ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (197)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (197) 

1) Επιρ. οσονούπω. Δηλαδή;  

2) Ουσ. κόλαφος (ο): η ετυμολογία του.        

3) Ουσ. βάθος και βάραθρον (το) πώς ετυμολογούνται;

4) Το ρ. ¨γουστάρω¨ αρχαιοπρεπώς.

5) Ο κάτοικος πόλεως πώς λέγεται ακριβώς εις την αρχαίαν αττικήν διάλεκτον;

6. Επιρ. ανυπερθέτως: τα συνθετικά του.  

7) Επιθ. ευπαρουσίαστος (ο,η): Τα συνθετικά του.    

8) Ουσ. ευχέρεια (η): τα συνθετικά της κι η ερμηνεία της.     

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (196) ΕΔΩ.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος:

1) οσονούπω < όσον + ου + πω: = χυδαϊστί, όπου να ΄ναι.

2)  ουσ. κόλαφος (ο) < κλώ (πρβ. και ρ. κλωτσώ, πρβ. ηχομιμητικόν ¨κλαπ¨) + απ(-τω)-φή > αφή = κοινώς ο ηχηρός μπάτσος.

3) βάθος < βυθός + ρεύμα. βάραθρον: βυθού θρόνος.

4) γουστάρω < στέργω (ουσ. στοργή.)

5) όχι πολίτης απλά αλλά ¨πολισιούχος¨ ήτοι ο διαμένων μονίμως εις την πόλιν.  

6) ανυπερθέτως < άνευ + υπέρ + θέτω = χωρίς αναβολή, υπέρβασι ορισθέντος χρόνου.

7) ευπαρουσίαστος < ευ + παραουσία = ο έχων καλό, ευγενές, εμφανίσμο παρουσιαστικό, εμφάνισι.

8) ευχέρεια < ευ + χέρι, χειρίζομαι = η εύκολος διαχείρισι.