Το Μέγαρο Μαξίμου «σηκώνει το γάντι» της αντιπολίτευσης

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Με απλά λόγια το Κούλη λέει  «όχι» σε άμεσες κυρώσεις κατά της Τουρκίας και επέκταση στα 12 μίλια.  Σε αυτό το πλαίσιο προτείνουμε τη μετονομασία του Αιγαίου πελάγους σε Μαραντζιδικό πέλαγος. Φιν Φιν κατάσταση.

 Αντανάκλαση και στην εσωτερική πολιτική σκηνή θα έχει ολοένα και περισσότερο η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς η προοπτική επανέναρξης των διερευνητικών επαφών έχει απομακρυνθεί και ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται να επιλέγει συγκρουσιακή τακτική έναντι της Ελλάδας, αλλά και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να κινηθεί με προσοχή και στόχο την αποκλιμάκωση, και όχι με γνώμονα το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος και την κριτική από τον Αλ. Τσίπρα και τη Φώφη Γεννηματά. Για τον λόγο αυτό και «παρακάμπτει» την πίεση που ασκείται τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από το ΚΙΝΑΛ για σκλήρυνση της ελληνικής στάσης έναντι της Αγκυρας. Οπως αναφέρουν στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας δεν είναι και δεν μπορεί να αποτελέσουν αυτοσκοπό, αλλά εργαλείο προκειμένου η Αγκυρα να υποχρεωθεί να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου. «Η απειλή κυρώσεων παρέχει μια ασφάλεια. Εάν αυτές επιβληθούν, ο Ερντογάν μπορεί να καταστεί εντελώς ασύμμετρος», προστίθεται.

Εξάλλου, εάν η Αθήνα πίεζε σε αυτή τη φάση για άμεσες κυρώσεις, με δεδομένους τους συσχετισμούς στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτές το πιθανότερο είναι να μην είχαν ουσιαστικό κόστος για την τουρκική οικονομία, με τον Τούρκο πρόεδρο να είναι σε θέση να τις αγνοήσει. Ετσι, το όπλο των κυρώσεων θα είχε απεμποληθεί, ενώ παράλληλα ο Ταγίπ Ερντογάν θα διασφάλιζε μια ανέξοδη επικοινωνιακή νίκη.

Επίσης, το Μέγαρο Μαξίμου απορρίπτει το ενδεχόμενο «δυναμικής» αντιμετώπισης του «Ορούτς Ρέις». Εάν το τουρκικό ερευνητικό περάσει τη «γραμμή» των δώδεκα μιλίων, η ελληνική ναυτική παρουσία θα είναι σαφώς εντονότερη, αλλά δεν πρόκειται να αναληφθεί στρατιωτική δράση, αφού θα συνεχίσει να βρίσκεται σε διεθνή ύδατα. Η συγκεκριμένη απόφαση έχει ληφθεί με το σκεπτικό ότι ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να επιρρίψει στην Αθήνα την ευθύνη για την κλιμακούμενη ένταση. Οπως λέγεται, «στόχος της Αγκυρας είναι να δείξει πως εμείς υπαναχωρούμε από τις δεσμεύσεις μας, να μας ωθήσει να κάνουμε κάποιο λάθος και να στρέψει την Ευρωπαϊκή Ενωση εναντίον μας. Και αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε». Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνική αντίδραση μπορεί να είναι διαφορετική εάν η Τουρκία προχωρήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση αποστέλλοντας στην περιοχή όχι πλέον ερευνητικό πλοίο, αλλά γεωτρύπανο.

Στο ανωτέρω πλαίσιο και προκειμένου να μην χάσει στο blame game που επιδιώκεται από τον Ερντογάν, η κυβέρνηση απορρίπτει και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επέκταση των χωρικών υδάτων νοτίως της Κρήτης στα δώδεκα ναυτικά μίλια, με την προοπτική η χώρα να πράξει το ίδιο στο μέλλον και για το Καστελλόριζο. Πέραν του εύλογου ερωτήματος που τίθεται από κυβερνητικά στελέχη, γιατί ο Αλ. Τσίπρας δεν ανέλαβε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία όσο ήταν πρωθυπουργός, προστίθεται πως η επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας όντως συνιστά εθνικό κυριαρχικό δικαίωμα, που όμως θα ήταν σφάλμα να ασκηθεί «εν θερμώ» και εν μέσω κρίσης, καθώς θα οδηγούσε σε διεθνή απομόνωση.

Πάντως, κυρίως στο υπουργείο Εξωτερικών υπάρχουν σκέψεις να δημοσιοποιηθούν κάποιες άλλες «κόκκινες γραμμές» έναντι της Τουρκίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως θα μπορούσε να διαμηνυθεί ότι δεν θα γίνουν δεκτές έρευνες δυτικά του 28ου μεσημβρινού, όπου έχει οριοθετηθεί ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Ομως, μια τέτοια διακήρυξη θα μπορούσε να εκληφθεί ως παραδοχή ότι είναι σύννομες οι τουρκικές ενέργειες σε άλλες περιοχές.
Σε κάθε περίπτωση, το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί ότι η πολεμική από τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα είναι ελεγχόμενη, για δύο λόγους: Πρώτον, γίνεται αντιληπτό από όλους ότι η κοινή γνώμη απεύχεται μια εθνική περιπέτεια. Δεύτερον, στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη αναπτυχθεί αντιδράσεις –κυρίως από τα στελέχη της «Γέφυρας»– στο ενδεχόμενο η Κουμουνδούρου να υψώσει υπέρμετρα τους τόνους στα ελληνοτουρκικά. Επίσης, με δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να διατηρεί διαύλους επικοινωνίας με τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, είναι δύσκολο να διολισθήσει σε ακραία αντιπολίτευση με αιχμή την εν εξελίξει κρίση με την Αγκυρα.

Υπό αυτό το πρίσμα, η Αθήνα συνεχίζει να επενδύει στη διαμεσολάβηση του Βερολίνου, που εκτιμάται πως θα παραμείνει ενεργή μέχρι και τον Δεκέμβριο, οπότε και ολοκληρώνεται η γερμανική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι σχέσεις του πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ είχαν σκιαστεί μετά την υπογραφή της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Ομως, είναι σαφές ότι το κλίμα έχει μεταβληθεί άρδην μετά την επιλογή του Ερντογάν να ναρκοθετήσει τις διερευνητικές επαφές με τη νέα έξοδο του «Ορούτς Ρέις». Ο ρόλος του Βερολίνου –που είναι σαφές ότι κρατάει το «κλειδί» για αυστηρές κυρώσεις κατά της Αγκυρας τον Δεκέμβριο– θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμος και εξαιτίας του «κενού» που υφίσταται στις ΗΠΑ, όπου θεωρείται μεν πολύ πιθανή η επικράτηση του Τζο Μπάιντεν, αλλά ο τελευταίος δεν θα αναλάβει καθήκοντα πριν από τον Ιανουάριο.

ΠΗΓΗ