ΩΔΗ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΣΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ, ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ
...Δεν θα μας έβλεπε κανείς. Μα κιόλας
είχαμεν εξαφθεί τόσο πολύ,
που γίναμε ακατάλληλοι για προφυλάξεις.
Σάρκας απόλαυσις ανάμεσα
στα μισοανοιγμένα ενδύματα·
γρήγορο σάρκας γύμνωμα — που το ίνδαλμά του
είκοσι έξι χρόνους διάβηκε· και τώρα ήλθε
να μείνει μες στην ποίησιν αυτή.
Κ. Π. Καβάφης, Αναγνωρισμένα (Ποιήματα, τ. Β’, 1919-1933, ).
2 σχόλια:
...... δη γαρ τότε Σείριος αστήρ
βαιόν υπέρ κεφαλής κηριτρεφέων ανθρώπων
έρχεται ημάτιος, πλείον δε τε νυκτός επαυρεί.
.....................................
πιόταται τ' αίγες, και οίνος άριστος
μαχλόταται δε γυναίκες αφαυρότατοι δε τοι άνδρες
εισίν, επεί κεφαλήν και γούνατα Σείριος όζει...
ουαλέος δε τε χρως υπό καύματος...
..............
(Τότε δηλαδή ο αστήρ Σείριος ήπιος έρχεται
την ημέρα υπέρ τας κεφαλάς των σαρκοτραφών ανθρώπων
και το πλείον της νυκτός καρπούται.)
( .... παχύταται και αι αίγες και ο οίνος θαυμάσιος
αι δε γυναίκες φαρωμέναι, οι άνδρες αποχαυνωμένοι
επειδή κεφαλήν και γόνατα ο Σείριος ζεματίζει
και το δέρμα των από τον καύσωνα αφυδατωμένο.)
(ΗΣΙΟΔΟΣ, Έργα και ημέραι, 414, 585.)
Η άκρη της τρομεράς γνάθου του αστερισμού του Κυνός συνοδεύεται από ένα άστρον που υπέρ παν άλλο λάμπει με φλόγα φοβεράν και οι άνθρωποι το ονομάζουν Σείριο. Όταν ανατέλλει με τον ήλιον, τα δένδρα δεν τον εξαπατούν με την αδύναμο δροσιά του φυλλώματός των. Διότι με το οξύτατο βλέμμα του διαπερνά τις γραμμές του και σ' άλλα δίδει δύναμι ενώ άλλα τα μαραίνει με το γαύγισμά του.
(Αράτου Σολέως: Φαινόμενα Εκδόσεις LOEB)
Δημοσίευση σχολίου