Mε αυτούς που μπλέξαμε από τύχη υπάρχουμε σαν χώρα.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Mε αυτούς που μπλέξαμε από τύχη υπάρχουμε σαν χώρα.

Ο βοιδοκέφαλος έδωσε στην δημοσιότητα να κοιτά στρατιωτικό χάρτη και εντός στρατοπέδου που απεικονίζει εγκαταστάσεις και λοιπές στρατιωτικές πληροφορίες και σχεδιασμούς και με την ένδειξη ΑΠΟΡΡΗΤΟ.

Πάνε ρε Χαρδαλιά να χορέψεις κάνα ζεϊμπέκικο σε γιορτή κυριών γιατί για παραπάνω δεν είσαι"Σχεδιάγραμμα κλιμάκωσης αποθεμάτων καυσίμων κι σχεδιάγραμμα διάταξης αποθηκών καυσίμων ". Τις συντεταγμένες μην τις δώσεις Θα τις βρουν εύκολα οι Τούρκοι από τα σημάδια στον χάρτη που μοστράρεις. Και ας πούμε κάποια πραγματάκια....

Πρώτος και απαράβατος κανόνας της εξωτερικής πολιτικής, ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ.Η Ελλάδα είναι δομημένη και απόλυτα εξαρτημένη από την “δύση”, μας αρέσει η όχι. Οπότε “ρεαλιστικά”, δεν έχουμε δυνατότητα (τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον), ούτε καν να σκεφτούμε μια αλλαγή προσανατολισμού.Η αλήθεια είναι ότι μέχρι και την εμφάνιση των BRICS+ δεν υπήρχε ούτε το “ερέθισμα” για κάτι τέτοιο.

 

Πάμε λοιπόν όσο ρεαλιστικά γίνεται.

 

Ας αποδεχθούμε αρχικά, ότι αν δεν συνορεύαμε με την Τουρκία, η εξωτερική μας πολιτική και το αρμόδιο Υπουργείο, θα είχε περίπου την ίδια σημασία με το Υπουργείο τουρισμού…Όμως η αμείλικτη και αδιαπραγμάτευτη γεωγραφία δεν αφήνει περιθώρια επιλογών.Με την Τουρκία η Ελλάδα (δυστυχώς) δεν θα πάψει ποτέ να “ανησυχεί”.

 

Η πεποίθηση κάποιων ότι η διαρκής όξυνση στις σχέσεις των δύο χωρών, (με σαφή υπαιτιότητα της Τουρκίας), συντηρείται (αν δεν προκαλείται κιόλας), από το γνωστό βαθύ Αμερικανικό κράτος, που έχει προφανή και απροκάλυπτα συμφέροντα με την οπλική βιομηχανία, ίσως να είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα, ίσως να είναι και ένα σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά.

 

Σε κάθε περίπτωση για να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα, αποδεχόμαστε ότι η Τουρκία είτε κατευθυνόμενα, είτε λόγω μεγαλοϊδεατισμού, είναι και θα είναι μια Εθνική απειλή και ο μόνος τρόπος να την διαχειριστούμε είναι η ισόποση ισχύς… καταστροφής σε περίπτωση πολέμου. Τελεία, παύλα, παράγραφος.

 

Η πολιτική της “κουμπαριάς”, θα ήταν η καλύτερη λύση αν κουμπάρος ήταν η Δανία ή το Λουξεμβούργο…Δεν είναι όμως…

 

Τέλος... Επισημαίνω συνεχώς ότι (δυστυχώς), αυτό το πολιτικό κατεστημένο που μας κυβερνά δεν έχει καμία "διάθεση" να σπάσει αυγά και αν δεν υπάρξει βουητό οργής από τα κάτω, όχι Αιγαίο, αλλά και το Ιόνιο θα μπει σε διαπραγμάτευση...

 

Ξέρετε όμως  πότε θ αρχίσω να ανησυχώ πραγματικά ως προς την Τουρκία;; Μόλις αυτή φύγει από το ΝΑΤΟ και ενταχθεί την επόμενη ημέρα σε μια ανάλογη Ευρασιτική συμμαχία. Τότε θα πω το Αιγαίο είναι σε κίνδυνο. 

 

Μέχρι τώρα ανησυχώ για την οικονομική και ιδιαίτερα την παραγωγική της ανάπτυξη ειδικά τώρα που φαίνεται πως λύνει το ενεργειακό της πρόβλημα και μάλιστα με φτηνή ενέργεια και η οποία σε λίγο καιρό θα αγοράσει εμάς και την ΕΕ ολόκληρη. Μέχρι και το μαντήλι που θα κλάψουμε θα γράφει πάνω made in Turkey.