Γράφει ο ΑΡΡΙΩΝ :
Η ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΡΙΖΑ της ψυχής είναι η εθνική.
Το δε της φυλής αίμα είνε η κολυμβήθρα της ψυχής.
Η δε του ανθρώπου πλουσιωτέρα και ευγενεστέρα
ψυχή είναι καταγωγής ελληνικής. Μυθολογικώς
ειπείν, ανθρωπόμορφοι κάποτε θεοί, οι ωραιότεροι και ευγενέστεροι εξ όλων, έπλασαν τον Έλληνα, τον γνήσιο ανθρωπότυπο. Προς αντίπραξιν δε, οι αντίπαλοι αυτών,
αλλοειδείς ούτως ειπείν αντιθεοί και ως μη κατέχοντες
την τέλειαν συνταγήν, το τέλειο μίγμα, έπλασαν τα
κακέκτυπα αυτών, το ανθρωποειδές. Έκτοτε αι μεν
και αι δε επίγειαι φυλαί ανθρώπων, και ως εντολοδόχοι
των εκατέρωθεν αγαθών και πονηρών ουρανίων
πατέρων τους ευρίσκονται εις διαρκή και ανένδοτον
μεταξύ των διαμάχη. Διαφέρουσι αμφότεραι αι πλευραί άλλωστε αρκετά,
και εξωτερικά και ψυχικά, όπως περίπου το καλό
του κακού. Ότι αι μεν είνε εγγενώς προγραμματισμέναι
εις το δημιουργείν πολιτισμούς, αι άλλαι δε, ελαττωματικοί
εκ κατασκευής όντες, εις το παράγειν πληθυσμούς μόνο ευγονικούς
και δολοφονικούς, καταστροφείς και σφαγείς των πρώτων.
και μη δυνάμεναι δημιουργείν αλλά μόνο αντιγράφειν και καταστρέφειν
τα έργα των άλλων προικισμένων ανθρώπων. Και άλλοτε
μεν νικούν αι προικισμέναι φυλαί, άλλοτε δε αι κακαί,
και μέσω αυτών οι εκάστοτε κατασκευασταί αυτών θεοί
ή αντιθεοί, κυβερνώντες και κατέχοντες τοιουτοτρόπως
ως νόμιμοι ιδιοκτήται και την γην.
Ώστε εάν τις έλεγε
ότι γυμναστήριο η χθών αυτή είνε και προπονητήριο
θεών για τους προς εξέλιξιν ανθρώπους, τους υποψήφιους
γενέσθαι και αυτούς τας επομένας φυλάς των θεών, ή ότι ο άνθρωπος αυτός
πρόπλασμα θεού αποτελεί, δεν θα απείχε πολύ της αληθείας
ούτε ποσώς θα υπερέβαλλεν. Και γαρ το απέραντον σύμπαν,
οιονεί κοσμικός τις τέλειος οργανισμός, πάγκαλλον και ευδαίμον
τοσούτον είνε όσον και πλήρες κινδύνων θανατηφόρων, ιών και νοσημάτων.
Τον δε το σκοπόν ως φαίνεται και οι θεοί αυτοί επιτελούσι,
ώσπερ άγρυπνα και αήττητα αυτού του συμπαντικού
οργανισμού αντισώματα, ακοίμητοι ώσπερ επιστάται,
φρουροί και επιμεληταί όντες επί το εκκαθαρίζειν αυτόν
τον κάλλιστον κόσμον εκ των νοσηρών και θανατηφόρων
ιών-αντιθεών και των συνημμένων αυτών, εξ όλων των
προς απόσυρσιν χαλασμένων και αρρωστημένων υπάρξεων.
ίνα μένη πάντα ούτος ο κόσμος της ζωής αιώνιος,
περικαλλής και αειθαλής. Και γι αυτό και πάντα θα υπάρχη
δουλειά πολλή εκεί πάνω εις τα ύψη όση κι εδώ κάτω.
ως επίσης και ανάγκη προσλήψεως νέου και καταλλήλως εκπαιδευθέντος
θεϊκού εργατικού προσωπικού, προερχομένου προφανώς
εξ ηρωικώς εξειλιγμένων γενών ως οι άνθρωποι.
Τοιαύτη η συνειδητοποιημένη, ή μη, γονιδιακή εγγενής
προιξ των πολεμιστών του φωτός είνε, την φωνήν του θεού
πατρός αυτών ανακλώσα και την οδόν των άστρων ως θεογέννητος
και θεόζηλος νοσταλγούσα και αναζητούσα.
Και δήλον ότι τοιαύτη φαίνεται είναι η φύσις και αποστολή
της ανθρωπίνης ψυχής- το ισοθέως και μετά πατρώων
αγαθών θεών μάχεσθαι δια την κάθαρσιν του σύμπαντος
από πάσης κοσμικής σήψεως και ρυπαρότητος. Και όχι
φυσικά – είνε ανόητον – απλώς δια το μεταθανατίως
εσαεί αναπαύεσθαι και ρογχαλίζειν, κατά διαστήματα
δε εγείρεσθαι, δοξάζειν τον Ύψιστον και εκ νέου πάλιν
κοιμάσθαι και ξαναρέγχειν. Πόλεμος γαρ πάντων, και παντού,
πατήρ και ουχί ανατολίτικη ραστώνη!
Η ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΡΙΖΑ της ψυχής είναι η εθνική.
Το δε της φυλής αίμα είνε η κολυμβήθρα της ψυχής.
Η δε του ανθρώπου πλουσιωτέρα και ευγενεστέρα
ψυχή είναι καταγωγής ελληνικής. Μυθολογικώς
ειπείν, ανθρωπόμορφοι κάποτε θεοί, οι ωραιότεροι και ευγενέστεροι εξ όλων, έπλασαν τον Έλληνα, τον γνήσιο ανθρωπότυπο. Προς αντίπραξιν δε, οι αντίπαλοι αυτών,
αλλοειδείς ούτως ειπείν αντιθεοί και ως μη κατέχοντες
την τέλειαν συνταγήν, το τέλειο μίγμα, έπλασαν τα
κακέκτυπα αυτών, το ανθρωποειδές. Έκτοτε αι μεν
και αι δε επίγειαι φυλαί ανθρώπων, και ως εντολοδόχοι
των εκατέρωθεν αγαθών και πονηρών ουρανίων
πατέρων τους ευρίσκονται εις διαρκή και ανένδοτον
μεταξύ των διαμάχη. Διαφέρουσι αμφότεραι αι πλευραί άλλωστε αρκετά,
και εξωτερικά και ψυχικά, όπως περίπου το καλό
του κακού. Ότι αι μεν είνε εγγενώς προγραμματισμέναι
εις το δημιουργείν πολιτισμούς, αι άλλαι δε, ελαττωματικοί
εκ κατασκευής όντες, εις το παράγειν πληθυσμούς μόνο ευγονικούς
και δολοφονικούς, καταστροφείς και σφαγείς των πρώτων.
και μη δυνάμεναι δημιουργείν αλλά μόνο αντιγράφειν και καταστρέφειν
τα έργα των άλλων προικισμένων ανθρώπων. Και άλλοτε
μεν νικούν αι προικισμέναι φυλαί, άλλοτε δε αι κακαί,
και μέσω αυτών οι εκάστοτε κατασκευασταί αυτών θεοί
ή αντιθεοί, κυβερνώντες και κατέχοντες τοιουτοτρόπως
ως νόμιμοι ιδιοκτήται και την γην.
Ώστε εάν τις έλεγε
ότι γυμναστήριο η χθών αυτή είνε και προπονητήριο
θεών για τους προς εξέλιξιν ανθρώπους, τους υποψήφιους
γενέσθαι και αυτούς τας επομένας φυλάς των θεών, ή ότι ο άνθρωπος αυτός
πρόπλασμα θεού αποτελεί, δεν θα απείχε πολύ της αληθείας
ούτε ποσώς θα υπερέβαλλεν. Και γαρ το απέραντον σύμπαν,
οιονεί κοσμικός τις τέλειος οργανισμός, πάγκαλλον και ευδαίμον
τοσούτον είνε όσον και πλήρες κινδύνων θανατηφόρων, ιών και νοσημάτων.
Τον δε το σκοπόν ως φαίνεται και οι θεοί αυτοί επιτελούσι,
ώσπερ άγρυπνα και αήττητα αυτού του συμπαντικού
οργανισμού αντισώματα, ακοίμητοι ώσπερ επιστάται,
φρουροί και επιμεληταί όντες επί το εκκαθαρίζειν αυτόν
τον κάλλιστον κόσμον εκ των νοσηρών και θανατηφόρων
ιών-αντιθεών και των συνημμένων αυτών, εξ όλων των
προς απόσυρσιν χαλασμένων και αρρωστημένων υπάρξεων.
ίνα μένη πάντα ούτος ο κόσμος της ζωής αιώνιος,
περικαλλής και αειθαλής. Και γι αυτό και πάντα θα υπάρχη
δουλειά πολλή εκεί πάνω εις τα ύψη όση κι εδώ κάτω.
ως επίσης και ανάγκη προσλήψεως νέου και καταλλήλως εκπαιδευθέντος
θεϊκού εργατικού προσωπικού, προερχομένου προφανώς
εξ ηρωικώς εξειλιγμένων γενών ως οι άνθρωποι.
Τοιαύτη η συνειδητοποιημένη, ή μη, γονιδιακή εγγενής
προιξ των πολεμιστών του φωτός είνε, την φωνήν του θεού
πατρός αυτών ανακλώσα και την οδόν των άστρων ως θεογέννητος
και θεόζηλος νοσταλγούσα και αναζητούσα.
Και δήλον ότι τοιαύτη φαίνεται είναι η φύσις και αποστολή
της ανθρωπίνης ψυχής- το ισοθέως και μετά πατρώων
αγαθών θεών μάχεσθαι δια την κάθαρσιν του σύμπαντος
από πάσης κοσμικής σήψεως και ρυπαρότητος. Και όχι
φυσικά – είνε ανόητον – απλώς δια το μεταθανατίως
εσαεί αναπαύεσθαι και ρογχαλίζειν, κατά διαστήματα
δε εγείρεσθαι, δοξάζειν τον Ύψιστον και εκ νέου πάλιν
κοιμάσθαι και ξαναρέγχειν. Πόλεμος γαρ πάντων, και παντού,
πατήρ και ουχί ανατολίτικη ραστώνη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου