Γράφει ο ΑΡΡΙΩΝ :
Εν ημέραις πνεύματος τοξικαίς, εν ημέραις αφορίας ψυχής
ότε η αποκαρδιωτική του βαρέως πεπρωμένου πολιτική σκιά
τας λαμπράς χείρας πάσης ανακόπτει προοπτικής…
εκείνο όπερ τα ανθρώπινα διασώζει εστί τα ευφρόσυνα
της Αφροδίτης ιστία, οι του Ερμού σοφοί συνειρμοί,
αι θεατρικαί του Διονύσου σπονδαί,
τα τε αγάλματα Πλούτωνος αγορών εκθαμβωτικά.
Ω άνθρωποι, λάφυρα του χρόνου, βορά του Κρόνου,
έχετε κλήρους λείψανα χρυσά σεσηπότος κράτους,
έχετε θνητούς παλαιστάς και πόνους αθανάτους!
Ως και αι κλασσικαί Αθήναι είχον υπερεκτιμηθή. Αναρχία
εμφύλιος, λεπτολογία ελληνοδιαλυτική. Του ελάσσονος
Ελληνισμού φυγή προς τα άνω. Ώστε ότε και το Βυζάντιον ήρχισε
σκέπτεσθαι αθηναϊστί ήρξατο κι αυτό καταρρακωθέν καταρρέειν.
Είδομεν τας νύμφας πάλιν, μανικώς αγρεύουσαι
εν στοαίς και δρυμοίς την ληστρικήν δύναμιν. το υγιώς
δεκτικόν γαρ δια της άρρενος δυνάμεως σαρωτικής
πείθεται και συνοιστρηλατείται.
Οι δε ήρωες δια τούτο έσωθεν φορούσιν το χρυσόμαλλον
των σειρήνων δέρας εκεί. Ελκεσίπεπλοι Τρωάδες,
τανύπεπλος Ελένη, ελ ίκωπες Αχαιοί.
Ελάβομεν και τον των αυχμηρών καιρών καίριον χρησμόν:
¨ Μεταφορά εις Θεσσαλονίκην πρωτευούσης, επαναστατικώς
και πάραυτα. Ει δ'άλλως, Ελλάς εάλω. Τίποτ' άλλο.¨
(Τελικά αι Αθήναι ιστορικά ετελείωναν πάντα αισχρά,
μέσα εις την προδοσία και την συμφορά.
Δεν αξίζει αυτή πλέον ως του Ελληνισμού καρδιά.
Όσον δε δια τον ορθοδόξως ελληνοχριστιανισμόν
ούτος εστί είς ελληνισμός ρηχός, του χριστιανισμού
γενικώς όντος ενός θυγατρικού ιουδαϊσμού.
Έχασες ήδη προ του εκκινήσαι χάνειν.¨)
Ύπαγε νυν εν ειρήνη.
και συ δεξιόν τέκνον, Βρούτε;
Εμείς πάντως το καθήκον πολιτικόν επετελέσαμεν ημών,
πότε ξιφήρεις, πότε αρεοπαγίται και άλλοτε σαυροκτόνοι.
Της ήττης ποτέ ωραιολόγοι. Της γαληνοτάτης ήβης
πάντοτε θησαυρισταί. Γνήσιοι των προσδοκιών απόγονοι,
χάρτινοι πύργοι των αισίων μελλόντων,
ηλεκτρικοί πειραταί της Πύλης των Λεόντων.
Εν ημέραις πνεύματος τοξικαίς, εν ημέραις αφορίας ψυχής
ότε η αποκαρδιωτική του βαρέως πεπρωμένου πολιτική σκιά
τας λαμπράς χείρας πάσης ανακόπτει προοπτικής…
εκείνο όπερ τα ανθρώπινα διασώζει εστί τα ευφρόσυνα
της Αφροδίτης ιστία, οι του Ερμού σοφοί συνειρμοί,
αι θεατρικαί του Διονύσου σπονδαί,
τα τε αγάλματα Πλούτωνος αγορών εκθαμβωτικά.
Ω άνθρωποι, λάφυρα του χρόνου, βορά του Κρόνου,
έχετε κλήρους λείψανα χρυσά σεσηπότος κράτους,
έχετε θνητούς παλαιστάς και πόνους αθανάτους!
Ως και αι κλασσικαί Αθήναι είχον υπερεκτιμηθή. Αναρχία
εμφύλιος, λεπτολογία ελληνοδιαλυτική. Του ελάσσονος
Ελληνισμού φυγή προς τα άνω. Ώστε ότε και το Βυζάντιον ήρχισε
σκέπτεσθαι αθηναϊστί ήρξατο κι αυτό καταρρακωθέν καταρρέειν.
Είδομεν τας νύμφας πάλιν, μανικώς αγρεύουσαι
εν στοαίς και δρυμοίς την ληστρικήν δύναμιν. το υγιώς
δεκτικόν γαρ δια της άρρενος δυνάμεως σαρωτικής
πείθεται και συνοιστρηλατείται.
Οι δε ήρωες δια τούτο έσωθεν φορούσιν το χρυσόμαλλον
των σειρήνων δέρας εκεί. Ελκεσίπεπλοι Τρωάδες,
τανύπεπλος Ελένη, ελ ίκωπες Αχαιοί.
Ελάβομεν και τον των αυχμηρών καιρών καίριον χρησμόν:
¨ Μεταφορά εις Θεσσαλονίκην πρωτευούσης, επαναστατικώς
και πάραυτα. Ει δ'άλλως, Ελλάς εάλω. Τίποτ' άλλο.¨
(Τελικά αι Αθήναι ιστορικά ετελείωναν πάντα αισχρά,
μέσα εις την προδοσία και την συμφορά.
Δεν αξίζει αυτή πλέον ως του Ελληνισμού καρδιά.
Όσον δε δια τον ορθοδόξως ελληνοχριστιανισμόν
ούτος εστί είς ελληνισμός ρηχός, του χριστιανισμού
γενικώς όντος ενός θυγατρικού ιουδαϊσμού.
Έχασες ήδη προ του εκκινήσαι χάνειν.¨)
Ύπαγε νυν εν ειρήνη.
και συ δεξιόν τέκνον, Βρούτε;
Εμείς πάντως το καθήκον πολιτικόν επετελέσαμεν ημών,
πότε ξιφήρεις, πότε αρεοπαγίται και άλλοτε σαυροκτόνοι.
Της ήττης ποτέ ωραιολόγοι. Της γαληνοτάτης ήβης
πάντοτε θησαυρισταί. Γνήσιοι των προσδοκιών απόγονοι,
χάρτινοι πύργοι των αισίων μελλόντων,
ηλεκτρικοί πειραταί της Πύλης των Λεόντων.
3 σχόλια:
Ομόθυμε και εμβριθέστατε ΑΡΡΙΩΝ χαίρε τα μάλα και υγίαινε.
Πολύ θα ήθελα αυτήν την χρονική στιγμή να δώσω σε πολλούς και ξιφολόγχη αλλά και ρομφαία....δηλαδή το πύρινο Αώρ του Ζηνός.Διότι ο χρόνος και ο λόγος πλέον ...έχουν εξαντληθεί.
Φυσικά ως γνώστης και σαφής τα μάλα αυτό το γνωρίζεις.
Και ελπίζω το Κούλι να διαλύσει την Νεοκομμουνιστική Δημοκλανία τους το συντομότερο και πριν πάμε σε εκλογές, θέλω να δω Βαλιανάτους και σκληρά τραβέλια στο ψηφοδέλτιο του, θέλω να ακούσω για τζαμιά, ανοιχτά σύνορα και υιοθεσίες από τράβλους.Διότι το ΔΙΠΟΔΟ που κατοικεί στην χώρα των Ελλήνων ακόμα ΔΕΝ έχει βάλει μυαλό....ακόμα είναι με την κομματική τσίμπλα στα μάτια..ακόμα πιστεύει σε κόμματα που έχουν δημιουργηθεί από τον εχθρό.
Πρέπει κάποια στιγμή να εξολοθρευτεί αυτή σαπίλα η μπόχα και η δυσωδία...και αυτό δεν θα γίνει με ευχές και με συγχώρεση...αλλά με ΡΟΜΦΑΙΑ ΚΑΙ ΞΙΦΟΛΟΓΧΗ.
M.A. Τανύπτερε διαπρεπές,
κραταιού αεί και αναζωογονητικώς
έχε, υψικρατών
προς τε τα άνω ηλύσια θεοειδώς εξορμών.
Ούτως ή άλλως η οστική απόβλητος μάζα των αθλίων προδοτών,
ανάθεμα δαιμόνων τε και θεών,
ως θεμέλιος εχρησίμευε λίθος ανέκαθεν
των εθνικών μνημειωδών κατασκευών ,
όσον μακροτέρα δε και βαθυτέρα η προδοσία
τόσον βαθύτερον και στερεότερον το θεμέλιον αυτών.
Ούτος ο τόπος άλλωστε ο κομβικός, ο ιερός και περιούσιος,
φυτώριον διαχρονικόν δίων ηρώων, τάφος περιφανής εγένετο
ιστορικώς πλειστάκις και άρειον επιτύμβιον πάσης ουρανίας
και γηίνης τυραννίας τε και κακοδαιμονίας,
τρόπαιον αδαμάντινον λατρευτικόν
πάσης της νικηφόρου ελευθέρας ανθρωπότητος .
Αγαπημένε μου ΑΡΡΙΩΝ γράφεις :
" Ούτως ή άλλως η οστική απόβλητος μάζα των αθλίων προδοτών,
ανάθεμα δαιμόνων τε και θεών,
ως θεμέλιος εχρησίμευε λίθος ανέκαθεν
των εθνικών μνημειωδών κατασκευών ,
όσον μακροτέρα δε και βαθυτέρα η προδοσία
τόσον βαθύτερον και στερεότερον το θεμέλιον αυτών."
Δεν θέλω να θρηνήσω για άλλες χαμένες πατρίδες....δεν θέλω.
Θέλω ΘΥΜΟ , όσο περισσότερο τόσο καλύτερα απο τον κάτοικο της χώρας... Απλά θυμίζω τους Δωριείς που επέστρεψαν πολύ θυμωμένοι, οι οποίοι είχαν κακοποιηθεί όταν επέστρεψαν στην Ελλάδα από τον Παγκόσμιο Τρωικό πόλεμο και βρήκαν και τις περιουσίες τους καταπατημένες. Όταν ανασυντάχθηκαν γεννήθηκε ένα ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ κίνημα. Η ιστορία το κατέγραψε ως επανάσταση των Ηρακλειδών.
Δημοσίευση σχολίου