Κούπες - Ζάντα

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Το έπαιζε ο γείτονας στην διαπασών....Ζάντα αυτοί , Ζάντα και εγώ...και είπα να σας το ανεβάσω. 

Με πιάνει πάλι αυτός ο κόμπος στον λαιμό,
αυτό που χρόνια να εξηγήσω δεν μπορώ,
όταν σαλεύει η καρδιά και το μυαλό
και νιώθω μόνιμα να πέφτω στο κενό
Θυμάμαι φράσεις που υποσχέθηκαν πολλά,
και κάπως έτσι ξεγελάστηκε η καρδιά,
κι έμειναν άπειρες πληγές στη μοναξιά
κι άντε να κλείσω όσες ανοίγουν ξαφνικά

Βάλε να πιω πάλι να ξεχαστώ πάλι,
πόσες φορές μου είπες για πάντα,
βάλε να πιω πάλι, βάλε πόνο
μη σταματάς μόνο,
δε φεύγω αν δε γίνω ζάντα
και πάλι ζάντα...

Με πιάνει πάλι αυτός ο φόβος ο γνωστός
τη μια σαν δαίμονας, την άλλη σαν θεός
δεν ξεχωρίζω το σκοτάδι απ το φως,
λες και μου γνέφει ο χειρότερος εχθρός
Ψάχνω να βρω έναν τρόπο να συγκεντρωθώ
μα δεν μπορώ έχει σκαλώσει το μυαλό
κι ίσως να είναι ένα παιχνίδι όλο αυτό
που έχω αντίπαλο τον άλλο μου εαυτό