Η κατάσταση στη Βόρεια Αφρική θερμαίνεται. Η Αίγυπτος, η Γαλλία, η Ρωσία, καθώς και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, που τους υποστηρίζουν σε αυτό το θέμα, είναι έτοιμες να μπούν στον αγώνα για τη «κληρονομιά της Λιβύης» εναντίον της Τουρκίας και του Κατάρ, που εντάχθηκαν σε αυτήν. Ταυτόχρονα, η άτυπη συμμετοχή του Κρεμλίνου σε αυτή τη σύγκρουση περιορίζεται σταδιακά, αφήνοντας μας στη σκιά σε ότι έχει σχέση με το πεδίο πληροφοριών. Τώρα τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αποκαλούν το Παρίσι και το Κάιρο τους κύριους αντιπάλους της Άγκυρας.
Μετά την εισβολή του ΝΑΤΟ, αυτή η κάποτε ευημερούσα και πλούσια σε υδρογονάνθρακα χώρα καταστράφηκε και χωρίστηκε σε πολλές «πολιτικές» και φυλετικές ενώσεις. Γύρω από αυτήν την επικράτεια, τα αντικρουόμενα συμφέροντα πολλών εξωτερικών παικτών ήταν αλληλένδετα.Η
ισορροπία εξουσίας όμως αλλάξε δραματικά υπέρ της ένωσης της "επίσημης" κυβέρνησης της Τρίπολης με την παρέμβαση του «Σουλτάνου» Ταγίπ. Αυτός ο συνασπισμός νίκησε τον συνασπισμό του Haftar και οδήγησε τον στρατό του πίσω στα ανατολικά της χώρας. Όμως οι «χορηγοί» του οικοπέδου δεν μπορούν πλέον να επιτρέψουν τη νίκη τους. Έτσι, η γειτονική Αίγυπτος έλαβε άδεια από το κοινοβούλιο της Λιβύης και τους φύλαρχους της Λιβύης για την αποστολή στρατευμάτων.
Aς δούμε όμως και τον ρόλο της Γαλλίας, και γιατί η Τουρκία την θεωρεί εχθρό. Πιστεύεται ότι η Γαλλία υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πετρελαϊκών της στη Λιβύη, όπου προσπαθεί να «μετακινήσει» ανταγωνιστές από την Ιταλία....και την Τουρκία.
Στην πραγματικότητα, όλα είναι πολύ πιο σοβαρά για την Γαλλία από ότι φαίνονται. Στην Αφρική, παραμένουν 14 πολιτείες που ήταν πρώην γαλλικές αποικίες. Η Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία τους «άφησε τους να φύγουν» επισήμως, αλλά στην πραγματικότητα διατηρεί τον έλεγχο πάνω τους μέσω ενός μοναδικού χρηματοοικονομικού και νομισματικού συστήματος. Υπάρχουν 14 χώρες της Δυτικής και Κεντρικής Αφρικής (Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Ακτή Ελεφαντοστού, Μάλι, Νίγηρας, Σενεγάλη, Τόγκο, Καμερούν, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Γουινέα Μπισσάου, Ισημερινή Γουινέα, Τσαντ, Κονγκό- Η Μπραζαβίλ και η Γκαμπόν) διατηρούν τα εθνικά τους αποθέματα στην Γαλλία στην Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας. Εκτιμάται ότι η Γαλλία κρατά τώρα σχεδόν 500 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο από τα χρήματα των αφρικανικών χωρών στο ταμείο της και θα κάνει οτιδήποτε για να τα κρατήσει. Επιπλέον, οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα.
Στην πραγματικότητα, η Γαλλία ανάγκασε τις πρώην αποικίες της - χώρες CFA - να τοποθετήσουν το 65% των αποθεματικών τους σε ξένο νόμισμα στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, συν ένα άλλο 20% για χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις, αφήνοντάς τους έτσι πρόσβαση μόνο στο 15% των δικών τους χρημάτων. Εάν χρειάζονται περισσότερα πρέπει να δανειστούν τα δικά τους χρήματα από τη Γαλλία σε εμπορικές τιμές. Έτσι, αυτά τα αφρικανικά κράτη είναι Γάλλοι φορολογούμενοι, αλλά οι πολίτες τους δεν είναι Γάλλοι και δεν έχουν πρόσβαση σε δημόσια αγαθά και υπηρεσίες που βοηθούν να πληρώσουν τα χρήματά τους. Γνωρίζουν οι Γάλλοι ότι ζουν από τον πλούτο των αφρικανικών χωρών και το κάνουν εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα;; Και αν ξέρουν, νοιάζονται καθόλου;;
Η Γαλλία ήταν που πίεσε έντονα για παρέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη εναντίον του Muammar Gaddafi. Ο στόχος ήταν να ανατραπεί η προσπάθεια του Καντάφι να δημιουργήσει ένα χρυσό αφρικανικό νόμισμα για να αντικαταστήσει τη Γαλλία ως κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή.
Τα αποθέματα χρυσού και αργύρου του Καντάφι υπολογίστηκαν σε 143 τόνους χρυσού και παρόμοια ποσότητα σε ασήμι: περισσότερο από αρκετό για να αποτελέσουν τεράστια απειλή για το γαλλικό φράγκο CFA. Η Λιβύη ΔΕΝ είναι μια φτωχή χώρα....
Τον Μάρτιο του 2008, ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ είπε: «Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία θα πέσει στην τάξη μιας τρίτης παγκόσμιας δύναμης». Ο προκάτοχος του Chirac, François Mitterrand, προφήτευσε το 1957 ότι: «Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία δεν θα έχει ιστορία στον 21ο αιώνα».
Η διατήρηση του ελέγχου της Αφρικής είναι ζήτημα ολόκληρου του μέλλοντος της Γαλλίας. Και έρχεται η Τουρκία με το «νεο-οθωμανικό» πρόγραμμα της, να αλλάξει τα δεδομένα.!!
Αποδεικνύεται ότι η Λιβύη είναι μόνο η αρχή, το κλειδί για μια μεγάλη αναδιανομή του πλούτου «αφρικανικής πίτας». Στο Παρίσι, αυτό είναι καλά κατανοητό, οπότε ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει ήδη γίνει σχεδόν προσωπικός εχθρός για τον Εμμανουήλ Μακρόν.Για αυτό και γίνεται σαφές ότι για την Τουρκία δεν είναι πλέον εχθρός η Ρωσσία (ουδέποτε ήταν) αλλά το Παρίσι και η Γαλλία είναι ο κύριος αντίπαλος της Τουρκίας για τη Λιβύη. Η Γαλλία δεν μπορεί να κάνει πίσω στην Λιβύη γιατί μπορεί κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, εάν χάσει την Αφρική.!!
Όσον αφορά τη ρωσική συμμετοχή σε αυτή τη διεθνή σύγκρουση, οι εντολές που έδωσε το Κρεμλίνο είναι σαφείς...η ομάδα "Wagner" θα φρουρεί τις λιμενικές υποδομές πετρελαίου και αεροπορικές βάσεις, από όπου απογειώνονται τα αεροσκάφη "άγνωστης αεροπορίας". Υπάρχουν άλλοι για τους οποίους η ήττα του «Σουλτάνου» είναι πολύ πιο σημαντική , και θα κάνουν πολλά χωρίς όμως να φαίνονται.
Υ.Γ Δείτε και στον χάρτη της φωτογραφίας την προνομιακή θέση που βρίσκεται η Λιβύη ...έχει μπροστά της ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου