ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος (Δ7 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ( Δ7 ) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

1)  Κατά μιαν έννοιαν ο εγωισμός, ο θρησκευτικός πρωτίστως είναι ο έμφυτος εν ημίν νάρκισσος, το αληθές προπατορικόν αμάρτημα. ένα είδος κακοήθους δαιμονοληπτικού ερωτισμού μη ευκόλως αναγνωρισίμου.

2) Συνεργοί του και τα κακοήθη, μολυσματικά παρασιτικά πνεύματα, περιπλανώμενα στοιχεία και δυνάμεις-δαιμόνια του κατωτέρου υποαστρικού και γηίνου κόσμου.

2) Ο μεμειγμένος και ρευστός κόσμος της γενέσεως αρέσκεται έλκειν και αναμειγνύειν ατάκτως και αδιακρίτως τα πράγματα. Αλλά οι αιώνιοι αμετακίνητοι νόμοι της δημιουργίας περιπολούν και περιφρουρούν ακοιμήτως πάντα κι εκεί.

3) Η θρησκεία εξυπηρετεί μεγάλως το πολιτικοιοκονομικό σύστημα εξουσίας αλλιώς δεν θα της επετρέπετο καν υπάρχειν. Εκπλένει τας αμαρτίας του όπως κι εκείνο αμοιβαίως τας ιδικάς της. Στο τέλος ενοχαί και ποιναί πέφτουν στους αφελείς και δουλοπρεπείς πιστούς και εις δόξαν των ουρανών.  

4) Έως τα πενήντα του ο ανήρ σκέπτεται κυρίως με το γενετήσιο κεφάλι. Και το οποίον μετά την κάμψι του ¨παραδίδει¨ στην επάνω κεφαλή ανίκανο  να βγάλη τα γεράματα πέρα. Αν υπάρχει φυσικά αυτό το επάνω ή τέλος π΄ντων ό, τι έχει απομείνει απ’ αυτό.  

5) Χρίσμα για φήμη, αξιώματα και χρήματα, μόνο αν πάροις το κωλογαμημένο σοδομημένο στίγμα. Ο νάρκισσος στο τέλος με τον κώλο βουλιάζει στο τέλμα της συναισθηματικής του λίμνης και πνίγεται.  Καμιά Λευκοθέα για τους ψωνισμένους και φαντασμένους.

6) Νάρκισσος και Σίσυφος, ιδού ο άνθρωπος.  ευλογημένος ομώς και κατηραμένος, καταδικασμένος γενέσθαι από δυνάμει, ενεργεία θεός, μετά από πόσους, ποιος ξέρει, θανάτους και άθλιες ζωές.

7) επανακυλώντας τον λίθον της Πύρρας και του Δευκαλίωνος, την ποινήν των  σωματοποιήσεων αυτού, ξανά και ξανά, μέχρι την ολυμπίαν κορυφήν της Ηρακλείου αυτοαποθεώσεώς του!  Όπου ηρωισμός Σίσυφος, όπου ηρωίνη νάρκισσος.

8) Πού το κακό;  Το κακό είναι η σκιά, το φάντασμα του καλού. Αλλά το πλήθος αρέσκεται τας σκιάς λατρεύειν και τα φαντάσματα ερωτεύεσθαι των ναρκισσιστικών του ουτοποιών.

9) Ου δύνασαι και το δυσί κυρίοις δουλεύειν. Ή για την πατρίδα, το γενικό αγαθό ή για το αρρωστημένο εγώ σου και την φατρία σου. Του κοινού αγαθού ταμίας η πατρίς, του ατόμου δε και της φατρίας η ¨παρτίς.¨

10) Αφού και οι θεοί, οι ημέτεροι πατέρες, στρατιωτικοί ουράνιοι είναι κι αυτοί εις την ιεράν υπηρεσίαν τεταγμένοι του αγαθού κοσμικού σκοπού. απεσταλμένοι της πιο υψηλής ηθικής και φιλανθρώπου ιδέας.

11) Γι αυτό κι εκείνος αγανακτών όποτε ασεβώς εχριστοπανάγιζε τα κακώς κείμενα, οιονεί κτυπών τον τοίχον ώστε ακούειν τα ποντίκια το έκανε. αφού κρύβει κι εξαγιάζει όλους τους διαόλους αυτή η προσχηματική, υποκριτική, λαϊκή πίστις και ευσέβεια.

12) Κάτι πιο προσγειωμένο, προσιτό και ελληνοπρεπές από το ¨προσεχώς εδώ ανάστασι νεκρών¨ ίσως επειγόμεθα. Γιατί όχι επάνοδο σχολικής ποδιάς ή της αρχαιοελληνικής Γραμματικής Τζαρτζάνου και ελληνοκεντρικής εγκυκλοπαιδείας ¨Ηλιος;¨   

13) Φοβερά και τα μεταφυσικά δάνεια, αυτή η τόση ουράνια δυσαπορρόφητος σωτηριολογική  προσφορά. Ένα σωτήρα γαρ μας έστειλε ο Πανάγαθος, αιώωωνες τώρα, που ακόμα να ξεχρεώσωμε τους τόκους. Ψέματα;  

14) Θαυμαστής ών των σοφών πτήσεων της ανδρικής φύσεως και της πρακτικής σοφίας των γυναικών μισώ ό,τι προσβάλλει την πρωινή μου αισθητική. Απεχθάνομαι και τους ημιμαθείς υποκριτάς της αγάπης,,

15) Να μου μιλάς για θρησκεία αγάπης ενώ μισείς όποιον σκέπτεται και μιλά τα θρησκευτικά διαφορετικά από σένα, τί μυαλό μύλος είναι αυτό, άγρια και άγια σωρός κουβάρι;   

16) Ως πότε ξένοι στον τόπο μας, ως πότε όμηροι μιας ξένης παιδείας και θρησκείας, τροχοπέδη αντί για πτερά στα πόδια μας;

17) Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος αλλά και με εθνική ανάτασι, γόητρο, υπερηφάνεια και ενθουσιασμό, το κοινό των πολιτών ιερό ηθικό κεφάλαιο.

18) Αυτογνωσία, ανθρωπογνωσία, ελληνογνωσία, θεογνωσία. Και αυτοσέβεια, ανθρωποσέβεια, ελληνοσέβεια, θεοσέβεια. Επειδή ευ ζην σημαίνει πάντα να λάμπεις.

19) Αλλά ο επικρατήσας δυστυχώς από εκχριστιανισθείσης αρχαίας Ρώμης ελληνογενοκτονικός εβραιομονοθεϊστικός εθνομηδενισμός κατώρθωσε σήμερον:

20) το δια τους μεν εν Ελλάδι Έλληνας ανθελληνικήν παιδείαν έχειν, δια δε τους πολυπληθεστέρους εκτός αυτής το μη πατρίδα ελληνικήν κατέχειν. Αλλά μια σπίθα χρυσής μνήμης αρκεί αναστυλώσαι την αρχαία αρετήν.