Το Καστελλόριζο είναι μακριά; Τότε οι υπερπόντιες κτήσεις Βρετανίας και Γαλλίας τι είναι;

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :  Αυτά τα περί " είναι μακριά" τα λέει η αλλογενής πωλητική 5η φάλαγγα στην Ελλάδα, με σκοπό την διάλυση του ηθικού των Ελλήνων, ώστε να περάσει όσο πιο εύκολα είναι δυνατόν, η επερχόμενη υποχώρηση στο ζήτημα της ΑΟΖ με τους Τούρκους. Αφού πρώτα με την Συνθήκη της Μαδρίτη έδωσαν κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο στην Τουρκία...μετά με την υπογράφή με τους Ιταλούς έδωσαμε απο την δική μας ΑΟΖ , για να πατσίσουν αυτοί την δική τους χασούρα απο την Τυνησία, τώρα πάνε να υπογράψουν με τους Αιγύπτιους, στο καπάκι θα υπογράψουν με την Λιβύη...και δώσε απο εδώ ένα κομμάτι Ελλάδα , δώσε αλλού ένα κομμάτι Ελλάδα....στο τέλος θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΑΔΑ. Και αφού δεν θα υπάρχει Ελλάδα...για ποιο λόγο να υπάρχει Κυβέρνηση και Κράτος. Δίχως κράτος...δεν χρειαζόμαστε Κυβέρνηση, Στρατό, Αστυνομία...και ούτε τους λοιπούς θεσμούς. Ας το σκεφτούν καλά αυτά τα ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ...πριν ανοίξουν την πόρτα προς το "τρελοκομείο". Οι πρόγονοι μας δεν θυσιάστηκαν, για να ελευθερώσουν την Ελλάδα, για να έρθουν τώρα τα πουλημένα και βολεμένα κομματόσκυλα του Κούλη να την μοιράζουν δεξιά και αριστερά.!!Και όλη αυτή η 5η φάλαγγα δεν αντιμετωπίζεται λεκτικά και κριτικά μόνο από όλους εμάς τους Έλληνες. Πρέπει να υπάρξει  ΔΗΜΕΥΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ και η ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ.! Όπως ακριβώς γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα για τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ. Μετά πως να μην μας πουλά μαγκιές η Τουρκία;; Με την σιγουριά ότι δεν θα πάθει απολύτως τίποτε , μας πουλάει νταβατζιλίκι. Γνωρίζει ότι τα εδώ κοπρόσκυλα δουλεύουν για τα δικά της συμφέροντα, και όχι για τα συμφέροντα των Ελλήνων.

Στο American Journal of International Law, βρήκα 123 ανθολογημένες παραπομπές για θέματα νησιωτικών ΑΟΖ ανά τον κόσμο. Οι περιπτώσεις ποικίλουν. Nαι μεν τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα (και ΑΟΖ πλέον), αλλά το πόσο εκτείνεται αυτή, ειδικά όταν συμπίπτει με της γειτονικής-όμορης ηπειρωτικής ξένης χώρας, πρωτίστως κρίνεται μεταξύ των γειτονικών κρατών και στη συνέχεια από αρμόδια διεθνή διαιτητικά ή δικαστικά όργανα (συνήθως ad hoc/ανά περίπτωση, παρότι υπάρχει ήδη επαρκής νομολογία που δείχνει κάποιες τάσεις).
Γράφει ο Δημήτρης Σταθακόπουλος
ΠΗΓΗ: SLpress

Η Ελλάδα συνεχώς επικαλείται το διεθνές δίκαιο και ορθώς. Τι κάνεις όμως όταν η όμορη χώρα είναι η Τουρκία, με την “αλά τούρκα” ερμηνεία της, που a priori αποκλείει την όποια διμερή συνεννόηση; Ελαττώνεις τα, βάσει ιστορικών διεθνών συμβάσεων, κατοχυρωμένα δικαιώματά σου; Υπαναχωρείς και αποδέχεσαι τα αιτήματα της άλλης πλευράς; Ποιο είναι το όριο αποδοχής και κατανόησης; Αυτό τελειώνει κάπου, ή ευελπιστείς στον κορεσμό του αιτούντος;

Και εάν δεν σταματήσει ποτέ; Θα κάνεις ρήξη, πότε και μέχρι ποιου επιπέδου; Η προσφυγή ενώπιον τρίτων αρμοδίων διεθνών οργάνων, προϋποθέτει μια προσυνεννόηση και ατζέντα θεμάτων που στην παρούσα δεν υπάρχει, παρότι αναδύονται ενδείξεις πως η μελλοντική προεδρεύουσα της ΕΕ, Γερμανία, θα συμβουλεύσει στη σύνταξή της.

Παράλληλα επικαλείσαι την αρωγή των συμμάχων σου. Ξεχνάμε όμως, πως οι σύμμαχοί μας, είναι και σύμμαχοι της Τουρκίας. Για ποιο λόγο να επιλέξουν την πλευρά μας, όταν έχουν τεράστια συμφέροντα με την Τουρκία; Οι γνώμες που ακούγονται δημοσίως, περί ειδικού καθεστώτος, μικρής ή μεγάλης επιρροής του Καστελλόριζου, είναι ελαττωμένες ή “μαξιμαλιστικές“;
Η ΑΟΖ του Γιβλαρτάρ
Με γνώμονα την πρακτική της Γαλλίας και της Βρετανίας, το ερώτημα δεν θα έπρεπε να τίθεται καν για το Καστελλόριζο. Ούτε ελαττωμένη επήρεια έχει, ούτε είναι “μαξιμαλισμός” να αιτείται η Ελλάδα τα όσα ισχύουν διεθνώς και έχει κατοχυρώσει νομίμως ιστορικά, με βάση τις διεθνείς συμβάσεις. Ενημερωτικά και σύντομα, θα αναφέρω τις υπερπόντιες κτήσεις των παλαιών αποικιοκρατικών χωρών. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ