H η δασοπυρόσβεση στην Ελλάδα σταμάτησε το 1998, όταν η κυβέρνηση Κ. Σημίτη αποφάσισε να δώσει την φύλαξη των συνόρων στην αστυνομία και την δασοπυρόσβεση στην πυροσβεστική.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

H η δασοπυρόσβεση στην Ελλάδα σταμάτησε το 1998, όταν η κυβέρνηση Κ. Σημίτη αποφάσισε να δώσει την φύλαξη των συνόρων στην αστυνομία και την δασοπυρόσβεση στην πυροσβεστική. 

Το 1993 και μετά την δασική πυρκαγιά στην νήσο Ικαρία όπου υπήρχαν νεκροί πολίτες, αποφασίστηκε από τον πολιτικό κόσμο να μην ξανά συμβεί ανάλογο δυστυχές γεγονός, έτσι πάρθηκε η πολιτική απόφαση για την οργάνωση της δασικής υπηρεσίας σε δασικό σώμα, όπου θα είχε την φύλαξη των συνόρων, την εσωτερική φύλαξη και ασφάλεια των δασών, των δρυμών, των ποταμών και λιμνών, την λαθροθηρία, των καθαρισμό των δασών (χειμώνα) και την δασοπυρόσβεση (καλοκαίρι). 

Το σώμα θα ήταν ένοπλο με FN στους τομείς της ασφάλειας και φύλαξης, ενώ θα υπήρχε άμεση συνεργασία με την αεροπορία στρατού, και την πολεμική αεροπορία για άμεση μεταβίβαση στα συμβάντα. Ο πρώτος τομέας που ιδρύθηκε άμεσα, ήταν οι αερομεταφερόμενοι δασοπυροσβέστες που έμειναν στην ιστορία ως δασοκομάντος... οι εκπαιδευτές που είχαν έρθει ήταν από τον Καναδά , έτσι ξεκίνησε δοκιμαστικά το 1993 για ένα μήνα το αερομεταφερόμενο τμήμα δασοπυροσβεστών, και το 1994 μπήκε σε πλήρεις εφαρμογή η ανάπτυξή τους, αρχικά ήταν για εποχιακό προσωπικό, και η βασική προϋπόθεση ήταν το απολυτήριο στρατού από ειδικές δυνάμεις, η μεγάλη αντοχή στην αντίξοες συνθήκες, ενώ η εκπαίδευση γίνονταν στο κέντρο ειδικών δυνάμεων. 

Η εκπαίδευση συμπεριλάμβανε, πολύ τρέξιμο, στίβο μάχης, αναρρίχηση - καταρρίχηση από β΄βράχο, τακτικές στα επίγεια μέσα δασοπυρόσβεσης, τεχνική κοπής μεγάλων δέντρων για αντιπυρική ζώνη, και γνώση πρώτων βοηθειών. Από το 1994 μέχρι το 1997 όπου υπήρχαν και έδρασαν οι δασοκομάντος, δεν υπήρχε κανένας νεκρός από δασική πυρκαγιά, δεν υπήρχαν φαινόμενα εκκενώσεως χωριών η αστικών περιοχών, προ της ανικανότητας κατάσβεσης της δασικής πυρκαγιάς. Το 1996 οι αερομεταφερόμενοι δασοπυροσβέστες είχαν φτάσει να αριθμούν τους 400 σε όλη την Ελλάδα, με βασικό κέντρο - βάση στην Πάχη Μεγάρων. 

Το μυστικό επιτυχίας των δασοκομάντος ήταν:

α) η εκπαίδευση, ενώ λειτουργούσαν ομαδικά σε λόχους, η αυτόνομα σε ομάδα, είτε μόνοι τους είτε σε συνεργασία με άλλες επίγειες δυνάμεις 

β) η ταχύτατη μεταφορά τους σε όλη την Ελλάδα, αποκλειστικά με ελικόπτερα, και 

γ) η άδεια να μπορούν να κάνουν αντιπυρική ζώνη στον χώρο της δασικής πυρκαγιάς... κανένας πυροσβέστης, εθελοντής δεν έχει δικαίωμα να κάνει αντιπυρική ζώνη στο δάσος, και να κατασβήνει την δασική πυρκαγιά αφαιρώντας την ύλη. 

Οι δασοκομάντος ιδρύθηκαν και εκπαιδεύτηκαν για να πηγαίνουν εκεί που δεν μπορούσαν να πάνε όλοι οι άλλοι, μακριά από αστικούς η δασικούς δρόμους, ενώ οι τακτικές που χρησιμοποιούσαν ήταν πρωτοπόρες στην Ευρώπη, για τα τέλη του 1990. Ο "ελληνικός" λαός με την ψήφο του, τους δημιούργησε το 1993, και ο "ελληνικός" λαός πάλι με την ψήφο του, τους κατάργησε το 1997... το 1998 όταν το πυροσβεστικό σώμα ανέλαβε την δασοπυρόσβεση υπήρχαν ξανά μετά από το 1993, οι πρώτοι νεκροί δασοπυροσβέστες και πολίτες από δασικές πυρκαγιές.