ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (82)

ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (81)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

 

Κάποια χρόνια, πέρασαν κι από δω, πολιτικά αερόστατα, δημοσκοπικαί φούσκαι.

Η βουλευτική ασυλία της κόκκινης πανούκλας. Κωμικοτραγικοί κλόουν της ερπετικής ατζέντας.

Με τόσους δημοκρατικούς μνηστήρες και το παίζει, (για  πόσο ακόμα;), πιστή στον λαό Πηνελόπη!  

Ήξερε όλη την αρχαία γραμματική. Τι αχίλλειος πτέρνα, τι  δούρειος ίππος...

Ολίγον λογικός, ολίγον τίμιος, συντηρητικός, πατριώτης, αντικόκκινος. Γράψε φασίστας.

Μα όταν χαθή η συλλογική, εθνική τιμή ξεχειλώνει και η προσωπική ντροπή.

Αδιαχώρητο στο αφόρητο. Από το ¨νενικήκαμεν¨ εις το ¨ξεμεμείναμεν.¨  

Στην βιβλιοθήκη, χάρτινοι τάφοι, αχαρτογράφητη ψυχή.

Κάθε λέξις ένα παράθυρο στην ουσία, μια τρύπα στα σύνορα.

Εκεί που ο κόσμος καίγεται και λιώνουν τα σημεία.