ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (167)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (167)

 

1)  ¨ κατ’ όψιν ¨, εν όψει¨. Ποια η διαφορά;

2) ¨ Λαύριον.¨ Κι όμως έχει σχέσι με το ενδημικό ιερό πουλί της περιοχής, σήμα κατατεθέν της.  

3) ρ. αίρω (π.χ. την εμπιστοσύνη μου, τα επιβληθέντα μέτρα κ.λ.π. (πρβ. άρσις μέτρων) είναι το σωστό και όχι ¨άρω¨ από την υποτακτική αορ. (να) άρω. Γιατί;

4)  επιθ. άγριος, αγροίκος (ο): η αρχική των σημασία.

5) Τα αρχαιοελλην. επιφωνήματα: ¨Βαβαί,¨  ¨Ίτε¨ πώς ομιλούνται παρεφρασμένα σήμερα;

6) το αρχ. επιθ. ¨ όλβιος¨ (π.χ. ¨όλβιος όστις ιστορίας έσχε μάθησιν¨)  = ευτυχής , μακάριος, ετυμολογικώς τι σημαίνει;

7)  τα ¨φυλάσσοντα αγροτεμάχια¨ είναι η σωστή έκφρασις ή ¨τα ¨φυλασσόμενα;¨ και το ¨παρόν¨ οικόπεδο ή το ¨παρών;¨

8) επιθ. ακαριαίος (ο): η ετυμολογία του.        

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (166) ΕΔΩ.