Αντί για καλημέρα....
Στην αρχή ήταν το χάος.
Μετά γεννήθηκα εγώ, μονάχος, σ’ έναν κόσμο ραγισμένο
μ’ έναν κουρελιασμένο Θεό που γύριζε από πόρτα σε πόρτα
Ύστερα γίναμε ξαφνικά δυο. Φιληθήκαμε
Κι άρχισε να σκοτώνει ο ένας τον άλλον.
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Όμως πάντα προκύπτει τάξη μέσα από το χάος, αυτό που αναδύεται πάντα όταν το παλιό και πολύπλοκο καταρρέει από το βάρος της πολυπλοκότητας του. Κάποιοι, το προς τα πού είναι αυτή η νέα ισορροπία, το είπαν "παράξενο ελκυστή".
Και κάποιοι άλλοι τον φοβούνται, τον τρέμουν και ζητιανεύουν την ανυπαρξία του. Λίγοι ξέρουν ότι αυτό ακριβώς είναι ο έρωτας. Η σπάνια εκείνη στιγμή δηλαδή που εκείνα τα εγώ παραμερίζουν τους φοβους τους και γίνονται εμείς.
1 σχόλιο:
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Μάλιστα. Χμ! Αν δεν έχει αποκηρύξει εκείνο το εμετικό ποίημα προς τον Στάλιν, ορφανό του είναι, κομμουνογιαχωβάς απ' το ίδιο περιούσιο μαγαζί ψωνίζων μονοθεϊσμό άθεο κομματικό. ¨Ένα είναι το κόμμα¨ (όπως ένας και ο χριστιανός θεός) όπως έλεγε και ο ελληνογενοκτόνος αιμοσταγής ληστογενίτσαρος Χ. Φλωράκης.
Για κυβέρνησι του βουνού μόνο κάνουν αυτοί μαζί με τα άγρια τσακάλια για πολιτισμό μόνο για σφαγή και κατεδάφισί του.
Δημοσίευση σχολίου