Πριν ακριβώς 100 χρόνια σαν σήμερα, ώρα 3.30μμ, υπογράφτηκε η Συνθήκη της Λωζανης. Αυτή που επέτρεψε στην στρατιωτικά ηττημένη Ελλάδα του 22 να βγει κερδισμένη λόγω της διπλωματικής εξυπνάδας του Ελευθέριου Βενιζέλου και που τώρα ο Ερντογάν και το βαθύ κράτος της Τουρκίας θέλει διακαώς να την αλλάξει ή και να την ακυρώσει.
Την ίδια Συνθήκη, την μόνη που ακόμα επιβιώνει από την εποχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, που και κάποιοι από την από εδώ πλευρά του Αιγαίου (Σημίτης και σια, Καϊρίδης et all, ορισμένοι χτυπημένοι γραφικοί δήθεν πούροι αριστεροί, το Σημιτιστάν εν γένει με μια λέξη) λένε "why not, οι Συνθήκες είναι να αλλάζουν δια του ρεαλισμού".
Εκτός από τις γνωστές ανταλλαγές πληθυσμών κλπ και όσα άλλα ρεαλιστικά έληξαν και με την επόμενη συνθήκη του Μοντρε, η συνθήκη της Λωζάνης περιελάμβανε και:
Την παραχώρηση των Δωδεκανήσων στην Ιταλία (μας παραχωρήθηκαν μετά τον Β Παγκόσμιο βάσει και αυτής της Συμφωνίας της Λωζάνης)
Με το άρθρο 23 την παραίτηση της Τουρκίας από κάθε δικαίωμα της επί της Κύπρου (η συνθήκη του Λονδίνου του 59 της αναγνώρισε δικαίωμα εγγυήτριας δύναμης αλλά όχι εδαφικά δικαιώματα, πάλι βάσει αυτής της Συμφωνίας).
Έθεσε τα όρια του σημερινού Τουρκικού κράτους, που με αυτή την Συνθήκη έχανε όλα τα δικαιώματα που είχε στις Οθωμανικές επαρχίες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Αυτά τα δικαιώματα που προσπαθεί να νεκραναστήσει τώρα ο Πούτιν για να ικανοποιήσει τα δικά του νεο-αυτοκρατορικά σχέδια στην περιοχή μέσω της οικονομικής διείσδυσης της Ρωσία στην Τουρκία μετά τις "κυρώσεις" που της επιβλήθηκαν λόγω του Ουκρανικού.
Ο Ερντογάν ξέρουμε τι θέλει τώρα. Παζάρι μετά την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, μικρών και μεγάλων, (που ουσιαστικά πέτυχε με την ανοχή του Μητσοτάκη) για να συμβιβαστεί τελικά με ότι κερδίσει.
Πχ στην χειρότερη για την Τουρκία, μια συνεκμετάλλευση της περιοχής που τον άφησε ο Μητσοτάκης να γκριζάρει νότια του Καστελόριζου το καλοκαίρι του 20 έκτασης 94.000τετρ χιλιομέτρων και στην ουσιαστική κατοχύρωση του σήματος TurkAgean σε όσα αποστέρησε η Συνθήκη της Λωζανης από τον ανατολικό μας γείτονα. Δηλαδή και την διαρκή ομηρία από την Άγκυρα της Κύπρου (που πλέον αναφέρεται μόνο με γεωγραφικές συντεταγμένες στα επίσημα ΝΑΤΟικά κείμενα λόγω της "τύφλας" των Δυτικών στην παγκόσμια γεωπολιτική συγκυρία), αλλά και τον έλεγχο στις ροές της ενέργειας από τα κοιτάσματα της περιοχής και της Μ. Ανατολής προς την Ευρώπη (για λογαριασμό άλλων, όπως η Γερμανία, η Ρωσία, το Καταρ κλπ).
Τι ακριβώς προτείνεται από αυτά τα να διαπραγματευτούν οι ρεαλιστές του "Why not", ξέρει κανένας να μας πει;;
1 σχόλιο:
Μιά μικρή συμπλήρωση κ.Λύκαστρε..
Σ'ότι αφορά την επιρροή σε Μ.Ανατολή και Β.Αφρική (και Βαλκάνια), και οι τέμοκρατς των ΗΠΑ και το Ισραήλ , και η Γερμανία συνεπικουρούν στην επανάκτηση της από τον Ερντο.
Ξενοδόχωφ
Δημοσίευση σχολίου