, αυτό που παραβιάζει, που υπερβαίνει τους φυσικούς νόμους | σημεῖον: το θεϊκό σημάδι). Και στη λογική αυτή τού Μεγάλου Αλεξάνδρου, την Αυτοκρατορία περιέτρεχαν μάγοι καὶ μαντεύοντες, κι απ' αυτούς μεστὸν τὸ Βασίλειον ήταν, καὶ όλοι αυτοί με ἀβελτερία καὶ φόβο τὸν Ἀλέξανδρο γέμιζαν. Συναφώς, αμάρτημα βαρύτατο η ἀπιστία πρὸς τὰ Θεῖα καὶ η περιφρόνησις Αὐτῶν· τρομερή απ’την άλλη όμως και η δεισιδαιμονία, ήτοι η δοκιμασία του ένθεου ανθρώπου που με τη μορφή οιωνών παντού τον Θεό βλέπει, ακόμη και στα πιο μικρά και συνηθισμένα, αυτά που – ἀηθώς καὶ ἀτοπα κατά την κοινή λογική – ως θεϊκά σημάδια ενός ευρύτερου Σχεδίου ερμηνεύει· κι έτσι η οιωνοσκοπία ρουφάει το μυαλό, όπως το χώμα ρουφάει το νερό. 》

Όσο για την Ολυμπιάδα που την αποκαλεί "μουνόπανο" ο Τελχίνας Επειός ,η Ολυμπιάδα υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες φαρμακίδες της αρχαιότητας, ήταν σκοτεινή μάγισσα. Ο Αλέξανδρος είχε διδαχθεί πολλά από την μητέρα του.. Ο ίδιος είχε θείο χάρισμα να μπορεί να δει το θεϊκό σχέδιο στα ασήμαντα και τα μικρά που με συμπτώσεις μοιάζουν, εξού και Θεοκίνητος και αλάθητος. Ωστόσο...

 

Το να εντοπίζεις το θεϊκό Σχέδιο στα μικρά και ασήμαντα κατά τρόπο που αρνείται να δεχτεί η κοινή λογική, είναι μία τεράστια διανοητική άσκηση που εξωθεί τον άνθρωπο στα όρια τής διάνοιάς του, που απαιτεί, προφανώς, τεράστια επεξεργαστική ισχύ. Ο Πλούταρχος το περιγράφει επακριβώς: δεινὴ ἡ δεισιδαιμονία, δίκην ὕδατος ἀεὶ πρὸς τὸ ταπεινούμενον (Η δεισιδαιμονία ρουφάει τον νου όπως το χώμα ρουφάει το νερό". 

 

Γι'αυτό και ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στα όριά του βρίσκοντας ξεκούραση μόνο στην οινοποσία. Η ίδια δοκιμασία σήμερα , αν και πάλι απαιτεί τεράστια διανοητική επεξεργαστική ισχύ , είναι σήμερα υποφερτή γιατί διαθέτουμε ψηφιακά εργαλεία μέτρησης (εντοπισμού) της Ειμαρμένης. Το να έχεις μάγισσα μητέρα που για τη Γέννησή Σου ενώθηκε με τον Θεό σε συγκεκριμένη ώρα και μέρα είσαι εκ προοιμίου κεχρισμένος με το θεϊκό χρίσμα.

 

Το σίγουρο είναι ότι και τότε ανάμεσα στην ελίτ του πλανήτη, υπήρξε ένας εσωτερικός πόλεμος ιερατείων. Με άλλο ιερατείο ξεκίνησε ο Αλέξανδρος... και στην πορεία με άλλο ιερατείο κατέληξε! Οι δολοφονίες του Παρμενίωνα, Φιλώτα, Κλείτου, Νικόμαχου κ.λ.π. δεν ήταν κάτι που έτυχε... το ποτήρι μάλλον ξεχείλισε και πάρθηκαν σοβαρότατες αποφάσεις, όταν ο Αλέξανδρος πήρε την τελική απόφαση να εκστρατεύσει με 1.000.000 εκ. άντρες, αρχικά προς δυτική Μεσόγειο, Ν. Ευρώπη και Β. Αφρική... ουσιαστικά ήθελε να συνεχίσει κάτω από ελληνική ηγεμονία, το σχέδιο των Δαρείου και Ξέρξη. 

 

Αυτό για κάποιους ήταν ανεπίτρεπτο... Ο θάνατος από δηλητηρίαση του Ηφαιστίωνα, ήταν ο προπομπός του θανάτου του Αλέξανδρου. Από εκεί και πέρα το μίσος των διαδόχων ανέλαβε δράση.