ΠΟΛΙΤΗΣ Β΄: Πόθεν έρχεσαι, πατριώτα; Φανάρι θερινό κρατώντας, μεσημεριάτικα;
ΠΟΛΙΤΗΣ Α΄: Μύκονος μεριάθεν.
Π.Β΄. Χα! Γι αυτό τρέμει το φαναρόφως σου.
Π.Α΄. ΄Όντως φυσάει πολύ εκεί. Όλα κουνιούνται. Η διεθνώς ηγαπημένη των κουνιστών.
Π.Β΄. Κι ανακατώνει και διαολομπερδεύει τα φύλα όλα.
Π.Α΄. Ευτυχώς εγώ δεν… Το φανάρι μου μόνο.
Π.Β΄.Το κανονικό είναι αυτό. Το ωδικό πουλί να κουνιέται, όχι το κλουβί.του. Αθήνα μένεις;
Π.Α΄. Αθήνα, Λυκαβηττό.
Π.Β’. Ωραία είναι.
Π.Α΄. Ωραία, ναι. Θυμίζει αρσενικό του παλιού καλού καιρού.
Π.Β΄. Πού κολλάει αυτό;
Π.Α΄. Εγώ το κάνω και κολλάει. Είμαι ευρεσιτέχνης φιλόλογος.
Π.Β΄. Αυτή η εποχή όλο με ξαφνιάζει. Όλο νέα επαγγέλματα ξεφουρνίζει.
Π.Α΄. Και νέα δημοκρατικά βίτσια.
Π.Β΄. Δημογαμοκρατία.
Π.Α΄. Ροδελοκρατία.
Π.Β΄. Και πού αν ίδοις..Μέχρι και την Βουλή πουστοσημαιοστόλισαν.
Π.Α΄. Καιρός ήτο.
Π.Β΄. Πώς;
Π.Α΄. Και πώς συνέβη το μοιραίον; Πήγε Μύκονο και κόλλησε;
Π.Β΄. Προφανώς;
Π.Α΄. Είναι το κουσούρι αυτό της σοδομικής εποχής.
Π.Β΄. Ποιο;
Π.Α. Το αρχιροδέλες οδηγείν ροδέλες.
Π.Β΄. Η δημοκρατία έχει γούστο.
Π.Α. Έχει π…ούστο, ομογούστο.
Π.Β΄. Χα, χα..
Π.Α. Για τον λούτσο.
Π.Β΄. Ει και την Σόλωνος περιπατών, παγανικώς ωραία τα λες.
Π.Α΄. ΄Είμαι ομοφοβικός;
Π.Β΄. Ομόψογος μάλλον. Συνέχισον.
Π.Α΄. Λοιπόν. Η αγάπη έχει υπερεκτιμηθή και από την θρησκεία της ροδέλας καπελωθή. Η φιλοσοφία θα σώσει τελικά τον κόσμο, εάν ευοδοθή, και ο αστρολάβος των θεών.
(Αμήχανα προσπαθών καταλαβείν επαναλαμβάνων α σ τ ρ ο λ ά β ο ς...) Μάααλιστα...
Π.Α΄. Η φιλοσοφία του σώζειν χωρίς και μετέπειτα τον άνθρωπον αυτόν σκλαβώνειν, με παπάδες και θρησκογλυκόλογα που ξεμυαλίζουν και κλέβουν τις ψυχές όπως ο πονηρός εραστής της παρθένας το αγνό φιλί.
Π.Β΄. (Σαστισμένα.) Τι, τι εννοείς;
Π.Α΄. Το μέτρο σώζει, το εν μέτρω, το μεταξύ στερήσεως και απληστίας επιθυμείν, κατέχειν και ζην. Αμαρτία εκ του αμετρία προέρχεται.
Π.Β΄. Ω, από τον τρίτο όροφο στα βαθιά της πισίνας με πετάς.
Π.Α. Ξέρεις κολυμβάν;
Π.Β΄. Όλο το συμβάν.
Π.Α΄. Τότε δεν κινδυνεύεις.
Π.Β΄. Λοιπόν;
Π.Α΄. Κατάλαβες;
Π.Β΄. Όχι, αλλά όπως τα ψαλτικά στην εκκλησία, ουκ εννοώ αλλά μου αρέσκουσι.
Π.Α΄. Εγώ τα κατανοώ και μοι απαρέσκουσι. Πειράζει;
Π.Β΄. Όχι. Αλλά συνέχισε.
Π.Α΄. Πάλι καλά. Ούτε καλογεραγαμία μήτε πολυγυναικοδουλία αλλά συζυγία. Φερστέεν; .
Π.Β΄. Νιχτ;
Π.Α΄. Ούτε και τα παρακάτω τότε. Μα για τους ακροατάς ημών λέξω αυτά και για τον ξεροκέφαλο εαυτό μου.
Μμμμ οι παρά φύσιν, καθ’ έξιν δευτέραν φύσιν έρωτες (ομοφύλ.., παιδοφιλ., αιμομειξία, κατ’ εξακολούθησιν βιασμοί και μοιχεία).ως ενέχοντες το εμμονικόν, άπληστον, ανικανοποίητον και βίαιον στοιχείον τροφοδοτούν ακραία αυτοκαταστροφικά πάθη, Ερινύες, έλεγον αν αυτά οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. ¨Μηδένα προ του τέλους κρίνον.¨
Π..Β΄. Αυτό η πορνοφαντασία μου το έπιασε αμέσως. Βλέπε λ.χ. τέλος βίου Ταχτσή, Κουμανταρέα, Σεργιανόπουλος και τόσον άλλων επωνύμων δυστυχώς. Αλλά το άλλο δεν καταλαβαίνω.
Π.Α΄. Το ποίον;
Π.Β΄. Δεν φοβείσαι;
Π.Α΄. Γιατί;
Π.Β΄. Επειδή ο κόσμος είναι κακός και πλήρης κακών και επί πλέον ο κόσμος αυτός σοδομοκρατείται και σατανοκρατείται από χιλιετιών.
Π.Α΄. ¨Θάρσει. Ταληθή λέγων ου σφαλή ποτέ.¨
Π.Β΄. Τα είπασι και κάτι άλλοι αρχαίοι σοφοί αυτά, αλλά έκτοτε τους ετάπωσαν το στόμα οριστικά κι έχουσι έκτοτε δυο χιλιάδεν χρόνια να ξαναμιλήσουν.
Π.Α΄. ¨Βίος ανεξέταστος ου βιωτός ανθρώπω.¨
Π.Β΄. Καλά καλά, και κάποιος άλλος έλεγε τέτοια και μετά ήπιε σχέτο κώνειο και μετά ένας άλλος έμεινε σύξυλος και του έκαναν παρέα μόνο κάτι κρεμασμένες μαζί του ελεεινές κουκουβάγιες.
Π.Α΄.¨ Ελευθερία ή θάνατος¨, ουδείς δε αθάνατος!
Π.Β΄. Κι εγώ ξέρω αυτό: ΄Ήν εγγύς έλθη ο θάνατος, ουδείς βούλεται θνήσκειν.¨Υποθετικός λόγος τετάρτου είδους.
Π.Α΄. Δεν ενεβάθυνες στον αθάνατο πυρήνα της ελευθερίας γι αυτό. Γιατί όποιος ενεβάθυνε αντικρίζει τον τιμημένο θάνατο περιφρονητικά και αγέρωχα όπως η αθανασία την θνητότητα.
Π.Β΄. Τι ζητάς και αγαπάς, αγαπητέ μου; Με συνεκίνησες.
Π.Β΄: Και τι πρόβλημα έχεις;
Π. Α΄: Αγάπησα τρελά την μαντάμ Μέρκελ.
Π.Β΄. ΄Ω συμφορά! Και. πως σού συνέβη αυτό;
Π.Α΄ Κεραυνοβόλα. Αλλά άκουγα συνέχεια ΕΡΤ και Βουλή.
Π..Β΄: Είσαι για επείγοντα δηλαδή.
Π.Α΄. Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; .
Π.Β΄. Προκεχωρημένη ηθική σήψις. Λυπάμαι αλλά νομίζω είναι αργά πια για όλα.
Π.Α΄. Χα. Μήπως υπάρχουν και χειρότερα.
Π.Β΄. Χειρότερα;
Π. Α΄. Η γυναίκα μου για παράδειγμα.
Π.Β΄. Η γυναίκα σου;
Π.Α΄. Αγάπησε τον Σόιμπλε.
Π.Β΄. Μη μου είπης!
Π.Α΄. Αφού ηγόρασε και αμαξίδιον αναπηρικό για συμπαράστασι.
Π. Β΄. Άλλο τούτο.
Π.Α΄. Και πήρε κι ένα Ντόπερμαν, θεός αν σε φυλάττοι.
Π.Β΄. Το ντόπερμαν πού κολλάει.
Π.Α΄. Γιατί οι γερμανοί ως καλλιεργημένοι κτηνολάτραι θέλουσι το καλό μας. .
Π.Β΄. Μήπως ήθελες ειπείν κτηνοβάται;
Π.Α΄. Γιατί κακό είναι;
Π.Β΄. Σύ είπας.
Π.Α΄. Α μπαα! Δημοκράτης είμαι ουχί κτηνοβατοφοβικός.
Π.Β. Είπα κι εγώ. Δημοκρατία της μπύρας Χένικεν και βουλή Λίντλ άλλωστε έχομεν, χαρά εν όλω τω κόσμω .
Π.Α΄. Δηλαδή;
Π.Β΄. Με μια Κάιζερ καταργείς όλα τα διακριτικά διπόδων και τετραπόδων. Όλοι δημοκρατικά ζώα είμεθα. Ένα μεγάλο ζουγκλοκρέβατο, προτεκτοράιχ. . Νομίζω;
Π.Α΄. Χμ! Άκου τώρα οικογενειακές ιστορίες, μεγάλε μου: ¨Ράους, ράους¨ αυτή, ¨Γιαβόλ κομαντάτ¨ εγώ. ¨Ντόιτσε ύμπέρ άλλες¨ αυτή. ¨Άλλες ντόιτσες πουστ¨ εγώ και πάει λέγοντας, χα, χα...
Π.Β΄. Σύνδρομο της Αμαζόνος μήπως;
Π.Α΄. Ωχ, ¨και μαζί και μόνος, ίδιος ειν’ ο πόνος.¨ κατά τον λαϊκόν βάρδον.
Π.Β΄. Δημοκρατική αφέντρα;
Π.Α΄. Δεν κρατάει βουκέντρα.
Π.Β΄. Πώς δεν σού λέει και ¨Χάιλ Χίτλερ.¨
Π.Α΄. Ξεπερασμένο, μπανάλ, έτσι λέει η πρεσβεία.
Π.Β΄. Ποια πρεσβεία;
Π.Α΄. Η Γερμανική βουλή.
Π.Β΄. Ποια γερμανική βουλή;
Π.Α΄. Το βαθύ εν Ελλάδι γερμανικό κράτος από εποχής θανάτου Καποδίστρια και εντεύθεν, αγράμματε; Εννοείς; Σπρέχεν ζι ντόιτς;
Π.Β΄. Μα Ελλάδα πατάμε. Ελληνική βουλή δεν έχομε; Θα με τρελάνης;
Π.Α΄. Φωνή μεν ελληνική, βούλησις δε πρεσβείας γερμανικής.
Π.Β΄. Ορίστε;
Π.Α΄. ¨Χείρες Ησαύ, φωνή δε Ιακώβ.¨ εβραιόπιστε!
Π.Β΄. Μάχη για τα πρωτοτόκια; .
Π.Α΄. Όχι για τα μνημόνια. Έτσι λέει η συμβία μου. ¨Τα λεφτά, τα λεφτά, τα εκατομμύρια πού πήγανε; τα πήραν όλα οι γερμανοΕβραίοι και ΓΑΠοξεμείναμε…¨ της αντιψιθυρίζω εγώ ερωτικά κι έτσι την κατευρίσκομεν.
Π.Β΄. Χα. Χμ. Ταιριάζετε πάντως.
Π.Α΄. Μα τις κρεατολιές του αβουροΣημίτη, αυτό να λέγεται. Αλλέως ουκ αν συνεπεθεριάζαμεν.
Π.Β΄. Και δε μού λες, η γυναίκα σου πώς το ξεπερνά; Πάει σε ψυχολόγο;
Π.Α΄. Ποτέ. Μόνο σε γυναικολόγο. Είναι φεμινίστρια.
Π.Β΄. Και τι τής συνέστησε αυτή;
Π.Α΄. Μπάνια στην Γερμανία! .
Π.Β΄. Έλα… Βρε μήπως είναι και τίποτ’ άλλο η αφέντρα σου; Έλα δημοκρατία έχομε, ανοίξου.
Π.Α΄. Του κατεβάζειν τα εσώβρακα, αυτήν εννοείς;
Π.Β΄. Και του βλέπειν, αν έκανες αλλαγή φύλου.
Π.Α΄. Ελευθερογαμία, χμ. Μόνο μακράν των οπισθίων ημών.
Π.Β΄. Εξυπακούεται.
Π.Α΄. Αφού και τα ζώα απέκτησαν επί τέλους κτηνοβατικά πολιτικά δικαιώματα.
Π.Β΄. Βρε εσύ είσαι πολύ προχώ. Τι δουλειά κάνεις.
Π.Α΄. Σύνταξι πέπηρα μεν αλλά είμαι και ακτιβιστής σεξιστής.
Π.Β΄. Δηλαδή;
Π.Α΄. Ασχολούμαι με τα δικαιώματα των των οφθαλμοπόρνων.
Π.Β΄. Γι αυτό κρατάς φανάρι;
Π.Α΄. Φανός θυέλλης εστί όχι του Διογένους. .
Π.Β΄. Τι άλλο ακτιβίζεσαι;
Π.Α. Τα ομοφυ-δικαιώματα των χιμπατζήδων.
Π.Β΄. Μα έχουμε χιμπατζήδες εδώ εν Ελλάδι;
Π.Α΄. Απ’ όλες τις φυλές έχουμε. Οι χιμπατζήδες όμως είναι το μέλλον.
Π.Β΄. Τι μου λες;
Π.Α΄. Υπάρχει μια Μ.Κ.Ο. του μπάρμπα Σόρος εκείνου τούουουυ…
Π.Β΄. Ξέρω μέγας φιλάνθρωπος και κτηνοβάτης…. Ε ζωόφιλος.ήθελα ειπείν. Μεγάλη η χάρι του
Π.Α΄. Πού τύφλα έχειεν και ο αγιορείτης Παϊσιος!.
Π.Β΄. Και λοιπόν;
Π.Α΄. Σε κάθε αξιοπρεπές δημοκρατικό σπίτι σε λίγο επιβληθήσεται δια νόμου έχειν κι ένα χιμπατζή για υπηρετικό προσωπικό.
Π.Β΄. Σίγουρα λεφτά δηλαδή.
Π.Α΄. Μικιό και ξεκούραστα. Ξέρεις πόσο δυσκίνητοι είναι οι χιμπατζήδες.
Π.Β΄. Φαντάζομαι.
Π.Α΄. Τα Βόρεια αττικά προάστεια και το Χόλυγουντ πάνε πάσο. Πληροφορούμαι μάλιστα ότι πάς χιμπατζηδόξενος έξει και τεράστια φοροαπαλλαγή για κίνητρον.
Π.Β΄. Σε λίγο όλοι θα κάνωμε τους χιμπατζήδες δηλαδή.
Π.Α΄. Αρκεί βιαίνειν το μεροκάματο.
Π.Β΄. Μάαααλιστα...
Π.Α΄. Τους ομο-χιμπατζήδες για την ακρίβεια. Αυτοί ως ευπαθείς σεξουαλικά ομάδες επιδοτηθήσονται, και γυφτολαθροεπίδομα και ενοίκο διπλό.
Π.Β΄. Βρε, αυτοί είναι ζώα.
Π.Α΄. Άαα! Μη μού βρίζεις σε παρακαλώ το τετιμημένον Κ.Κ.Ε. των συνδικαλιστών, το αγαπημένο παιδί της Στάζι!.
Π.Β΄. Μπα εσύ είσαι θεότρελος, δεν βγάζω άκρη.
Π.Α΄. Εγώ τρελός;
Π.Β΄. Θεότρελος. Για ψυχολόγο δεν πας; Εσύ το είπες.
Π.Α΄. Ψυχαναλύσαι εγώ θέλω αυτόν όχι αυτός εμέ. .
Π.Β΄. Πώς;
Π.Α΄. Έτσι εκτονούμαι εγώ.
Π.Β΄. Αμάν, εσύ τα σπάς όλα.
Π.Α΄. Ευχαριστώ, αλλά εγώ είμαι το προφητικόν μέλλον;
Π.Β΄. Κι εγώ τι είμαι.
Π.Α΄. Απλά μελλοθάνατος.Χα, χα;
Π.Β΄. Βρε, πλάκα μου κάνεις. Πόντιος είσαι;
Π.Α΄. Όχι υπερπόντιος.
Π.Β΄. Τι είναι αυτός;
Π.Α΄. Ο Σούπερμαν Πόντιος.
Π.Β΄. Με σκότωσες τώρα. Κι εγώ διαπόντιος.
Π.Α΄. Ξέρεις τι σκέπτομαι;
Π.Β΄. Τι ως;
Π.Α΄. Ωραις ώραις καταλαβαίνω τον διάβολο και όλους τους αμαρτήσαντες πεπτωκότες θεούς και τους Εβραίους τσιφούτηδες όλους.
Π.Β΄. Και πώς αυτό;
Π.Α΄. Χμ! Αφού μείζων ηδονή ουκ έστι του κλέπτειν ένα κράτος, μια αυτοκρατορία καλύτερα ολόκληρη, φως φανάρι (όπως αυτό, γιατί αυτό εγώ μ’ αυτό συμβολίζω, γαμώ την τρέλα μου), κι αυτός ο γαμο-μαζοχο-λαός να σε κάνει άγαλμα θεού και να σε προσκυνά λέγοντας κι άλλο, δώσε κι άλλο, πιο βαθιά... Όσο μου τα χώνεις, τόσο με πορώνεις! Εμ θεός είσαι, δεν είσαι γαύρος στο Καρααικάκη. . Χύνεις επομένως πλούσια γεμάτος θεϊκή υπερηφάνεια.
Π.Β΄. Χα. έχεις και αθεόθεο χυδαίο χιούμορ.
Π.Α΄. (Αλλάζει ύφος. Σοβαρά και θυμωμένα.) Άκου μάγκα επείγομαι. Θέλω ουρολόγο.
Π.Β΄. Ψυχολόγον δεν έλεγες;
Π.Α΄. Ψυχολόγον ουρολόγο.
Π.Β΄. Υπάρχει τέτοιος γιατρός;
Π.Β΄. Ωραία, εσύ είσαι για δέσιμο.
Π.Α΄. Γιατί εσύ δεν είσαι, τόση ώρα μαζί μου;
Π.Β΄. Όχι, πριν σε συναντήσω. Για τώρα αμφιβάλλω.
Π.Α΄. Χαίρομαι για το ειλικρινές σου. Σημαίνει ότι έκανες ήδη συνειδησιακό άλμα ευθυμίας. Φαίνεται ότι σού έκανε καλό η τρέλα μου.
Π.Β΄. Εσύ τώρα πώς πας από δέσμο;
Π.Α΄. Μόνο με τα δεσμά του γάμου, πατριώτη.
Π.Β΄. Α, εσύ πας με τα πατροπαράδοτα. Χα, χα. Τέλος πάντων βίτσια είναι αυτά.
Π.Α΄. (Σκύβων στο αυτί του ) Αλλά πριν θέλω υπάγειν εις Βουλήν του στάξαι κάμποσες κίτρινες ιερές σπονδές εις το ουροτήριον της δημοκρατίας.
Π.Β΄. Ω, ιδού, εκεί εμπρός, διακόσια μέτρα αριστερά. Ό,τις θες. Και νοσοκομείο και τρελοκομείο.
Π.Α΄. Δεξιά δεν πάει;
Π.Β΄. Όχι είναι μονόδρομος.
Π.Α΄. Ποιος τον έκανε;
Π.Β΄. Οι Γερμανοί.
Π.Α΄. Πάλι αυτοί. Μα αυτοί δεν έφυγαν μετά την κατοχή;
Π.Β΄. Έφυγαν ως δεξιοί για το παραμείναι ως αριστεροί. Συμβαίνουσι αυτά.
Π.Α΄. Ναι αλλά τότε κυνηγούσαν τους Εβραίους.
Π.Β΄. Αι, και τι έγινε; Τώρα λιβανίζουν τους Εβραίους και κυνηγάν τους νοτιοευρωπαίους. Το ίδιο είναι.
Π.Α΄. Ευγενής λαός.
Π Β΄. Αναμφισβήτητα.
Π.Α΄. Γι αυτό κι εγώ λατρεύω την Ντόιτσλαντ. Ο πατήρ μου ήτο ταγματασφαλίτης και η μήτηρ μου Εαμίτισσα.
Π.Β΄. Τόσο πολύ!
Π.Α΄. Και ο κουμπάρος μου ήταν θυρωρός στην Στάζι. Αυτός καθάρισε για όλους.
Π.Β΄. Τέλος πάντων. Τέρμα θα πας, στο βάθος τέρμα εκεί.
Π.Α΄. Μα έχω ξαναπάει από εκεί ως άγαμος. Είναι σοβαρόν μπουρδέλον.
Π.Β΄. Σώπα. Και ποια η διαφορά.αυτού
Π.Α΄. Αυτού και του ψυχολόγου; διότι κατεμπερδεύθην.
Π.Β΄. Αυτού και της δημοκρατίας. Αμφότερα γαρ εκδίδονται υπερηφάνως εις το κεφάλαιον.
Π.Α΄. Ωχ, έρχεται κατ’ εμάς ένας σκουράτζος.
Π.Β΄. Αλίμονο. Και η δημοκρατία έχει αυτιά.
Π.Α΄. Όχι, Ινδιάνος είναι ντυμένος, συμπαθής φυλή.
(Ο Ινδιάνος πλησιάζει )
Π.Β΄. Ασφάλεια;
ΠΟΛΙΤΗΣ Γ΄. Δεν έχω.
Π.Α΄. Χιμπατζής;
Π.Γ΄. Παοκτζής.
Π.Β΄. Μακεδονομάχος;
Π.Γ΄. Λοατκί, πρώην γυναικών πυγμάχος.
Π.Α΄. Αγαπάτε την ευρωδημοκρατία όπως και ημείς;
Π.Γ΄. Φυσικά. Είναι το ιδανικό κράτος-κοινόβιο. Όπου κανείς πατέρας δεν έχει την ευθύνη της ανατροφής, σεξοκατευθύνσεως των παιδιών και κανείς κυβερνήτης την μέριμνα των πολιτών του. Χαλαρά, μπάφος, απλυσία και βρωμιά. Ολύμπια πράματα.
Π.Α΄. Και πού οδηγεί αυτό;
Π.Γ΄. Σε μια απόλυτη γενική αναρχία, σκλαβιά και ναρκοχαύνωσι. Αυτό κατά βάθος δεν επιθυμούν όλοι;
Π.Β΄. Κι επειδή;
Π.Γ΄. Ο φασιναζισμός πέθανε, ο κομμουνισμός πέθανε, η δημοκρατία χωλαίνει και κανείς δεν επεμβαίνει. Αγαπάτε αλλήλους.
Π.Α΄. Όλα είναι ψέμα δηλαδή;
Π.Γ΄. Το πρόβλημα δεν είναι το ψέμα όσο το ότι το ψέμα αυτό έγινε τόσο πιστευτό που αντκατέστησε το πραγματικό, το γνήσιο ψέμα.
Π.Β΄. Και;
Π.Γ΄. Ο άνθρωπος, το οξυγόνο του λέγεται ελευθερία και ελευθερία υπάρχει μόνο στην κρυφή αλήθεια και στο γνήσιο ψέμα.
Π.Α΄. Ψέμα και βία έγιναν θρησκεία, μια διακομματική τυραννική δημοκρατία.
Π. Β΄. Πάοκ είπες;
Π.Γ΄. Αρκτικόλεξο: Πουθενά Αλλού Όπως Κυριαζής.
Π.Β΄. Φίλαθλος;
Π.Γ΄. Όχι, μάγος.
Π.Α΄. Άσπρος ή μαύρος;
Π.Γ΄. Ασπρόμαυρος.
Π.Β΄. Διαβάζεις τα άστρα;
Π.Γ΄. Τι θέλετε, κύριε; Κορίτσια ενοικιάζω, τσάντες αρπάζω, πληροφορίας ενεχυριάζω…
(Ακούγεται θόρυβος)
Π.Β΄. Τι γίνεται εκεί κάτω; Πόθεν αυταί αι φωναί;
Π.Γ΄. Πάρτυ σικέ των λαοτκί.
Π.Α΄. Δηλαδή;
Π.Γ΄. ¨Σημαία μου, το υπερήφανο βρακί.¨
Π.Β΄. Ανεβασμένο η κατεβασμένο;
Π.Γ΄. Κατεβασμένο, για να φαίνεται.
Π.Β. Ένα κορδονομαγιό κι ένα σωματάκι λικνιστό, σε Μύκονο εκεί, και ρίχτα μουνόδουλε μαλάκα, τάϊζέ με μια ζωή. Όχι δεν θα πάρω. Αι γυναίκες είναι μπελάς.
Π Γ΄. Οι γκέηδες, οι μπέηδες τότε τι είναι;
Π Β΄. Κωλομπελάς.
Π.Α΄. Συγνώμην δια την επέμβασι. Αλλά υπάρχουσι και λεσβίαι.
Π.Γ. Ταίς αρέσει η Λέσβος, κακό είναι;
Π.Α΄. Ποια Λέσβος;
Π.Γ΄. Αυτή δίπλα στην Μυτιλήνη.
Π.Α. Από γεωγραφία σκίζομεν πάντως.
Π.Γ΄. Η θάλασσα δεν έχει σύνορα ούτε η γεωγραφία. Πάω εγώ τώρα. Το καθήκον με καλεί.
( Ο, η, πυγμάχος φεύγει για την συγκέντρωσιν ανακράζων ¨Καήτω, καήτω, το θέρετρον η Βουλή¨)
Π.Α. Μάς βάρεσε ο ήλιος μου φαίνεται. Τελικά εγώ μετάνοιωσα. Πάω για ψάρεμα.
Π.Β΄. Ρε φιλάρα, μια που εγνωρίσθημεν. Να έρθω μαζί σου;
Π.Α΄. Μόνο στον ίσκιο και με μπύρα ελληνική ¨Βεργίνα¨.
Π΄Β΄. Ότι είποις αν εσύ, φιλάρα μου, χα χα.
(Αποχωρούσιν αγκαλιά.)
( Αυλαία: Άσμα: ¨ Ηταν μια φορά… δυο Έλληνες παιδιά… του γυμνού βασιλιά…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου