Σε όλες τι τάξεις του σχολείου, από το δημοτικό, θα πρέπει να διδάσκεται Θουκυδίδης. Για να μάθουν επιτέλους οι Έλληνες ότι δεν υπάρχει κανένα διεθνές δίκαιο, παρά μόνον το δίκαιο του ισχυρού και ότι δεν υπάρχουν "φιλίες" μεταξύ των κρατών, παρά μόνο συμφέροντα.
Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη τα κράτη πρέπει να γνωρίζουν ποια είναι η θέση τους μέσα στο ανταγωνιστικό σύστημα διακρατικής ισχύος και να συμπεριφέρονται ανάλογα. Ένα μικρό κράτος καλό θα ήταν να δώσει προσοχή στις σωστές συμμαχίες , και κατά συνέπεια να μην απορεί αν ένα ισχυρότερο κράτος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο εις βάρος του . Δυστυχώς το κάνει από θέση ισχύος.
Για αυτό μέλημα μας θα έπρεπε να είναι μια ισχυρή οικονομία. Και όχι ο πλουτισμός της κρατικής νομενκλατούρας. Διότι ως ήμι η κανονικά χρεοκοπημένοι, δεν έχουμε καμία διπλωματική ισχύ.
Παλιά διδασκόταν και δη στο πρωτότυπο. Όμως επικράτησε η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, πριμοδοτήθηκε από αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις, γιατί-αντικειμενικά μιλώντας-τόσο η γλώσσα όσο και η σκέψη του Θουκυδίδη προϋποθέτει παίδευση.
Δυστυχώς όλη η διδασκαλία του Θουκυδίδη αναλώνονταν στο συντακτικό και ελάχιστα στο νόημα.
Εάν αναλογιστεί κανείς τη φύση των σχέσεων που προκύπτουν ανάμεσα σε δύο κράτη , ύστερα από στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι προφανές ότι αυτές οι σχέσεις θα βασίζονται αποκλειστικά στην ...ΔΥΝΑΜΗ. Είναι λοιπόν επιβεβλημένο και καθ' όλα νόμιμο η εξωτερική μας πολιτική έναντι της Τουρκίας να καταλήγει σε μια δραστική και δυνατή απάντηση που με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπίζει -ως φυσικό κίνητρο- τις σχέσεις ανάμεσα μας...
" οὐδ᾽ αὖ πρῶτοι τοῦ τοιούτου ὑπάρξαντες, ἀλλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου